دانشگاه فردوسی مشهدپژوهشهای علوم دامی ایران2008-31061220090622The Effects of Dietary Methionine and Protein Levels on Growth Performance and Carcass Characteristics of Broiler Chickensاثر سطوح مختلف اسید آمینه متیونین و پروتئین جیره بر عملکرد رشدی و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی2798910.22067/ijasr.v1i2.1942FAیحیی محمدیدانشگاه ایلامجلال یوسفیدانشگاه آزاد ایلامحسن درمانی کوهیدانشگاه ایلامJournal Article20091021This study was aimed to determine the effects of different dietary levels of methionine and protein on the growth
performance and carcass characteristics of broiler chickens. A total of 240 broiler chicks were distributed into a completely
randomized design with a 2 × 3 factorial arrangement. Experimental factors were: two levels of protein (20% or 24% for
starter and 18% or 22% for grower), and three levels of methionine (standard, 115% standard and 130% standard). The
experiment consisted of 6 treatments with four replicates and 10 birds in each replicate. All diets were calculated to be
isocaloric for starter (7 to 21 d) and grower (22 to 42 d) periods. Birds had free access to feed and water throughout the
experimental period. Mean body weight (BW) and feed intake were determined at the end of each period. On days 43 two
birds were randomly selected from each pen and individually weighed and slaughtered. Then, carcass weight and weight of
parts (yield of breast and abdominal fat pat) were determined. The results indicated that excessive levels of methionine and
dietary protein improved weight gain and feed conversion ratio (FCR) at starter, grower and total periods. Feed intake was
not affect by the increase in dietary methionine and protein levels. The increase in dietary methionine and protein levels was
affective in increasing breast meat yield and decreasing abdominal fat pad. There were no interactions between methionine
and protein for BW, FCR or carcass characteristics.این آزمایش به منظور تعیین اثر سطوح مختلف پروتئین و اسید آمینة متیونین بر عملکرد رشدی و خصوصیات لاشه جوجههای گوشتی، انجام شد. در این آزمایش از 240 قطعه جوجة گوشتی سویة راس با دو سطح پروتئین (20 و 24 درصد برای دورة آغازین و 18 و 22 درصد برای دورة رشد) و 3 سطح اسید آمینة متیونین (سطح پیشنهادی ک اتالوگ (استاندارد)، سطح 115% پیشنهادی کاتالوگ و سطح 130% پیشنهادی کاتالوگ) استفاده گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل 3×2 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار و 10 قطعه جوجه در هر واحد آزمایشی انجام شد. جوجهها به مدت 5 هفته (از پایان هفته اول تا پایان هفته ششم)، با جیرههای یکسان از نظر انرژی، برای دو دورة آغازین (7 تا 21 روزگی) و رشد (22 تا 42 روزگی) تغذیه شدند. دسترسی جوجهها به آب و خوراک در طول دوره به صورت آزاد بود. مصرف غذا و اضافه وزن در پایان هر دوره اندازهگیری شد و در پایان دورة آزمایشی از هر قفس دو قطعه جوجه به صورت تصادفی انتخاب شدند و پس از توزین و ذبح، وزن لاشه و اجزای لاشه اندازهگیری شد. نتایج نشان دادند که سطوح بالای پروتئین و مکمل متیونین در دورهای آغازین و رشد و همچنین در کل دوره باعث بهبود در افزایش وزن زنده و ضریب تبدیل غذایی شدند. مصرف غذا تحت تاًثیر سطوح پروتئین و اسید آمینة متیونین در جیره ها قرار نگرفت. مکمل جیره ای متیونین باعث افزایش درصد گوشت سینه و کاهش مقدار چربی محوطة بطنی شد. با کاهش پروتئین جیره چربی محوطة بطنی افزایش یافت. اثرات متقابل بین متیونین و پروتئین در هیچ یک از صفات مورد نظر تفاوت معنیداری را نشان ندادhttps://ijasr.um.ac.ir/article_27989_e4f37e1ece16975f4d0cd0b843df8d23.pdfدانشگاه فردوسی مشهدپژوهشهای علوم دامی ایران2008-31061220090622The effect of microbial phytase on apparent digestibility of crude protein, amino acids, minerals and performance of female broiler chickensاثر فیتاز میکروبی بر قابلیت هضم ظاهری پروتئین خام، اسیدهای آمینه،2802610.22067/ijasr.v1i2.1970FAاحمد حسن آبادیگروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.0000-0002-8601-7983حسن نصیری مقدمگروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی،دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران0000-0000-0000-0000حسن کرمانشاهیگروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی،دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران0000-0001-6969-6286محسن دانش مسگرانگروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی،دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران0000-0002-2738-5284Journal Article20091026An experiment was conducted to evaluate the effects of microbial phytase on apparent digestibility of crude protein (CP),
amino acids (AA), and apparent retention of calcium (Ca), total phosphorus (tP), iron (Fe) and zinc (Zn) in female broiler
chickens diet. The experiment was designed as a completely randomized design. Each treatment consisted of 4 replicates of
10 broilers in battery cages, for a total of 240 chicks. The birds were fed similar diets containing six levels of microbial
