دانشگاه فردوسی مشهدپژوهشهای علوم دامی ایران2008-31065420131222Effects of Three Extrusion Temperatures of FFSB on Apparent Metabolizable Energy (AMEn), Apparent Nutrients Digestibility and Production Performance of Broiler Chickensتاثیر سه دمای مختلف اکستروژن دانه سویای پرچرب بر مقدار انرژی قابل متابولیسم ظاهری (AMEn)، قابلیت هضم مواد مغذی و عملکرد تولید جوجههای گوشتی3309510.22067/ijasr.v5i4.33764FAسیدعلی میرقلنجگروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران0000-0002-1482-3695ابوالقاسم گلیانگروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران0000-0001-9419-1175حسن کرمانشاهیگـروه علـوم دامـی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران0000-0001-6969-6286احمدرضا راجیگروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه فردوسی مشهدJournal Article20140406In the first experiment, the nitrogen corrected apparent metabolizable energy (AMEn) and nutrients apparent digestibility of full fat soybean (FFSB) extruded at 145, 155 (common temperature) and 165 o C were evaluated. The corn-soy based diets were replaced with zero, 7.5, 15 and 22.5 % of each FFSB extruded at three temperatures during 15-21 d of age and AMEn and nutrients digestibility of EFFSB were calculated by regression analysis through extrapolation to 100 ٪ substitution in basal diet. The AMEn values of the FFSB samples extruded at 145, 155 and 165 o C obtained 3893, 3908 and 4037 kcal/kg, respectively and were not significantly different (P>0.05). The apparent digestibility of dry matter and ether extract in FFSB samples extruded at 165 o C, was higher as compared to FFSB extruded at 145 o C. In the second experiment, the effects of 15 % FFSB extruded at three temperatures, evaluated on performance, ileal digesta viscosity and morphology of jejunum mucosa of broiler chickens. Weight gain, feed intake and feed conversion ratio of 42 d chickens and ileal digesta viscosity of 21 d chickens were not affected by extrusion temperatures of FFSB. The jejunal villi lentgh of chickens increased with increase in extrusion temperature of FFSB, which resulted in significant increase (Pدر آزمایش اول، برای بررسی میزان انرژی قابل متابولیسم ظاهری تصحیح شده برای ازت (AMEn) و قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی دانه سویای پرچرب اکسترود شده در سه دمای 145و 155 (دمای معمول کارخانجات) و 165 درجه سانتیگراد، سطوح صفر، 5/7، 15 و 5/22 درصد از هریک از دانههای سویای اکسترودشده در سه دمای مختلف، از روز 15 الی 21 جایگزین بخشی از جیره بر پایه ذرت-سویا گردید. مقادیر AMEn و قابلیت هضم مواد مغذی در مقابل سطح استفاده از نمونه در جیره پایه آنالیز رگرسیون شده و تا 100 درصد جایگزینی، برآوردگردید. میانگین AMEn دانههای سویای اکسترود شده در سه دمای 145، 155 و 165 به ترتیب 3893، 3908 و 4037 کیلوکالری بر کیلوگرم به دست آمد که تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشتند. قابلیت هضم ظاهری ماده خشک و چربی خام دانه سویاییکه در دمای 165 درجه سانتیگراد اکسترود شده بود، بطور معنی داری نسبت به دانه سویای اکسترود شده در دمای 145درجه سانتیگراد، بالاتر بود. در آزمایش دوم، اثرات استفاده از 15درصد دانه سویای اکسترود شده در سه دمای 145، 155 و 165 درجه سانتیگراد بر عملکرد، ویسکوزیته محتویات گوارشی روده کوچک و ریخت شناسی مخاط ژوژنوم جوجهها مورد بررسی قرار گرفت. افزایش وزن، مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی جوجهها در طول کل دوره (یک الی 42 روز) و ویسکوزیته محتویات گوارشی روده در 21 روزگی، تحت تاثیر دمای اکستروژن دانه سویا قرار نگرفت. اگرچه با افزایش دمای اکستروژن، طول پرزهای مخاط ژوژنوم جوجهها افزایش یافت که این افزایش طول پرزها باعث شد که با بکاربردن دمای 165 درجه سانتیگراد، نسبت به دو دمای 145 و 155 درجه سانتیگراد، افزایش معنی داری در سطح جذبی پرزهای جوجهها دیده شود.https://ijasr.um.ac.ir/article_33095_0508dc4ab25c1ac1a7172e7eacce0aec.pdfدانشگاه فردوسی مشهدپژوهشهای علوم دامی ایران2008-31065420131222Effects of Replacing Corn Silage with Varying Levels of Ammonia Gassed Wheat Straw on Performance, Fermentation Parameters and Blood Metabolites in Holstein heifersاثر جایگزینی سیلوی ذرت با سطوح متفاوت کاه گندم عمل آوری شده با گاز آمونیاک برعملکرد، فراسنجههای تخمیر شکمبه ای و فراسنجه های خونی تلیسه های هلشتاین3311110.22067/ijasr.v5i4.33766FAصمد صادقیگروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایرانرضا ولی زادهگروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران0000-0002-5912-4898عباسعلی ناصریانگروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران0000-0003-3253-128Xعبدالمنصور طهماسبیعلوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران10000-0002-6764-1668Journal Article20140406The replacement of corn silage