2024-03-29T06:09:00Z
https://ijasr.um.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=4547
Iranian Journal of Animal Science Research
ijasr
2008-3106
2008-3106
1394
7
2
تأثیر افزودن اوره، ملاس و سود بر ترکیب شیمیایی، تجزیهپذیری و خصوصیات تولید گاز گیاه کامل نی(Pragmates austrialis)
رضا
ولی زاده
مهدی
محمودی ابیانه
امین
صلاحی
در این مطالعه ترکیب شیمیایی، مقدار تولید گاز و تجزیهپذیری شکمبهای گیاه کامل نی (Pragmates australis) عملآوری شده با افزودنیهای مختلف بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1) گیاه کامل نی تازه سیلو شده بدون افزودنی (شاهد)، 2) عملآوری شده با 4% سود، 3) عملآوری شده با 4% اوره، 4) عملآوری شده با 10% ملاس، 5) عملآوری شده با 4% اوره + 10% ملاس و 6) عملآوری شده با 4% اوره + 10% ملاس + 4% سود بود. در کلیه تیمارها گیاه کامل نی خرد شده با مواد مختلف مخلوط سپس در ظروف آنتی باکتریال (با نام تجاری TETRA LOCK) به مدت 60 روز سیلو شد. درصد NDF و ADF در تیمار حاوی اوره بالاترین و در تیمار عملآوری شده با سود کمترین مقدار بود (01/0 >P). میزان پروتئین خام و خاکستر به ترتیب در تیمار عملآوری شده با اوره و در تیمار عملآوری شده با سود بیشترین مقدار داشت. میزان نیتروژن آمونیاکی در سیلاژ حاوی اوره بالاترین و سیلاژ دارای مکمل ملاس پایینترین pH را نشان داد. نرخ تولید گاز در نی عملآوری شده با اوره کمتر از سایر تیمارها بود. پتانسیل تجزیهپذیری شکمبهای در نمونههای عملآوری شده با سود و ملاس بهصورت معنیداری (05/0 >P) بالاتر از تیمارهای شاهد و عملآوری شده با اوره بود. این مطالعه نشان داد که برداشت، عملآوری و ذخیره سازی گیاه کامل نی به صورت سیلو میتواند به عنوان یک منبع غذایی مناسب به ویژه در مناطقی که با کمبود خوراک دام روبرو است، مد نظر قرار گیرد.
chemical composition
Degradability
Gas production
Pragmates australis
Silage
2015
06
22
120
128
https://ijasr.um.ac.ir/article_34667_ce7c81b78456ef9e58fd24ae329931f4.pdf
Iranian Journal of Animal Science Research
ijasr
2008-3106
2008-3106
1394
7
2
تأثیر سطوح مختلف محدودیت مصرف آب بر عملکرد و فرآسنجههای خونی برههای نر بلوچی
عبدالمنصور
طهماسبی
وحید
وثوقی پوستین دوز
علیرضا
فروغی
به منظور بررسی اثر سطوح مختلف محدودیت مصرف آب روی عملکرد رشد و برخی ازالکترولیت ها و فراسنجه های خون در بره نر بلوچی از 21 بره تک قلو با میانگین سن (4 ± 90 روز) و میانگین وزن (2/2± 7/26 کیلوگرم) استفاده شد. بره ها به طور تصادفی به سه دسته بر اساس میزان آب مصرفی تقسیم شدند (7 بره به ازای هر گروه). در گروه شاهد به بره ها اجازه مصرف آب بطور آزاد در طول دوره آزمایش داده شد. مصرف آب بره های گروه 2 و 3 به ترتیب به 72% و 44% میانگین مصرف روزانه محدود شد. طول مدت آزمایش 49 روز بود که شامل 14 روز عادت پذیری و 35 روز دوره آزمایش که این 35 روز به 3 دوره آزمایشی به ترتیب شامل، 7 روز دوره کاهش تدریجی آب مصرفی، 14 روز دوره محدودیت مصرف آب به مقدار ثابت 72% و 44% میانگین مصرف روزانه برای تیمارهای 2 و 3 و 14 روز دوره دسترسی آزاد به آب برای همه تیمارها تقسیم شده بود. میزان آب و خوراک مصرفی به طور روزانه و افزایش وزن، الکترولیت ها و فراسنجه های خون شامل گلوکز، تری گلیسرید، کراتینین، نیتروژن اوره ای خون، کلسترول، پروتئین کل، کورتیزول، هماتوکریت و هموگلوبین خون، کلسیم، سدیم و پتاسیم در روزهای1، 7 ، 21 و 35 آزمایش اندازه گیری شدند. نتایج بدست آمده نشان داد که مقدار ماده خشک مصرفی و نسبت آب مصرفی به خوراک مصرفی و افزایش وزن روزانه در گروه 2 و 3 نسبت به گروه شاهد اختلاف معنی داری داشت. همچنین دهیدراسیون موجب افزایش غلظت سدیم، کلسترول، کراتینین، نیتروژن اوره ای خون و مقدار هموگلوبین خون در مقایسه با گروه شاهد شد. بطور کلی نتایج این آزمایش نشان داد که بره نژاد بلوچی می تواند محدودیت مصرف آب را برای مدت بیش از 14 روز بدون تغییرات عمده در فراسنجه ها و الکترولیت های خون تحمل کند.