phytase (0, 250, 500, 750, 1000 and 1250 FTU/kg of diet) during 1-28 days of age. Excreta were quantitatively collected
during 21-24 days of age. The excreta stored at -20ºC, freeze-dried and analyzed for AA, Cp, Ca, tP, Fe and Zn. During the
experiment, body weight gain, feed intake, and feed conversion ratio were measured weekly interval basis. 250 and 500 FTU
phytase significantly improved apparent digestibility of CP and AA (except than alanine, valine and threonine) (P0.05).به منظور بررسی اثر آنزیم فیتاز میکروبی بر قابلیت هضم ظاهری پروتئین خام، اسیدهای آمینه و ابقای ظاهری کلسیم، فسفر کل، آهن و روی در جوجه مرغ های گوشتی، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 240 قطعه جوجه مرغ گوشتی سویه راس در مدت 28 روز انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سطوح صفر، 250، 500، 750، 1000 و 1250 واحد فیتاز در کیلوگرم جیره غذایی بود. جیره پایه ذرت- سویا از سن یک الی 28 روزگی استفاده شد. کل فضولات تولید شده از سن 21 روزگی به مدت سه روز به منظور آنالیز اسیدهای آمینه، پروتئین خام، کلسیم، فسفر کل، آهن و روی جمع آوری گردید. در این آزمایش سطوح 250 و500 واحد فیتاز در کیلوگرم جیره غذایی باعث بهبود معنیدار قابلیت هضم ظاهری اسیدهای آمینه (بجز آلانین، والین و ترئونین) و قابلیت هضم پروتئین نسبت به تیمار شاهد گردید. آنزیم فیتاز تأثیر معنی داری بر ابقای ظاهری کلسیم و فسفر نداشت اما ابقای ظاهری آهن و روی را به طور معنی داری افزایش داد. فیتاز در هیچ یک از سطوح مورد استفاده اثر معنیداری بر وزن بدن، مصرف خوراک و ضریب تبدیل خوراک از سن 28-1 روزگی نداشت.https://ijasr.um.ac.ir/article_28026_15a17cee78dc2e8ca54af8e68060c3e6.pdfدانشگاه فردوسی مشهدپژوهشهای علوم دامی ایران2008-31061220090622Analyses of genetic variation in Khorasan indigenous chicken breed by using of microsatellite markبررسی تنوع ژنتیکی مرغان بومی استان خراسان رضوی با استفاده از نشانگر های ریز ماهواره2806510.22067/ijasr.v1i2.1971FAمهدی نیکبختیگروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایرانحمیدرضا میرزاییگروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایرانمجید افشاریان شاندیزمؤسسه واکسن و سرم سازی رازی مشهدمحمدرضا محمدآبادیگروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایرانداوود علی ساقیمرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی0000-0002-0825-7279Journal Article20091026This study investigated genetic variation within indigenous chicken of Khorasan using four microsatellite markers (MCW5,
MCW16, MCW18 and MCW34). 90 blood samples were collected from this population and phenol-chloroform extraction
method was used to isolate the DNA. The highest and the lowest allele number and effective alleles are shown in MCW5 (6
and 5.293) and MCW34 (4 and 3.138), respectively. The expected heterozygosis varied from 0.8157 (MCW5) to 0.6854
(MCW34). The amount of genetic variation within this population was found 0.74 this could be due to low inbreeding in this
population. The Hardy-Weinberg equilibrium (HWE) test showed that all loci deviated from HWE (pدر این تحقیق به رابطه و تنوع ژنتیکی جمعیت مرغان بومی استان خراسان با استفاده از چهار جفت نشانگر ریزماهوارهای (MCW5، MCW16، MCW18 و MCW34) پرداخته شد. از این جمعیت 90 نمونه خون گرفته شد و DNA آنها به روش فنول و کلروفورم استخراج شد. جایگاه MCW5 با 6 آلل و جایگاه MCW34 با 4 آلل به ترتیب بیشترین و کمترین تعداد آلل را نشان دادند که به دنبال آن جایگاههای فوق با 293/5 و 138/3 به ترتیب بیشترین و کمترین آلل مؤثر را نشان دادند. بیشترین میزان هتروزیگوسیتی مورد انتظار در جایگاه MCW5 (8157/0) و کمترین آن مربوط به جایگاه MCW34 (6854/0) گزارش شد. میزان تنوع درون جمعیتی در این جمعیت (74/0) گزارش شد که ممکن است ناشی از همخونی پایین در این جمعیت باشد. تمامی جایگاههای مورد بررسی در این جمعیت انحراف از تعادل هاردی واینبرگ را نشان دادند. با توجه به نتایج تحقیق حاضر جمعیت مرغ بومی خراسان تنوع ژنتیکی زیادی نشان داد که ناشی از قابلیت زیاد نشانگرهای ریزماهواره در ارزیابی تنوع ژنتیکی میباشد.https://ijasr.um.ac.ir/article_28065_469402688d608d6cacb7c812bd86d040.pdfدانشگاه فردوسی مشهدپژوهشهای علوم دامی ایران2008-31061220090622The effect of macaroni waste on performance of native turkeys in 3-8 week ageتأثیر استفاده از ضایعات ماکارونی بر عملکرد بوقلمونهای بومی در سنین 3- 8 هفتگی2808910.22067/ijasr.v1i2.1972FAحسن فتحیدانشگاه آزاد اسلامی واحد کلبیرغلامعلی مقدمگروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران0000-0001-7580-4968احمد نعمت الهیگروه انگل شناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایرانعبدالمنصور طهماسبیگروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.10000-0002-6764-1668Journal Article20091026One experiment was conducted in order to evaluate four levels of macaroni waste including: 0, 10, 20 and 30 percentage in
growing turkey feed in a completely randomized design (CRD) with 120 local turkey including 3 replicates in 12 pens.