with varying levels of ammonia gassed wheat straw on performance, digestibility, fermentation parameters, chewing activities, blood metabolites and profitability of Holstein heifers have been evaluated. Fifteen Holstein heifer with 9-10 months of age were assigned in a completely randomized design with 3 treatment as 1) 36% corn silage, 2) 18% corn silage and 18% wheat straw and 3) 36% treated wheat straw and 5 replicates for 2 months. Straw presses treated with 4% ammonia gas for 30 days. The results showed that the difference in dry matter intake and average daily weight gain and wither sheight among treatments is not significant. Digestibility of DM, CP, ADF and NDF in treatment 1 was significantly higher than other treatments. Ruminal pH and ammonia nitrogen in treatment 3 as were significantly higher than other treatments. Eating time, rumination time and total chewing time in treatment 3 was significantly higher than the other two treatments. Blood urea nitrogen in treatment 3 than the other two treatments and blood albumin in treatment2 were significantly higher than the other two treatments. Glucose, cholesterol, TG and AST and ALT had no significant difference among treatments. In general, for every kilogram of weight gain, in treatment 3 and treatment 2 as compared to treatment 1, 3860 and 3935 Rials were saved respectively The results showed that the treated straw with 4% ammonia gas can be completely replaced corn silage in the diet of Holstein heifers without negative impact on their performance.این تحقیق به منظور بررسی جایگزینی سیلوی ذرت با سطوح متفاوت کاه گندم غنی شده با گاز آمونیاک برعملکرد، قابلیت هضم و فراسنجه های تخمیری شکمبه ای، فراسنجه های خونی فعالیت جویدن و ارزیابی اقتصادی استفاده از این دو علوفه در جیره تلیسه های هلشتاینانجام شد. 15 راس تلیسه با سن حدود 10-9 ماه در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تیمار و 5 تکرار به مدت 2 ماه با جیره های دارای (1) 36 درصد سیلاژ ذرت،(2) 18 درصد سیلاژ ذرت + 18 درصد کاه عمل آوری شده و (3) 36درصد کاه عمل آوری شده تغذیه شدند. پرسهای کاه با 4 درصد گاز آمونیاک به مدت 30 روز عمل آوری شدند. نتایج نشان داد که تفاوت بین میانگین ماده خشک مصرفی و افزایش وزن روزانه و ارتفاع جدوگاه در بین تیمارها معنی دار نیست. قابلیت هضم DM، CP،ADF و NDF در تیمار 1 به طور معنی داری نسبت به دو تیمار دیگر بیشترشد. pH شکمبه ای و نیتروژن آمونیاکی شکمبه ای در تیمار3 نسبت به دو تیمار دیگر به طور معنی داری بیشتر شدند. زمان های مصرف خوراک، نشخوار و کل جویدن در تیمار 3 بطور معنی داری بیشتر از دو تیمار دیگر بود. BUN در تیمار 3 نسبت به دو تیمار دیگر و نیز آلبومین خون در تیمار 2 نسبت به دو تیمار دیگر بطور معنی داری بیشتر شدند. غلظت گلوکز، کلسترول، TG،AST و ALT بین تیمارها تفاوت معنی داری نداشت. به طورکلی، برای هرکیلوگرم افزایش وزن، در تیمار 3 و تیمار 2 نسبت به تیمار 1 به ترتیب و 3935 ریال صرفه جویی صورت گرفت. نتایج نشان داد که کاه عمل آوری شده را می توان به طور کامل جایگزین سیلاژ ذرت در جیره تلیسه های هلشتاین کرد بدون اینکه اثر منفی بر عملکرد آنها داشته باشد.https://ijasr.um.ac.ir/article_33111_85b1db894f41d433bd687cb68049f431.pdfدانشگاه فردوسی مشهدپژوهشهای علوم دامی ایران2008-31065420131222The Performance and Incidence of Ascites in Broiler Chickens in Response to Feed Restriction and Meal Feeding Programsبررسی عملکرد و شیوع آسیت در جوجه های گوشتی در پاسخ به برنامه های محدودیت غذایی و تغذیه وعده ای3313910.22067/ijasr.v5i4.33765FAبهروز دستاردانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان0000-0002-5710-4770محمود شمس شرق0000-0000-0000-0000سعید زره داران0000-0001-8979-9653حسین محب الدینیگروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایرانJournal Article20140406An experiment was conducted to evaluate the effect of feed restriction (FR) and meal feeding (MF) on performance, carcass characteristics and related parameters to ascites in Ross 308 male broiler chickens. Five dietary treatments were 1) the control (ad libo. feeding), 2 )feed restriction from 7 to 14 days (FR14), 3) feed restriction from 7 to 21 days (FR21), 4) meal feeding from 7 to 14 days (MF14) and 5) meal feeding from 7 to 21days (MF21). All birds were fed adlibitum for the first week post hatch and after 21 days of age. Four replicate of 12 birds were allocated to each treatment. The results indicated FR and MF21 groups had significantly (pاین آزمایش به منظور بررسی اثر محدودیت غذایی و تغذیه وعده ای بر عملکرد، ترکیب لاشه و شاخص های مرتبط با آسیت در جوجه های گوشتی سویه راس 308 انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: تغذیه آزاد، محدودیت غذایی از 7 تا 14 روزگی، محدودیت غذایی از 7 تا 21 روزگی، تغدیه