بررسی اثرات سطوح مختلف پروتئین خام و لیزین جیره غذایی بر عملکرد و ابقای ظاهری نیتروژن در جوجه‌های گوشتی

نوع مقاله : مقالات علمی- پژوهشی

نویسندگان

• احمد حسن آبادی
• موسی حسینی
• فهیمه علیپور

گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.

10.22067/ijasr.v3i3.11293

چکیده

این آزمایش به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف پروتئین خام و لیزین جیره غذایی بر عملکرد و ابقای ظاهری نیتروژن در جوجههای گوشتی انجام شد. 420 قطعه جوجه گوشتی سویه راس‌308 در سن 7 روزگی به 6 تیمار دارای 5 تکرار (جایگاه بستری) اختصاص یافت. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی و به صورت فاکتوریل 3 × 2 انجام شد. پروتئین خام شامل سه سطح 17، 18 و 20 درصد و سطوح لیزین شامل 1/1 و 3/1 درصد جیره غذایی بود. در سن 42 روزگی 2 قطعه خروس به قفس های جمع آوری فضولات انتقال داده شد و کل فضولات تولید شده به مدت سه روز به منظور اندازه گیری ابقای ظاهری نیتروژن جمع آوری گردید. نتایج این آزمایش نشان داد که سطوح مختلف پروتئین خام اثر معنی داری بر مصرف خوراک روزانه دارد. بیش‌ترین مقدار خوراک مصرفی روزانه مربوط به پروتئین خام 20 درصد بود که به طور معنی داری کم‌تر از تیمار 18 درصد پروتئین خام بود. تأثیر سطوح مختلف پروتئین خام بر افزایش وزن روزانه در کل دوره آزمایش معنی دار بود؛ به طوری که بیشترین مقدار افزایش وزن مربوط به پروتئین خام 20 درصد بود و در بین دو سطح دیگر اختلاف معنی‌دار وجود نداشت. اثرات سطوح مختلف پروتئین خام بر نیتروژن دفعی نیز معنی دار بود. کم‌ترین مقدار نیتروژن دفعی مربوط به پروتئین خام 17 درصد و بیشترین مقدار مربوط به پروتئین خام 20 درصد بود. اثرات سطوح مختلف لیزین از میان قطعات لاشه فقط بر وزن بال ها معنی دار بود و مقدار وزن بال در لیزین 1/1 بیشتر از لیزین 3/1 درصد بود. اثرات متقابل پروتئین خام و لیزین بر خوراک مصرفی روزانه در کل دوره معنی‌دار بود و بیشترین مقدار خوراک مصرفی روزانه مربوط به تیمار با پروتئین خام 20 و لیزین 1/1 درصد بود. همچنین بیشترین مقدار افزایش وزن روزانه در کل دوره مربوط به تیمار با پروتئین خام20 و لیزین 1/1 درصد بود. بیشترین مقدار ابقای ظاهری نیتروژن مربوط به تیمار با پروتئین خام 17 درصد و لیزین 3/1 درصد و کمترین آن مربوط به تیمار پروتئین خام 20 و لیزین 1/1 درصد بود. بنابراین خوراک دارای 20 درصد پروتئین خام و 1/1 درصد لیزین برای تمام شاخصهای مورد اندازه گیری به استثنای نیتروژن دفعی دارای بهترین عملکرد بوده است.

---

عنوان مقاله [English]

Nitrogen Retention in Broiler Chickens Effects of Dietary Crude Protein and Lysine Levels on Performance and pparent

نویسندگان [English]

• Ahmad Hassanabadi
• M Hosseini
• F Alipour

Department of Animal Sciences, Faculty of Agriculture, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran.

چکیده [English]

An experiment was conducted to evaluate the effects of dietary crude protein (CP) and lysine levels on performance and nitrogen excretion in broiler chickens. Four hundred twenty 7-day old chickens from Ross 308 strain were randomly allotted to 6 dietary treatments with 5 replicates of 14 chicks each (7 male and 7 female chicks). The CP levels were 17, 18, and 20 percent and lysine levels were 1.3 and 1.1 percent of experimental diets. Data were analyzed in a completely randomized design as a 2×3 factorial arrangement. Experimental diets were offered ad libitum during starter (7-21 d) and grower (21-42 d) periods. At the age of 42 to 45 days, 2 birds placed in battery cages and their Excreta was totally collected to determine apparent nitrogen retention. Results of the present study showed that the CP levels had a significant effect on feed intake, weight gain, and nitrogen excretion. Among carcass parts only wings weight was affected significantly by the CP levels. The CP levels of 20 and 17 percent resulted highest and lowest nitrogen excretion, respectively. Interaction between CP and lysine had a significant effect on feed intake and N excretion. Chicks fed diets containing 20% CP and 1.1 % lysine showed significantly more feed intake as compared to other groups. The 17% CP and 1.3% lysine diets resulted lowest and highest nitrogen excretion, respectively. In general, best performance results was observed by experimental diets containing 20 % CP and 1.1% lysine but this diet resulted most N excretion among the experimental diets.