During the experiment (3-8 weeks), turkeys received feed and water of free access. Weight gain, feed consumption and feed
efficiency were measured weekly. Different levels of macaroni waste had no significant effects on feed consumption, but
level of 20 percentage of macaroni waste had lowest feed consumption (2072.91gram). Weight gain and feed efficiency were
significantly (Pآزمایشی به منظور ارزیابی چهارسطح ضایعات ماکارونی شامل سطوح: صفر ، 10 ، 20 و 30 درصد ضایعات ماکارونی روی عملکرد جوجه بوقلمونهای بومی از 3 تا 8 هفتگی با استفاده از طرح کاملاً تصادفی با 120 قطعه جوجه بوقلمون بومی در سه تکرار و 12 واحد آزمایشی انجام گرفت. در طول آزمایش (3 تا 8 هفتگی) جوجه بوقلمونها بهطور آزاد به آب و غذا دسترسی داشتند. مصرف خوراک و افزایش وزن بهصورت هفتگی اندازهگیری شده و ضریب تبدیل غذایی محاسبه گردید. مصرف خوراک در کل دوره در بین تیمارهای مختلف معنی دار نبود ولی تیمار دارای 20 درصد ضایعات ماکارونی بیشترین مصرف خوراک (91/2072 گرم) را داشت. افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی در بین تیمارهای مختلف بهطور معنی داری متفاوت بود (05/0›P)، بهطوریکه جیره غذایی دارای 20 درصد ضایعات ماکارونی بیشترین افزایش وزن ( 47/926 گرم) و کمترین ضریب تبدیل غذایی (237/2) را داشت. نتایج این آزمایش نشان داد که سطح 20 درصد ضایعات ماکارونی در جیره بوقلمونهای بومی در سنین 3 تا 8 هفتگی دارای بهترین عملکرد و کمترین هزینه خوراک به ازای یک کیلوگرم افزایش وزن میباشد.https://ijasr.um.ac.ir/article_28089_18e37ba6d3af4db00114229385b79738.pdfدانشگاه فردوسی مشهدپژوهشهای علوم دامی ایران2008-31061220090622Effect of Different Levels of Manganese and Zinc on Shells with Translucent Areas, Haugh Unit, Mortality, Percentage of Ash in Eggshell and Composition of Eggshell in Laying Hensاثر سطوح مختلف منگنز و روی بر خاکستر پوسته، واحدهاو، تلفات و تخم مرغهای با سطوح روشن در مرغهای تخمگذار2812510.22067/ijasr.v1i2.1973FAاکبر زمانیدانشگاه صنعتی اصفهانحمید رحمانیدانشگاه صنعتی اصفهانجواد پوررضاگروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایرانJournal Article20091026This experiment was carried out to study the effect of manganese in four levels (30, 60, 90 and 120 mg/kg) and zinc in four
levels (50, 100, 150 and 200 mg/kg) on shells with translucent areas, Haugh unit, mortality, percentage of ash in eggshell and
composition of eggshell in laying hens, in a completely randomized design and in a 4×4 (16 treatment) factorial arrangement,
three hundred and twenty (320) white leghorn laying hens, strain Hy-Line W36 and 28 weeks old were divided in to 64
replicate, five hens per replicate. The experimental period lasted 90 day until hens were 40 weeks of age. The result indicated
that manganese and zinc in combination and alone had not a significant effect on mortality and Haugh unit but had a
significant effect on percentage of ash in eggshell and shells with translucent areas (Pاین آزمایش جهت بررسی اثر منگنز در چهار سطح )30 ، 60 ,90 و 120( میلی گرم بر کیلوگرم و روی در چهار سطح )50 ، 100 ,150 و 200( میلیگرم برکیلوگرم ماده خشک خوراک مصرفی بر صفاتی همچون خاکستر پوسته، واحدها و تلفات و پوسته تخم مرغهای با سطوح روشن در مرغهای تخمگذار انجام شد. آزمایش در یک طرح کاملاً تصادفی در چارچوب فاکتوریل 4×4 که جمعاً 16 تیمار آزمایشی را تشکیل دادند انجام گرفت. 320 قطعه مرغ تخمگذار سفید از سویههای لاین 36 Wدر سن 28 هفتگی مورد استفاده قرار گرفتند که به 64 واحد آزمایشی تقسیم شدند. بهطوریکه هر واحد آزمایشی شامل 5 قطعه مرغ بوده و هر تیمار 4 تکرار داشت, مدت آزمایش 90 روز بود و در پایان آزمایش مرغها در سن 40 هفتگی بودند. نتایج نشان داد که منگنز و روی بصورت متقابل و یا جداگانه بر روی واحدهاو تلفات اثر معنی داری نداشتند ولی بر روی خاکستر پوسته و پوستههای با نقاط شفاف درسطح یک درصد اثر معنیداری داشتند همچنین سن مرغها بر روی واحدهاو خاکستر پوسته درسطح یک درصد اثر معنیداری داشت.https://ijasr.um.ac.ir/article_28125_6b055a7828dd6a82a84e6def6457ff2f.pdfدانشگاه فردوسی مشهدپژوهشهای علوم دامی ایران2008-31061220090622Comparison of some functions describing the shape of the lactation curve for Holstein cowsمقایسه برخی توابع توصیف کننده شکل منحنی شیردهی در گاو نژاد هلشتاین2814310.22067/ijasr.v1i2.1974FAحسین مهربانگروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایرانهمایون فرهنگ فرگروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران0000-0000-0000-0000جواد رحمانی نیاگروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایرانحسین علی سلطانیجهاد کشاورزی استان خراسان رضویJournal Article20091026A total of 260709 monthly test day milk records of 30903 first lactation Holstein cows was used to determine the best
function to describe the lactation curve. The records were obtained from first lactation Holstein of 216 herds from 1988 to
2006 in Khorasan province. The functions used in current study were Wood’s incomplete gamma function, Ali and Schaeffer
function, and Legendre function of fifth order. Six criteria including error sum of squares, mean error sum of squares,