وعدهای از 7 تا 14 روزگی، تغدیه وعده ای از 7 تا 21 روزگی بودند. پرندگان مورد آزمایش از سن یک تا 7 روزگی و پس از 21 روزگی به صورت آزاد تغذیه شدند. به هر تیمار آزمایشی 4 تکرار با 12 قطعه جوجه (جنس نر) تخصیص داده شد. نتایج آزمایش نشان داد افزایش وزن در پرندگان گروه های محدودیت غذایی و تغذیه وعده ای 21-7 روزگی به صورت معنی داری کمتر از گروه تغذیه آزاد بود. تمام پرندگان توانستند با کسب رشد جبرانی در دوره پس از آزمایش، افزایش وزنی مشابه با گروه تغذیه آزاد در سن 42 روزگی داشته باشند. اعمال تیمارهای آزمایشی بر ضریب تبدیل غذایی و ترکیب لاشه جوجه های گوشتی تاثیر معنی دار نداشتند، ولی اثر آن ها بر مصرف خوراک در 22 تا 42 روزگی معنی دار بود. غلظت آنزیم لاکتات دهیدروژناز گروه های محدودیت غذایی 21-7 و تغذیه وعده-ای 21-7 به صورت معنی داری کمتر از سایر گروه های آزمایشی بود. غلظت هموگلوبین نیز در گروه تغدیه وعده ای 21-7 به طور معنی داری کمتر از گروه تغذیه آزاد بود. نتایج این آزمایش نشان داد اعمال گرسنگی به صورت محدودیت غذایی و همچنین تغذیه وعده ای تا سن 21 روزگی در مقایسه با تغذیه آزاد تاثیری بر عملکرد، ترکیب لاشه و شاخص آسیت در جوجه-های گوشتی نداشت، اما سبب کاهش نسبی غلظت آنزیم لاکتات دهیدروژناز و هموگلوبین خون شد.https://ijasr.um.ac.ir/article_33139_3bf8799a946d12c05a5793d284d2bc85.pdfدانشگاه فردوسی مشهدپژوهشهای علوم دامی ایران2008-31065420131222Effect of Replacing Alfalfa Hay with Alfalfa Silage in High Performance Dairy Cattle Dietsاثر جایگزینی یونجه خشک با سیلاژ یونجه در جیره های گاوهای پرتولید هلشتاین3316010.22067/ijasr.v5i4.33865FAنبی الله آقازیارتی فراهانیدانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایرانحمید امانلوگروه علـوم دامـی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایرانهرمز منصوریموسسه تحقیقات علوم دامی ایران-کرجحمیدرضا میرزاییدانشگاه زنجانعلی مصطفی تهرانیموسسه تحقیقات علوم دامی ایران-کرجJournal Article20140409Four-handed fifty lactating Holstein cows with mean body weight of, 597± 40 and 50±20 and days in milk body Condi from sure of 3.1±0.4 were blocked by parity and randomly assigned to 3 treatments. Each treatment had 3 pens and each pen had 50 cows. The experiment lasted for 60 days (10 days adaptation and 50 days collection period). Concentrate to forage ratio was 60 to 40 and alfalfa hay replaced with alfalfa silage. Dry mater intake, milk yield and composition did not changed significantly due to complete replacement of alfalfa hay with alfalfa silage. Milk urea nitrogen increased significantly (15.85 vs 14.69 mg/dl) when alfalfa silage was replaced with alfalfa hay. Rumen pH were similar in all treatments and higher than 6.0 of alfalfa silage diet. The result of this experiment indicated that in TMR based ration alfalfa hay can replaced completely with the alfalfa silage.هدف از این پژوهش بررسی امکان جایگزینی یونجه خشک با سیلاژ یونجه در جیره های گاوهای شیرده پر تولید هلشتاین بود. به این منظور تعداد 450 راس گاو شیرده با میانگین وزنی 40±597 کیلوگرم با میانگین روزهای شیردهی 20±50 و میانگین امتیاز وضعیت بدنی 4/0±1/3 در یک طرح آزمایشی بلوک های کامل تصادفی در سه تیمار و در هر تیمار سه جایگاه و در هر جایگاه 50 راس گاو به کار برده شدند. مدت آزمایش 60 روز بود که 10 روز جهت سازگاری به جیره ها و 50 روز طول دوره ی رکوردگیری بود. گاوها با جیره های کاملا مخلوط (TMR) و 2 بار در روز تغذیه شد. نسبت کنسانتره به علوفه 60 به 40 بود و درآن ها سیلاژ یونجه (AS) در تیمار یک، صفر؛ در تیمار دو، 10 و در تیمار سه، 20درصد بود و جایگزین یونجه خشک (AH) گردید. با جایگزینی کامل سیلاژ یونجه به جای یونجه خشک، ماده خشک مصرفی، شیر تصحیح شده برای 5/3 و 4 درصد و ترکیبات شیر تفاوت معنی-داری پیدا نکرد، اما در گاوهای دریافت کننده تیمار2 مقادیر شیر خام تولیدی افزایش و درصد چربی شیر کاهش یافت. نیتروژن اوره ای شیر با جایگزین شدن سیلاژ یونجه به جای علف خشک یونجه به صورت معنی داری افزایش یافت (85/15 در مقابل 69/14). pH شکمبه ای بین تیمارها یکسان بوده و بالاتر از 0/6 می باشد و الیاف نامحلول شوینده ی خنثی که از لحاظ فیزیکی موثر می باشد (peNDF) در تیمار با یونجه خشک بیش ترین مقدار بود (9/25 در مقابل42/24) و با وجود کاهش آن در تیمار حاوی سیلاژ یونجه، در فعالیت جویدن تغییر معنی داری ایجاد نگردید. به طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد که در جیره های بر پایه TMR سیلاژ یونجه می تواند به طور کامل جایگزین علف خشک یونجه گردد.https://ijasr.um.ac.ir/article_33160_cbef7de30af8f1c7cbdbfd2d1183d4ee.pdfدانشگاه فردوسی مشهدپژوهشهای علوم دامی ایران2008-31065420131222Prediction of True Metabolizable Energy (TMEn) of Broilers Compounded Starter Feedsپیشگویی انرژی قابل سوخت و ساز حقیقی (TMEn) خوراکهای آماده دوره آغازین جوجههای گوشتی3317810.22067/ijasr.v5i4.33859FAسمیه رحمانیگروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایرانحسین جانمحمدیگروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران0000-0002-2273-9995صادق علیجانیگروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایراناکبر تقی زادهگروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایرانعلی حسین خانیگروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران0000-0000-0000-0000سیدعلی میرقلنجگروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران0000-0002-1482-3695Journal Article20140409An experiment was conducted to predict the true metabolizable energy (TMEn) of compounded starter feeds of broiler chickens trough their chemical composition using precision-feeding method of Sibbald in male boilers. In the first, eight compounded feed samples provided from eight feed plants and their chemical composition determined in laboratory. Results of chemical composition showed that average values of dry matter, crude protein, ether extract, crude ash, crude fiber, calcium and phosphorus were 90.47, 20.99, 2.79, 2.88, 6.69, 1.08 and 0.49 percent, respectively with coefficient of variation between 2.01 to 13.29 percent. The average value of TMEn in compounded starter feeds was also obtained 3006 Kcal/kg with variation from 2884 to 3275 Kcal/kg and differences between them were significant. The variation between metabolizability values in the compounded feeds was 0.7 to 0.8 percent and differences between their values were not significant. The average value of dry matter true metabolizability in starter feeds was obtained as 54 percent and those having higher crude fiber, showed lower dry matter true metabolizability. The TME and TMEn values of compounded starter feeds showed a negative correlation as 0.38 and 0.59 percent with crude ash of feeds, so that the feeds containing higher crude ash had lower TME and TMEn values. Regression analysis showed that we can predict the TMEn value of broiler compounded starter feeds via regression equations from crude ash, crude protein, calcium and phosphorus contents of feeds from their crude ash, crude protein, calcium and phosphorus with R2 value as 0.67 (P=0.002).به منظور پیشگویی انرژی قابل سوخت وساز حقیقی (TMEn) خوراکهای آماده دوره آغازین جوجههای گوشتی بر اساس ترکیبات شیمیایی آنها، آزمایشی با تکنیک سیبالد در روی خروس گوشتی انجام گرفت. در این آزمایش، ابتدا 8 نمونه دان آماده دوره آغازین از کارخانجات مختلف تهیه و ترکیبات شیمیایی آنها تعیین شد. نتایج حاصل از تجزیه ترکیبات شیمیایی نشان داد که میانگین مقادیر ماده خشک، پروتئین خام، عصاره اتری، خاکسترخام، فیبرخام، کلسیم، و فسفر در نمونههای پیشدان مورد مطالعه به ترتیب برابر47/90، 99/20 ،79/2، 69/6، 63/2، 08/1، 49/0 درصد با ضریب تغییرات (01/2تا29/13) بود. همچنین مقدار TMEn دانهای آماده آغازین به طور میانگین برابر 3006 کیلوکالری در کیلوگرم با دامنه تغییرات (2884 تا3275 ) بود که بین نمونهها تفاوت معنیداری وجود داشت. تراکم نسبی انرژی قابل متابولیسم نمونههای دان کارخانجات مختلف از 7/0 تا 8/0 متغیر بوده و تفاوت معنی داری با یکدیگر نشان ندادند. میانگین قابلیت سوخت وساز حقیقی ماده خشک نمونههای دان آماده دوره آغازین برابر54 درصد بود و دان هایی که دارای فیبر خام بالاتری بودند، قابلیت متابولیسم حقیقی ماده خشک پایینتری از خود نشان دادند. TME و TMEn همبستگی منفی معنیداری با درصد خاکستر خام جیره به ترتیب برابر 38/0 و 59/0 نشان دادند و دان هایی که مقادیر خاکسترخام بالایی داشتند دارای TME و TMEn پایینتری بودند. تجزیه و تحلیل روابط رگرسیون نشان داد که میتوان مقدار TMEn دانهای آماده دوره آغازین را با استفاده از خاکستر خام، پروتئین خام، کلسیم و فسفر با ضریب تبیین برابر 67/0 (002/0 (P= پیشگویی کرد.https://ijasr.um.ac.ir/article_33178_c96347feff761a65eb5e136fd9c70edf.pdfدانشگاه فردوسی مشهدپژوهشهای علوم دامی ایران2008-31065420131222Comparing the Effect of Ionizing Radiations of Electron Beam and Gamma Ray on Ruminal Degradation Kinetics of Soybean Meal Protein and Amino acidsمقایسه تاثیر پرتوهای یون ساز گاما و الکترون بر کینتیک تجزیه شکمبه ای پروتئین و اسیدهای آمینه کنجاله سویا3319610.22067/ijasr.v5i4.33866FAفرزاد قنبریدانشگاه گنبد کاووس0000-0002-6599-761Xتقی قورچی0000000268652932پروین شورنگپژوهشکده تحقیقات کشاورزی، پزشکی و صنعتی سازمان انرژی اتمیهرمز منصوریموسسه تحقیقات علوم دامی ایران-کرجنورمحمد تربتی نژاددانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگانJournal Article20140409This research was conducted to compare effects of electron beam (EB) and gamma ray (GR) treatments at doses of 25, 50 and 75 kGy on soybean meal (SBM) ruminal degradation kinetics of crude protein (CP) and amino acids (AA). The nylon bag and sodium dodecyl sulfate-polyacrylamide gel electrophoresis (SDS-PAGE) techniques were used for this aim. Ionizing radiations decreased washout and degradation rate fractions and increased potentially degradable fraction of CP. GR had more effects on degradability parameters of CP than the EB. Irradiation processing caused decreasing in AA degradation after 16 h of ruminal incubation significantly. GR irradiation was more effective than EB irradiation in lessening the ruminal degradability of AA. In unirradiated SBM, subunits ά, α and β of β-conglycinin protein disappeared after 4 h, and basic and acidic subunits of glycinin protein disappeared after 16 h of rumen incubation. The 50 and 75 kGy doses of EB and GR maintained and preserved the subunits of β-conglycinin until 16 h and 48 h for glycinin subunits. The results of this study showed greater effects of GR than the EB in reducing the ruminal degradation of CP and AA, while the ruminal disappearance of the protein subunits in the SBM was equally affected by these ionizing radiations.پژوهش حاضر به منظور مقایسه اثر دزهای 25، 50 و 75 کیلوگری پرتوهای یون ساز گاما و الکترون، بر تجزیه پذیری شکمبه ای پروتئین و اسیدهای آمینه کنجاله سویا انجام گرفت. بدین منظور از تکنیک های کیسه نایلونی و الکتروفورز ژل پلی آکریلامید در حضور سدیم دودسیل سولفات استفاده شد. پرتوهای یون ساز باعث کاهش بخش های سریع تجزیه و ثابت نرخ تجزیه و افزایش بخش کند تجزیه پروتئین خام شدند. تاثیر اشعه گاما بر فراسنجه-های تجزیه پذیری پروتئین خام بیشتر از پرتو الکترون بود. تجزیه پذیری موثر پروتئین خام تحت تاثیر پرتوهای یون ساز کاهش یافت. تاثیر اشعه گاما در کاهش تجزیه پذیری موثر پروتئین خام در سرعت های عبور 5 و 8 درصد در ساعت بیشتر از پرتو الکترون بود. پرتوهای یون ساز باعث کاهش تجزیه اسیدهای آمینه کنجاله سویا بعد از 16 ساعت انکوباسیون شکمبه ای شدند. پرتو گاما توانایی بیشتری در کاهش تجزیه پذیری اسیدهای آمینه داشت. در کنجاله سویای پرتوتابی نشده، زیرواحدهای ά، α و β پروتئین بتاکنگلیسینین پس از 4 ساعت و زیرواحدهای اسیدی و بازی پروتئین گلیسینین پس از 16 ساعت انکوباسیون شکمبه ای ناپدید شدند. دزهای 50 و 75 کیلوگری پرتو الکترون و اشعه گاما باعث حفظ زیرواحدهای بتاکنگلیسینین تا زمان 16 ساعت و حفظ زیرواحدهای گلیسینین تا زمان 48 ساعت شدند. نتایج این پژوهش نشان داد که هرچند تاثیر پرتو گاما در کاهش تجزیه شکمبه ای پروتئین خام و اسیدهای آمینه بیشتر از پرتو الکترون بود، اما ناپدید شدن شکمبه ای زیر واحدهای پروتئین کنجاله سویا به طور یکسانی تحت تاثیر این پرتوهای یون ساز قرار گرفت.https://ijasr.um.ac.ir/article_33196_5ee23d2befc6bd06604dd01bff0f977b.pdfدانشگاه فردوسی مشهدپژوهشهای علوم دامی ایران2008-31065420131222The Effects of L-arginine Supplement on Growth, Meat Production, and Fat Deposition in Broiler Chickensاثرات مکمل ال-آرژنین بر رشد، تولید ماهیچه و ذخیره چربی در جوجههای گوشتی3325110.22067/ijasr.v5i4.33861FAمرضیه ابراهیمیاستادیار دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز0000-0000-0000-0000احمد زارع شحنهدانشگاه تهرانمحمود شیوازادگروه علوم دامی پردیس کشاورزی و منابع طیبعی دانشگاه تهران، تهران، ایرانزربخت انصاری پیرسرائیگروه علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساریمجید تبیانیانموسسه تحققات سرم و واکسن رازی-کرجمسعود ادیب مرادیدانشکده دامپزشکی دانشگاه تهرانکرامت نوری جلیانیJournal Article20140409The objective of the present study was to investigate the effects of dietary L-arginine on performance, meat production and its chemical composition, carcass fat deposition, intestine morphology and blood parameters of Ross broiler chickens during 46 days. In this experiment, 192 day old commercial female Ross broiler chicks were used with 4 dietary treatments and 4 replications in a completely randomized design. Dietary treatments included 100, 153, 168 and 183 percentages of digestible arginine, based on the Ross catalogue recommendation. On 46th day of experiment, three chickens per replication were selected randomly, blood samples were collected from each, and thereafter they were slaughtered in order to measure carcass traits, intestine morphology and meat chemical composition. The results showed that dietary arginine treatments caused a significant increase on body weight, carcass efficiency, muscle yield, protein and fat content of muscle, heart weight, and growth of small intestine, while decreased abdominal fat weight. Arginine supplementation increased plasma concentrations of triiodothyronine and thyroxine, but reduced plasma concentrations of cholesterol, triglyceride, and urea. According to the results of this study, consumption level of 168% digestible arginine, based on the Ross catalogue recommendation, had the best results on growth improvement and carcass traits, while consumption level of 183% digestible arginine had the greatest fat carcass reduction.