coefficient of determination, adjusted coefficient of determination, correlation coefficient and variance inflation factor were
used to compare the performance of the functions. The results indicated that Ali and Schaeffer function was more preferable
than other functions when the variance inflation factor was ignored. However the Legendre function was found to be more
appropriate than other functions when the variance inflation factor was considered.در این تحقیق به منظور تعیین بهترین منحنی تولید شیر در یک دوره شیردهی از 260709 رکورد روز آزمون تولید شیر متعلق به 30903 رأس گاو هلشتاین شکم اول استان خراسان استفاده شد. اطلاعات مورد استفاده مربوط به گاوهای 216 گله بود که طی سالهای 1367 الی 1385 زایش داشتند. توابع مورد استفاده شامل تابع گامای ناقص (وود)، تابع ویلمینک، تابع علیشفر و تابع لژاندر (با درجه برازش پنجم) بود. معیارهای مورد نظر برای مقایسه توابع شامل مجموع مربعات خطا، میانگین مجموع مربعات خطا، ضریب تعیین، ضریب تعیین تصحیح شده ، ضریب همبستگی و فاکتور تورم واریانس بود. براساس تمام معیارها به استثناء فاکتور تورم واریانس تابع علی- شفر و براساس فاکتور تورم واریانس تابع لژاندر به نحو مطلوبتری با دادههای تولید شیر مطابقت داشتند.https://ijasr.um.ac.ir/article_28143_3d8bc475c13fc7c8045abe8c522fac23.pdfدانشگاه فردوسی مشهدپژوهشهای علوم دامی ایران2008-31061220090622The effect of early feed restriction on performance and serum thyroxin concentration of broiler chickensتأثیر محدودیت غذایی در سنین پایین بر عملکرد و غلظت تیروکسین سرم خون جوجه های گوشتی2817610.22067/ijasr.v1i2.1977FAاحمد حسن آبادیگروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.0000-0002-8601-7983ابوالقاسم گلیانگروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران0000-0001-9419-1175حسن نصیری مقدمگروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران0000-0000-0000-0000Journal Article20091027An experiment was conducted to evaluate the effect of early feed restriction on performance and serum thyroxin
concentration of broiler chicks. The experiment was designed in a 2×2 factorial with 5 replicates of floor pens with 12 male
or female chicks in each. 240 male and/or female day-old chicks of a commercial strain (Hybrow) were wing banded,
weighed and randomly allocated to two treatment groups of each sex. Two treatments involved, one control group (no
restriction) and one restricted group, which were fed a mixture of 50:50 rice hulls and commercial starter diet with
supplementation of trace minerals & vitamin premixes from 4 to 11 days of age. All groups were fed the same starter, grower
& finisher diets from 11 to 56 days of age. Live body weight (LBW) of restricted birds was compensated on day 42 of age
and was greater than restricted group at 49 and 56 days of age. Mean daily feed intake and feed conversion ratio up to 42, 49
and 56 days of age wasn't affected significantly by treatments. Feed cost per kg of LBW in Restricted birds markedly
improved in compare to control group. Furthermore, feed cost per kg of LBW for male chicks was lower than of female
chicks. Carcass fat content of restricted birds was significantly lower than of control birds. Also, carcass fat content of male
chicks was significantly lower than of female chicks. Abdominal fat of restricted birds at 49 and 56 days of age was
significantly lower than of control birds. Mean LBW up to 42, 49 and 56 days of age, weight gain and feed intake for male
chicks was more than female chicks. Serum thyroxin concentration on day 11 in restricted group was significantly lower than
control group but its concentration during accelerated growth period (28-49 days of age) in restricted group was
nonsignificantly more than control group. Results of this experiment showed that, broiler chickens after early feed restriction
compensated the retarded growth and showed less abdominal and carcass fat content.به منظور بررسی تأثیر محدودیت غذایی در جوجههای گوشتی، آزمایشی با استفاده از 240 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه هایبرو به صورت فاکتوریل
2) در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تکرار و 12 قطعه جوجهخروس یا جوجهمرغ گوشتی در هر تکرار انجام × با دو فاکتور جنس و محدودیت غذایی ( 2
11 روزگی بود . محدودیت غذایی به صورت حجیم کردن جیره - گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل تیمار شاهد و یک دوره محدودیت غذایی در سن 4
غذایی با آرد پوسته خارجی برنج اعمال گردید . نتایج این آزمایش نشان داد که کاهش رشد جوجه ها در تیمار محدودیت غذایی، در سن 42 روزگی به طور
، کامل جبران شد و در 49 و 56 روزگی میانگین وزن بدن تیمار ت حت محدودیت غذایی به طور غیر معنیداری بیشتر از تیمار شاهد بود. میانگین وزن 42
49 و 56 روزگی و مصرف خوراک جوجه خروسها به طور معنی داری بیشتر از جوجه مرغها بود . میانگین خوراک مصرفی روزانه و ضریب تبدیل غذایی در