هدف از پژوهش حاضر بررسی اثرات تغذیهای ال-آرژنین بر عملکرد، تولید و ترکیب شیمیایی ماهیچه، ذخیره چربی لاشه، ویژگی های ریخت شناختی روده و فراسنجههای خون جوجه های گوشتی سویه راس به مدت 46 روز بود. در این پژوهش تعداد 192 جوجه مرغ گوشتی یک روزه سویه تجاری راس در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 جیره غذایی و 4 تکرار استفاده شد. جیرههای غذایی دارای 100، 153، 168 و 183 درصد آرژنین قابل هضم بر اساس توصیه کاتالوگ راس بودند. در روز 46 پژوهش، تعداد سه جوجه از هر تکرار به صورت تصادفی انتخاب، نمونههای خون از هر کدام جمعآوری و سپس کشتار شدند تا صفات لاشه، ویژگی های ریخت شناسی روده و ترکیب شیمیایی گوشت مورد اندازهگیری قرار گیرند. نتایج نشان دادند که جیرههای غذایی آرژنین سبب افزایش معنیدار وزن بدن، بازده لاشه، تولید ماهیچه، محتوای پروتئین و چربی ماهیچه، وزن قلب و رشد روده کوچک شد، ولی اثر کاهشی بر وزن چربی حفره شکمی داشت. مکمل آرژنین غلظت پلاسمایی ترییدوتیرونین و تیروکسین را افزایش داد، اما غلظتهای پلاسمایی کلسترول، تریگلیسرید و اوره را کاهش داد. بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش، مصرف میزان 168 درصد آرژنین قابل هضم بر اساس توصیه کاتالوگ راس، بهترین نتیجه را در بهبود رشد و تولید گوشت داشت، در حالی که مصرف جیره غذایی دارای 183 درصد آرژنین قابل هضم بیشترین کاهش چربی لاشه مشاهده شد.https://ijasr.um.ac.ir/article_33251_6474496b7787acb315825ed7513f0e6b.pdfدانشگاه فردوسی مشهدپژوهشهای علوم دامی ایران2008-31065420131222Effect of Different Levels of Zinc Supplementation on some Productive Parameters of Broiler Breederتاثیر سطوح مختلف عنصر روی بر برخی فراسنجههای تولیدی مرغهای مادر گوشتی3327410.22067/ijasr.v5i4.33862FAمرتضی نادعلیدانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستانسمیه سالاریدانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان0000-0003-2202-2633محمد بوجارپورگروه علوم دامی، دانشـکده علـوم دامـی و صـنایع غـذایی، دانشـگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان،خوزستان، ایرانصالح طباطبایی وکیلیدانشـکده علـوم دامی، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان، ملاثانی، اهواز، ایران0000-0003-2934-0431محسن ساریدانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستانJournal Article20140409In order to investigate the effect of different levels of zinc on some productive parameters of broiler breeder, an experiment was conducted with 300 hens and 40 roosters of Ross 308 strain (40 wk old) in 12 week period in completely randomized design with 4 treatments, 5 replicates and 15 hens and 2 roosters in each replicate. Treatments consisted of 4 different levels of zinc (80, 110, 140 and 170 mg zinc/kg diet) in which the dietary zinc was supplied from zinc sulfate. Zinc supplementation significantly improved egg production, egg weight, egg shell quality and feed conversion ratio during the experiment. Production percentage and feed conversion ratio had the best results in 170 mg zinc/kg diet and the best results of egg weight and egg shell quality were observed in 140 and 170 mg zinc/kg diet. Zinc supplementation improved the weight and quality of neonatal chicks. By increasing levels of zinc in the diet, weight of bursa fabricius of chicks and weight of heart of broiler breeders increased. The results of this experiment suggest that supplementation of broiler breeder diet with zinc could improve performance and quality of neonatal chicks.این آزمایش، به منظور بررسی سطوح مختلف روی بر برخی فراسنجه های تولیدی مرغهای مادر گوشتی با استفاده از 300 قطعه مرغ و 40 قطعه خروس سویه راس 308، با سن40 هفتگی به مدت 12 هفته در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و پنج تکرار و 15 قطعه مرغ و دو قطعه خروس در هر تکرار اجرا گردید. تیمارها شامل چهار سطح مختلف روی (80، 110، 140 و170 میلیگرم در کیلوگرم) بودند و از سولفات روی به عنوان منبع روی استفاده شد. نتایج آزمایش نشان دهنده اثر افزایشی و معنیدار روی بر تولید تخم مرغ، وزن تخم مرغ، کیفیت پوسته تخم مرغ و ضریب تبدیل خوراک در کل دوره میباشد. سطح 170 میلیگرم روی در کیلوگرم جیره در افزایش تولید و کاهش ضریب تبدیل خوراک و سطوح 140 و 170 میلیگرم روی در کیلوگرم جیره در افزایش وزن و بهبود کیفیت پوسته تخم مرغ موثرتر بودند. استفاده از سطوح افزایشی روی در جیره (بخصوص 170 میلی گرم روی در کیلوگرم جیره) موجب افزایش معنی دار وزن وکیفیت جوجه تولیدی گردید. سطوح افزیشی روی (بخصوص 170 میلیگرم روی در کیلوگرم جیره) در هفته پایانی سبب افزایش معنی دار وزن نسبی بورس فابرسیوس در جوجه های تازه تفریخ شده و وزن نسبی قلب مرغهای مادر گوشتی گردید. در مجموع نتایج این آزمایش نشان داد که استفاده از مکمل روی در جیره مرغهای مادر گوشتی می تواند با افزایش عملکرد، تولید جوجههایی با کیفیت را موجب شود.https://ijasr.um.ac.ir/article_33274_672dbf7157b9ac05b58865a0ce69ce1f.pdfدانشگاه فردوسی مشهدپژوهشهای علوم دامی ایران2008-31065420131222Effect of Silymarin Against Lead Induced Oxidative Stress in Broiler Chickenاثر سیلی مارین بر تنش اکسیداتیو ایجاد شده توسط سرب در جوجه های گوشتی3329310.22067/ijasr.v5i4.33863FAروح اله ابراهیمیدانشـکده علـوم دامی، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان، ملاثانی، اهواز، ایرانطاهره محمدآبادیدانشـکده علـوم دامی، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان، ملاثانی، اهواز، ایران0000-0002-8250-6704محسن ساریدانشـکده علـوم دامی، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان، ملاثانی، اهواز، ایرانسمیه سالاریدانشـکده علـوم دامی، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان، ملاثانی، اهواز، ایران0000-0003-2202-2633محمد جواد ضمیریگروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران.محمد تقی بیگی نصیریدانشـکده علـوم دامی، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان، ملاثانی، اهواز، ایرانJournal Article20140409This study aimed to investigate the effect of different levels of silymarin against lead induced oxidative stress in broiler chickens. Therefore, 240 broiler chickens of Ross 308 allocated to 24 experimental units in a completely randomized design with factorial 2x3 arrangements and four replicates of 10 birds. The experimental diets containing silymarin at 3 levels (0, 100, 200 mg/kg) and 2 levels of lead (0, 200 mg/kg) were fed for 6 weeks. Results of this experiment showed that supplementation of 200 mg/kg silymarin attenuated adverse effect of lead on body weight gain (BWG) and feed conversion ratio (FCR) in 42 d. Also, addition of 200 mg/kg silymarin in lead-induced oxidative stress improved carcass characteristics. In addition, supplementation of silymarin in lead-induced oxidative stress no significantly decreased blood lipid parameters (cholesterol, triglyceride, LDL). Furthermore, supplementation of 200 mg/kg silymarin significantly increased superoxide dismutase (SOD) and decreased malondealdehyde (MDA) and heterophyle /lymphocyte (H/L ratio). These results suggested that supplementation of silymarin in lead induced oxidative stress had a protective role and by improving the antioxidant system improved the performance.این آزمایش به منظور بررسی اثر سطوح مختلف سیلی مارین در تنش اکسیداتیو ایجاد شده توسط سرب در جوجه های گوشتی انجام شد. برای این منظور 240 قطعه جوجه گوشتی به 6 تیمار آزمایشی با 4 تکرار (هر تکرار شامل 10 قطعه جوجه گوشتی) در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 3×2 شامل دو سطح سرب (0 و 200 میلی گرم در کیلوگرم جیره) و سه سطح سیلی مارین (0، 100 و 200 میلی گرم در کیلوگرم جیره) اختصاص یافت. نتایج نشان می دهد افزودن 200 میلی گرم سیلی مارین اثرات منفی سرب بر افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی را در کل دوره آزمایش کاهش داد و پرنده در معرض تنش اکسیداتیو افزایش وزنی مشابه با تیمار شاهد نشان داد. همچنین، استفاده از 200 میلی گرم سیلی مارین در زمانی که پرنده در معرض تنش اکسیداتیو قرار داشت، به طور محسوسی باعث بهبود درصد وزن نسبی ترکیبات لاشه شد. افزون بر این، با افزایش مقدار سیلی مارین در جیره تحت شرایط تنش اکسیداتیو، مقدار فراسنجه های چربی خون (کلسترول، تری گلیسرید و LDL) به طور غیرمعنی داری کاهش یافت. بعلاوه، در زمان تغذیه جوجه های گوشتی با جیره آلوده به سرب و درگیر شدن سیستم آنتی اکسیدانی پرنده با تنش اکسیداتیو، استفاده از 200 میلی گرم سیلی مارین به طور معنی داری موجب افزایش فعالیت آنزیم سوپراکسید دسموتاز و کاهش مقدار مالون دی آلدهید و نسبت هتروفیل به لنفوسیت شد. نتایج این آزمایش پیشنهاد می کند سیلی مارین در شرایط بروز تنش اکسیداتیو القایی توسط سرب دارای نقش حفاظتی می باشد و با تقویت سیستم آنتی اکسیدانی موجب بهبود عملکرد پرنده می گردد.https://ijasr.um.ac.ir/article_33293_459142ed6cfc8895ed56b5b08890a0b0.pdfدانشگاه فردوسی مشهدپژوهشهای علوم دامی ایران2008-31065420131222The Effects of Dietary 1, 25-Dihydroxycholecalciferol and Root Hydroalcoholic Extract of Withania somnifera on Bone Mineralisation and Strength of Broiler Chickensاثرات 1-25 دی هیدروکسی کوله کلسیفرول و عصاره هیدروالکلی ریشه گیاه دارویی بوزیدان (Withania somnifera) بر معدنی شدن و استحکام استخوان جوجه های گوشتی3329610.22067/ijasr.v5i4.33864FAمحمد طاهر میرکزهیگروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایرانحسن کرمانشاهیگروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران0000-0001-6969-6286ابوالقاسم گلیانگروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران0000-0001-9419-1175احمدرضا راجیگروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایرانJournal Article20140409This study was carried out to investigate the effects of 1, 25-Dihydroxycholecalciferol (1, 25 (OH)2 D3) and