56 روزگی، تحت تأثیر تیمار آزمایش قرار نگرفت . این شاخص ها در جوجه خروسها به طور معنی داری بهتر از جوجه مرغها بود . - 49 و 0 -0 ،42- سنین 0
از میان ترکیبات لاشه تنها میانگین درصد چربی لاشه در تیمار محدودیت غذایی به طور معنی داری کمتر از تیمار شاهد بود . میانگین درصد چربی حفره
شکمی در سنین 49 و 56 روزگی در تیمار محدودیت غذایی به طور معنیداری کمتر از تیمار شاهد بود . درصد چربی لاشه جوجه خروس ها به طور
پس از محدودیت غذایی به طور معنی داری کاهش یافت؛ ولی در دوره رشد جبرانی بیشتر از T معنی داری کمتر از جوجه مرغها بود . غلظت هورمون 4
تیمار شاهد بود اما اختلاف معنی داری نداشت . به طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد که با به کار بردن یک دوره محدودیت غذایی در سنین پایین،
ضمن حصول رشد جبرانی، چربی لاشه و چربی حفره شکمی کاهش می یابدhttps://ijasr.um.ac.ir/article_28176_b7860ff45bc67efbf048a03a5688d0f6.pdfدانشگاه فردوسی مشهدپژوهشهای علوم دامی ایران2008-31061220090622Effects abomasal infusion of starch or cottonseed oil with casein on performance of lactating Sannen goatsبررسی تزریق شیردانی نشاسته یا روغن تخم پنبه با کازئین بر عملکرد شیردهی بزهای سانن2823210.22067/ijasr.v1i2.1978FAمسلم باشتنیگروه تغذیه دام و طیور، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران0000-0003-3253-128Xعباسعلی ناصریانگروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران0000-0003-3253-128Xرضا ولی زادهگروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران0000-0002-5912-4898Journal Article20091027Three multiparoys lactating sannen dairy goats in midlactation with mean milk production and DIM pf 1.5 ±0.22 kg and
167±4 days were used to determine effects of the abomasal infusion wheat starch, wheat starch or cottonseed oil with casein
on performance of sannen dairy goats. Goats were fed ad libitum with basal diet include, 40% hay alfalfa and 60%
concentrate. Treatments were abomasal infusion of 1 wheat starch (100g/d), 2 wheat starch and casein (100 g/d and 50 g/d
respectively) and 3 cottonseed oil and casein (45 g/d and 50 g/d). Infusion of starch of cottonseed oil with casein increased
milk yield, percentage and yield lactose, NPN, and whey protein were not affected by treatments. Infusion of wheat starch
with casein decreased milk fat concentration. Intake of DM, OM, CP, NDF, ADF and EE in total tract were not different
among treatments. No effect on ruminal pH, rumen ammonia concentration and glucose, blood urea nitrogen and triglyceride
of plasma were absorved. In general, it is concluded using of casein with starch and oil in postruminal had positive effect on
milk yield and milk proteinاین تحقیق به منظور بررسی اثرات ت زریقی شیردانی نشاسته گندم، نشاسته گندم یا روغن تخم پنبه همراه با کازئین از سه راس بز شیری سانن چند شکم
167 روز که در ناحیه شیردان کانولا گذاری شده بودند، انجام ± 1 کیلوگرم و 4 /5 ± 0/ زایش با میانگین تولید شیر و روزهای شیردهی به ترتیب 22
گردید. بزها با جیره پایه حاوی 40 درصد یونجه خشک و 60 درصد کنسانتره بصورت آزاد تغذیه شدند. تیمارهای آزمایشی شامل 1) تزریق 100 گرم
نشاسته گندم ؛ 2) تزریق 100 گرم نشاسته گندم و 50 گرم کازئین ؛ 3) تزریق 45 گرم روغن تخم پنبه و 50 گرم کازئین بود. نتایج نشان داد که تزریق
تولید شیر روزانه، درصد و تولید پروتئین کل، مواد جامد کل،کازئین و ( P < 0/ توام نشاسته و روغن تخم پنبه با کازئین باعث افزایش معنی دار ( 05
پروتئین حقیقی شیر شد ولی درصد و تولید لاکتوز، نیتروژن غیر پروتئینی و پروتئین آب پنیر شیر تحت تاثیر مواد تزریق شده قرار نگرفتند . تزریق
داد. مصرف ماده خشک، ماده آلی، پروتئین خام، فیبر نامحلول در شوینده خنثی ، ( P < 0/ نشاسته با کازئین، درصد چربی شیر را کاهش معنی دار ( 05
فیبر نامحلول در شوینده اسیدی ، قابلیت هضم ماده خشک ، ماده آلی ، پروتئین خام ، فیبر نامحلول در شوینده خنثی، فیبر نامحلول در شوینده اسیدی و
شکمبه، غلظت آمونیاکی شکمبه و pH عصاره اتری در کل دستگاه گوارش بین تیمارها اختلاف معنی دار نداشت. تزریق مواد به شیردان اثری روی
گلوکز، نیتروژن اوره ای و تری گلیسرید پلاسما نداشتند . به طور کلی می توان نتیجه گرفت که استفاده از کازئین در حضور نشاسته و چربی در بعد از
شکمبه اثر مثبت روی عملکرد شیردهی مخصوصا تولید شیر و پروتئین شیر داشتhttps://ijasr.um.ac.ir/article_28232_05baf5b0954887ccc33b45cedcb8dd93.pdfدانشگاه فردوسی مشهدپژوهشهای علوم دامی ایران2008-31061220090622Increasing the resistance to physicochemical environmental stress in ornamental Tiger barb (Capoeta tetrazona) by feeding supplementary Gammarus powderفزایش مقاومت ماهی زینتی تایگر بارب Capoeta tetrazona به استرس های فیزیکو شیمیایی محیطی آب توسط مکمل پودر گاماروسCapoeta tetrazona2827810.22067/ijasr.v1i2.1979FAحمید محمدی آذرمدانشگاه فردوسی مشهدعبدالمحمد عابدیان کناریدانشگاه فردوسی مشهدJournal Article20091027This experiment was conducted to increase the resistance of tiger barb (Capoeta tetrazona ) against environmental stress by
feeding brackish water Gammarus sp. Powder as supplementary diet in three levels (25%, 50% and 75%) and three replicates
pe group compared to control group for 60 days. fishes was fed with 4 diet treatment containea of: 100% artificial diet
(control group), 25% brakish water gammarus and 75% artificial diet, 50% brakish water gammarus and 50% artificial diet
and 75% brackish water gammarus and 25% artifical diet. At the end of experiment, the group that was fed with 25%
brackish water gammarus powder and 75% artificial food in exposed to pH=3/8, temperature=15c and deficiency of oxygen
hat a significant higher for survival than other groups. At the results obtained, it can be suggested that using of 25% brackish
water Gammarus powder with artificial diet SFT00 for rainbow trout is suitable for production of highly quality ornamental
tiger fish.و 75 درصد ، این تحقیق با هدف افزایش مقاومت ماهی تایگر بارب به استرس های محیطی از طریق تغذیه با مکمل گاماروس دریایی درسه سطح 25
در مقاسیه با غذای تجاری و با سه تکرار به مدت 60 روز انجام پذیرفت . ماهیانبا غذای تجاری ماهی قزل آلا به همراه مکمل گاماروس در چهار تیمار
که عبارت بودند از : غذای کنسانتره تج اری (به عنوان شاهد )، مخلوط 25 درصد پودر گاماروس دریایی و 75 درصد غذای تجاری، مخلوط 50 درصد پودر
گاماروس دریایی و 50 درصد غذای تجاری ومخلوط 75 درصد پودر گاماروس دریایی و 25 درصد غذای تجاری تغذیه شدند . در پایان آزمایش ماهیان
دمای پایین ( 15 درجه سانتی گراد ) و ،(pH 3/ تغذیه شده با 25 درصد مکمل پودر گا ماروس دریایی و 75 درصد غذای تجاری در مواجه با شوک های ( 8
کمبود اکسیژن ، دارای بازماندگی بالاتر معنی داری در مقایسه با سایر گرو هها بودند. با توجه به نتایج به دست آمده استفاده از 25 درصد مکمل پودر
قزل آلا برای تولید ماهیان زینتی تایگربارب مقاوم و با کیفیت توصیه م یشود. SFT گاماروس دریایی به همراه غذای کنسانتره 00https://ijasr.um.ac.ir/article_28278_5d9331189d10428c46e53aa8522aa380.pdfدانشگاه فردوسی مشهدپژوهشهای علوم دامی ایران2008-31061220090622Effect of different levels of linseed and safflower seed on modifying yolk fatty acids content and antibody titter of laying hensمقایسه تأثیر دانه کتان و گلرنگ بر ترکیب اسیدهای چرب زرده تخم مرغ و پاسخ تیتر آنتی بادی مرغان تخم گذار2831710.22067/ijasr.v1i2.1980FAسیدجواد حسینی واشانگروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران.0000-0002-9835-7037نظر افضلیگروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران.محمد ملکانهدانشگاه فردوسی مشهدمحمد علی ناصریدانشگاه فردوسی مشهدعلی رسانیدانشگاه فردوسی مشهدJournal Article20091027One-hundred-sixty-eight 28-wk-old Hy-line layers (W-36) were used to evaluate the effect of different levels of linseed (LS)
and safflower seed (SS) on antibody titter, blood and yolk cholesterol, yolk fatty acid content and the ratio of omega-6/
omega-3. Hens were randomly assaigned in a compeletly randomised design each 3 replicates of 8 hens. They were fed diets
contained 0, 4, 7 and 10% LS or SS for 12 wks. As a result, antibody titter, mean yolk and blood cholesterol content were not
affected by dietary treatments. Dietary linseed or safflower seed did not significantly affect saturated fatty acids (meristat,
palemitat and stearat), ω-7 (palemitoleat) and ω-9 (oleat), arachidonat and long chain omega-3 polyunsaturated fatty acids
(eicosapentanoeic and docosahexaenoic acid) in egg yolk. The linoleic acid in yolk was reduced when LS was included in
diet, whereas they were significantly increased when fed diets contained SS. The yolk linolenic acid was increased linearly as
the level of LS increased from 0 to 10%, but not affected by SS treatment. Although yolk ω -6/ ω -3 ratio content increased to
21.87 when 10% SS diet was fed, but it reduced from 1.86 in those fed 10% LS diet. It seems that inclusion of SS and LS in
laying hen dits can increase the polyunsaturated fatty acid; however, the inclusion LS in laying hen dits increase and decrease
the yolk sum of ω -3 fatty acids and the yolk ratio of ω -6/ ω -3 respectively.این آزمایش به منظور تع یین اثر سطوح مختلف دانه های گلرنگ و کتان، بر تیتر آنتی بادی، کلسترول خون و زرده، ترکیب اسیدهای چرب زرده و ن سبت
در قالب طرح کاملاً تصادفی، با 7 نوع جیره W– اسیدهای چرب امگا - 6 به امگا - 3 زرده تخم مرغ با 168 قطعه مرغ تخم گذار سویه های-لاین 36
7 و 10 درصد دانه گلرنگ ، غذایی در 3 تکرار ب ه مدت 12 هفته اجرا شد. مرغان با جیره های غذایی شامل جیره پایه فاقد دانه گلرنگ و کتان، سطوح 4
7 و 10 درصد دانه کتان تغذیه شدند. مشاهدات نشان داد که تیتر آنتی بادی، سطح کلسترول خون و تخم مرغ تحت تأثیر سطوح مختلف ، یا سطوح 4
دانه گلرنگ و کتان قرار نگرفت . سطوح مختلف دانه گلرنگ و کتان بر درصد اسیدهای چرب اشباع (مریستات، پالمیتات و استئ ارات)، امگ ا- 7
( پالمیتولئات)، امگا- 9 (اولئات) و امگ ا- 3 بلندزنجیر (ایکوزاپنتانوات و دوکوزاهگزانوات ) تأثیری نداشت . در مرغان تغذیه شده با دانه گلرنگ وکتان ، درصد
اسید لینولئیک زرده نسبت به شاهد به ترتیب روند افزایشی و کاهشی داشت . درصد اسید لینولنیک زرده در تیمار کتان به طور معنی داری افزایش یافت .