root hydroalcoholic extract of Withania somnifera (WS) root on performance, mineral retention, bone
mineralisation and mechanical characteristics of broiler chicks. Treatments were arranged factorially (2×3×2)
consisted of a positive control with adequate Ca and a negative control diet (Ca level reduced by 30%), three
levels of WS (0, 75 and 150 mg/kg diet), and two levels of 1, 25 (OH)2 D3 (0 and 0.5 g/kg diet). Six hundred
male day old Ross 308 broiler chicks were randomly distributed into 60 floor pens, 10 birds each. Each treatment
was replicated 5 times (50 birds). Each diet was fed ad libitum to chicks from day one to 42 d of age. On d 21
and 42, one bird per replicate was killed and left tibia removed. Dietary treatments did not influence feed intake
and feed conversion efficiency. The maximum body weight gain (2475.75 g) was noted in group fed adequate
dietary Ca supplemented with 75 mg/kg WS. The retention of Ca and P were significantly higher at lower level
of dietary Ca. Supplementation of 150 mg/kg WS significantly improved dietary Ca retention in birds received a
negative control (83.09%) compared to those consumed positive control diet (66.35%). Regardless of dietary Ca
level, in birds fed 75 mg/kg WS, addition of 0.5 g/kg 1, 25 (OH)2 D3 significantly improved Ca retention. On d
21, Birds received WS had significantly higher tibia Ca compared to those of control group. Whereas, no
significant effects was noted at 42 d. Birds fed on negative control diet supplemented with 75 mg/kg WS and 0.5
g/kg 1, 25 (OH)2 D3 displayed similar tibia Ca compared to those fed only 150 mg/kg WS. Supplementation of
1, 25 (OH)2 D3 in diet significantly increased tibia Ca at 42 d of age. Tibia shear force and stiffness significantly
increased by supplementation of Withania somnifera. The present study indicated that Withania somnifera
supplementation exerts positive effects on Ca retention, bone calcification and mechanical properties without
adverse effects on performance. Also, synergistic effects of withania Somnifera and 1, 25 (OH)2 D3 was
observed on Ca retention and bone calcification.این آزمایش به منظور بررسی اثرات 1-25 دی هیدروکسی کوله کلسیفرول [1, 25 (OH)2 D3]و عصاره هیدرو الکلی ریشه گیاه دارویی بوزیدان (Withania somnifera) بر عملکرد، ابقای مواد معدنی، معدنی شدن استخوان و خصوصیات مکانیکی استخوان جوجه های گوشتی انجام شد. تیمارها در قالب فاکتوریل (2×3×2) شامل جیره کنترل مثبت با سطح کافی کلسیم و کنترل منفی (کاهش 30 درصدی سطح کلسیم)، 3 سطح عصاره بوزیدان (صفر، 75 و150 میلی گرم در کیلوگرم جیره) و 2 سطح 1-25 دی هیدروکسی کوله کلسیفرول (صفر و 5/0 میکروگرم در کیلوگرم جیره) بود. تعداد600 قطعه جوجه گوشتی یکروزه راس 308 بصورت تصادفی در 60 عدد پن و 10 پرنده در هر کدام توزیع گردید. هر تیمار دارای 5 تکرار (50 پرنده در هر تیمار) بود. جیره های آزمایشی بطور نامحدود در اختیار جوجه ها از 1 تا 42 روزگی قرار گرفت. در 21 و 42 روزگی یک پرنده از هر تکرار کشتار و استخوان درشت نی چپ جدا گردید. تیمارهای غذایی مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی را تحت تاثیر قرار ندادند. بیشترین افزایش وزن در 42 روزگی (75/2475 گرم) در پرندگانی که از سطح کافی کلسیم مکمل شده با 75 میلی گرم در کیلوگرم بوزیدان تغذیه شده بودند ثبت گردید. در سطوح کمتر کلسیم جیره ابقای کلسیم و فسفر بطور معنی داری بیشتر بود. مکمل سازی 150 میلی گرم در کیلوگرم بوزیدان بطور معنی داری ابقای کلسیم در پرندگانی را که جیره کنترل منفی (09/83 درصد) دریافت کرده بودند را در مقایسه با کنترل مثبت (35/66) افزایش داد. صرف نظر از سطح کلسیم جیره، استفاده از 75 میلی گرم در کیلوگرم بوزیدان به همراه 5/0 میکروگرم در کیلوگرم 1, 25 (OH)2 D3 بطور معنی داری ابقای کلسیم را بهبود داد. در 21 روزگی، میزان کلسیم درشت نی در پرندگانی که بوزیدان مصرف کرده بودند در مقایسه با گروه کنترل بیشتر بود. در حالیکه هیچگونه اثری در روز 42 دیده نشد. میزان کلسیم درشت نی پرندگانی که جیره کنترل منفی مکمل شده با 75 میلی گرم بوزیدان و 5/0 میکروگرم 1, 25 (OH)2 D3 دریافت کرده بودند مشابه با آنهایی بودند که فقط 150 میلی گرم بوزیدان مصرف کرده بودند. مکمل سازی 1, 25 (OH) 2 D3 در جیره بطور معنی داری کلسیم درشت نی را در 42 روزگی افزایش داد. استفاده از عصاره بوزیدان نیز بطور معنی داری نیروی شکاف و سختی استخوان را افزایش داد. این آزمایش نشان داد که استفاده از عصاره بوزیدان اثرات مثبتی بر ابقای کلسیم، کلسیمی شدن استخوان و خصوصیات مکانیکی آن داشته و بر عملکرد پرنده تاثیر منفی ندارد. از طرفی اثرات همکوشی میان عصاره بوزیدان و 1, 25 (OH)2 D3 بر ابقای کلسیم و کلسیمی شدن استخوان مشاهده گردید.https://ijasr.um.ac.ir/article_33296_8aa27d2db8c5c18ead9731fe93ebe421.pdf