نسبت اسیدهای چرب امگا - 6 به امگا - 3 زرده تخم مرغ گروه های تغذیه شده با دانه کتان روند کاهشی و در تیمارهای دانه گلرنگ روند افزایشی داشت .
به طور کلی، مکمل نمودن دانه کتان و گلرنگ در جیره مرغان تخم گذار می تواند باعث افزایش اسیدهای چرب غیراشباع با چند پیوند دوگانه ش ود
همچنین مجموع اسیدهای چرب امگا- 3 و نسبت اسیدهای چرب امگا- 6 به امگا- 3 زرده در تیمارهای کتان به ترتیب افزایش و کاهش یافتندhttps://ijasr.um.ac.ir/article_28317_a1dc8e363123268b95b8e2e658e9c2d1.pdfدانشگاه فردوسی مشهدپژوهشهای علوم دامی ایران2008-31061220090622Effect of diets containing soybean meal or canola meal on anaerobic fungal population in rumen using quantitative competitive PCR.بررسی تاثیر جایگزینی کنجاله کلزا با کنجاله سویا بر جمعیت قارچ های بی هوازی شکمبه با استفاده از روش رقابتی PCR2835610.22067/ijasr.v1i2.1981FAمحمدرضا نصیریگروه علوم دامی، دانشکده کشـاورزی، دانشـگاه فردوسـی مشهد، مشهد، ایران0000-0001-7119-8155رضا ولی زادهگروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی،دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران0000-0002-5912-4898محسن دانش مسگرانگروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی،دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران0000-0002-2738-5284علیرضا هروی موسویگروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایرانمحمدهادی سخاوتیگروه علوم دامی، دانشکده کشـاورزی، دانشـگاه فردوسـی مشهد، مشهد، ایرانJournal Article20091027The aim of this study was to evaluate the effect of substitution of soybean meal with canola meal and measure its effects on
rumen anaerobic fungal population in lactation Iranian of Holstein cows. From d 5 to 56 postpartum, cows were fed diets that
were isoenergetic containing soybean meal (SBM; n = 3) or canola meal (CM; n = 3). Cows were housed in tie stalls and fed
TMR two times a day. Competitive PCR technique was used to evaluate quantitative difference of anaerobic fungal
population within the rumen under the dietary groups. Universal primers were used to amplify a specific region of the rRNA
locus from anaerobic rumen fungi. Standard control DNA was constructed for use in the competitive PCR and was shown to
amplify under the same reaction condition and with the same amplification efficiency as the target DNA. The relative
intensities of PCR products were used to compare variety of fungal population under fed treatments. The signal intensity was
quantified by ImageJ 1.29x and expressed in arbitrary units. The data was analyzed using the GLM procedure of SAS for a
completely randomized design. The rumen fungal population was not impacted by diet but numerically was decreased in the
CM compare with the SBM diet (34.79 and 35.12 ± 1.87 arbitrary units, respectively). The results of this study demonstrated
that substituting soybean meal with canola meal in the early lactation cows had no apparent effect on the fungal population..هدف از این مطالعه بررسی تاثیرات جایگزینی کنجاله کلزا با کنجاله سویا بر جمعیت قارچ های بی هوازی شکمبه گاوهای شیری هلشتاین ایران بود .
بدین منظور 6 راس گاو شیرده هلشتاین در طول مدت 5 تا 56 روز پس از زایش انتخاب شدند . جیره های مورد استفاده محتوی کنجاله سویا (تعد ا: 3
رأس) و کنجاله کلز ا (تعدا: 3 رأس ) بودند. گاو ها در جایگاه های بسته در طول مدت اعمال جیره نگهداری و خوراک به صورت کاملا مخلوط روزی 2 بار
رقابتی استفاده گردید . قطعه استاندارد در PCR به آنها داده شد . به منظور بررسی کمی جمعیت قارچ های بی هوازی تحت تیمارهای تغذیه ای از روش
انجام و PCR رقابتی از ژنوم فاژ لامبدا سنتز گردید و تکثیر همزمان با راندمان یکسان این قطعه با قطعه کنترل استاندارد در یک واکنش PCR واکنش
مورد ارزیابی قرار گرفت . از شدت نسبی باندهای قطعه الگو و کنترل استاندارد به منظور بررسی کمی جمعیت قارچ ه ای بی هوازی شکمبه تحت
در قالب یک طرح کاملا تصادفی مورد بررسی قرار گرفت ند. نتایج این GLM با روش SAS جیره های مختلف استفاده گردید . داده های حاصل با نرم افزار
±1/ مطالعه نشان داد جمعیت قارچ های بی هوازی شکمبه احتمالا تغییرات معنی داری را در اثر جایگزینی کنجاله کلز ا با کنجاله سویا (به ترتیب 87
34 ، واحد اختیاری ) نشان ندادند. / 35/12 و 79https://ijasr.um.ac.ir/article_28356_8e2c2e55d54831b27e42914e24b80f1d.pdfدانشگاه فردوسی مشهدپژوهشهای علوم دامی ایران2008-31061220090622Effect of different levels of palm kernel meal supplemented diet with/without by betamannase on performance and lactic acid bacteria population of ceca in broilersاثر کنجاله پالم مکمل شده با آنزیم بتا ماناناز بر روی عملکرد و جمعیت لاکتو باسیل های سکوم جوجه های گوشتی2839110.22067/ijasr.v1i2.1983FAرضا وکیلیگروه علوم دامی، واحد کاشمر، دانشگاه آزاد اسلامی، کاشمر، ایران0000-0002-0011-2219سید محسن علویگروه علوم دامی، واحد کاشمر، دانشگاه آزاد اسلامی، کاشمر، ایرانJournal Article20091027An experiment with 240 one-day-old Lohman male broilers was conducted to investigate the effects of different levels of
palm kernel meal supplemented diet with/without enzyme on performance and lactic acid bacteria population of ceca. Birds
were distributed in 20 experimental units and data were analyzed in a complete randomized design with 2x2
arrangement plus a control diet.The levels of palm kernel meal were 5% and 10% of diet and levels of enzyme were
%0.035 and %0.07. Four replicate of 12 birds were assigned to each dietary treatment. Diets were fed to broilers from
0 to 42 days of age. Feed intake, body weight gain, feed conversion ratio and lactic acid bacteria population in ceca were
measured in this trial. Feed intake during 0 to 21 and 22 to 42 days of age and feed conversion ratio during 0 to 21 days
of age were affected by level of palm kernel meal. But palm kernel meal had no significant effect on other measured
parameters. Different levels of enzyme had no significant effect on feed intake, body weight gain, feed conversion ratio
during 0-42 days of age and lactic acid bacteria population of ceca measured at 42-day-old. The results of this experiment
showed that there was no significant difference between performance parameters treatments contains palm kernel meal
plus enzyme and control treatment during 0 to 42 days. However the mean of lactic acid bacteria population of ceca
at 42-day-old birds indicated a non significant increased in population of diets contains palm kernel meal.این آزمایش جهت بررسی اثر سطوح مختلف کنجاله پالم مکمل شده با آنزیم بر عملکرد جوجه های گوشتی و جمعیت باکتری های مفید دستگاه گوارش
با استفاده از تعداد 240 قطعه جوجه یک روزه گوشتی نر از سویه تجاری لهمان انجام گرفت . پرندگان در 20 واحد آزمایشی قرار گرفتند وداد ه ه ا در یک
2 به علاوه جیره شاهد تجزیه و تحلی ل آماری شدند . دو سطح کنجاله پالم مورد استفاده 5 و 10 درصد کل جیره و دو X طرح کاملا تصادفی به صورت 2
0 درصد کل جیره و تیمار شاهد بدون کنجاله پالم و آنزیم بود . به هر یک از 5 تیمار آزمایشی 4 تکرار 12 / 0 و 07 / سطح آنزیم مورد استفاده 035
جوجه ای اختصاص یافت . جیره ها از 0 تا 42 روزگی به جوجه های گوشتی تغذیه شدند . مصرف خوراک، افزایش وزن بدن، ضریب تبدیل غذایی و جمعیت
باکتری های لاکتوباسیلوسی اندازه گیری شدند . مصرف خوراک در 0تا 21 روزگی و 22 تا 42 روزگی و ضریب تبدیل غذایی در 0 تا 21 روزگی تحت تأثیر
سطح کنجاله پالم قرار گرفت، ولی ت أثیر معنی داری بر سایر فراسنجه های اندازه گیری شده در دوره های دیگر نداشت . سطوح مختلف آنزیم نیز در
دوره های آغازین و رشد وکل دوره ت أثیر معنی داری بر مصرف خوراک، اضافه وزن، ضریب تبدیل غذایی و جمعیت لاکتوباسیل ه ای روده کور در 42
روزگی نداشت . نتایج این آزمایش نشان داد که تفاوت معنی داری بین فراسنجه های عملکرد تیمارهای حاوی کنجاله پالم و آنزیم با شاهد در 0 تا 42
روزگی وجود نداشت . با این وجود میانگین جمعیت باکتر ی های لاکتوباسیلوسی در 42 روزگی حاکی از افزایش غیر معنی دار آنها در جیره ه ای حاوی
کنجاله پالم و آنزیم بودhttps://ijasr.um.ac.ir/article_28391_62a1c565ede54d5ccf0eeb3d3087e731.pdf