Blood metabolites
Male Baluchi lambs
Performance
Water restriction
2015
06
22
129
138
https://ijasr.um.ac.ir/article_34701_8d4ab7251741fdca6a8e2d202ff74037.pdf
Iranian Journal of Animal Science Research
ijasr
2008-3106
2008-3106
1394
7
2
اثر سطوح مختلف آرژنین و پروتئین قابل هضم در جیره های دارای نسبت ایده آل اسیدهای آمینه در دوره آغازین بر عملکرد، صفات لاشه و فراسنجه های سرم خون جوجههای گوشتی
احمد
حسن آبادی
حسن
نصیری مقدم
ابوالقاسم
گلیان
این آزمایش به منظور بررسی اثر سطوح مختلف آرژنین و پروتئین قابل هضم در دوره آغازین بر عمکرد، صفات لاشه و فراسنجه های سرم خون جوجه های گوشتی انجام شد. چهارصد قطعه جوجه خروس گوشتی یکروزه سویه راس 308 در سن 10-1 روزگی به 10 تیمار دارای 4 تکرار اختصاص یافت. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی به صورت فاکتوریل 5×2 انجام شد. آرژنین قابل هضم شامل پنج سطح 05/1، 18/1، 31/1 (توصیه راس)، 44/1 و 57/1 درصد و پروتئین قابل هضم شامل 18 و 20 درصد جیره بود. پس از 10 روزگی تمامی جوجهها جیره یکسان دریافت کردند. نتایج نشان داد که سطوح آرژنین و پروتئین و اثرات متقابل این دو تأثیر معنی داری بر مصرف خوراک، افزایش وزن جوجه ها و ضریب تبدیل داشت. سطوح پروتئین خوراک بر وزن نسبی کبد و چربی حفره شکمی در سن 10 روزگی، وزن نسبی روده درسن 42 روزگی معنی دار بود. اثرات سطوح مختلف آرژنین بر وزن نسبی کبد و چربی حفره شکمی، در سن 10 روزگی معنی دار بود. اثرات متقابل سطوح مختلف آرژنین و پروتئین بر وزن نسبی کبد و طول نسبی دئودنوم و ژژنوم در دوره آغازین ازنظر آماری معنی دار بود. اثرات سطوح متفاوت پروتئین بر غلظت پروتئین کل، آلبومین و فسفر سرم معنی دار بود. اثر سطوح مختلف آرژنین بر غلظت اسید اوریک و کلسیم سرم معنی دار بود. با توجه به نتایج این آزمایش می توان گفت سطح آرژنین و پروتئین قابل هضم توصیه شده توسط شرکت راس مناسب میباشد.
Blood parameters
Broiler
Digestible arginine
Digestible protein
Performance
2015
06
22
139
152
https://ijasr.um.ac.ir/article_34570_7d4a5e255ecbd971993532c44b50476b.pdf
Iranian Journal of Animal Science Research
ijasr
2008-3106
2008-3106
1394
7
2
مطالعه تاثیر سطوح مختلف دانه خردل فرآوری شده با سولفات آهن بر عملکرد و برخی فرآسنجههای خونی در بلدرچین ژاپنی
سجاد
محب علی
محمد
سالارمعینی
این مطالعه به منظور بررسی ارزش تغذیهای دانه خردل سیاه فرآوری شده با یک درصد سولفات آهن در سطوح صفر، 5، 10 و 15 درصد بر پارامترهای عملکرد رشد، برخی فراسنجههای خونی، کیفیت گوشت و هزینه خوراک به ازای هر کیلو گرم وزن زنده در بلدرچینهای ژاپنی انجام شد. به این منظور از 240 قطعه جوجه بلدرچین ژاپنی یک روزه در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار و 4 تکرار، از سن 35-7 روزگی استفاده شد. پروتئین خام، عصاره اتری، خاکستر، رطوبت و الیاف خام در ماده خشک دانه خردل به ترتیب، 6/28، 3/40، 5، 7 و 8/14 درصد و ارزش انرژی قابل سوخت و ساز ظاهری تصحیح شده برای نیتروژن آن بر اساس ماده خشک 4630 کیلوکالری بر کیلوگرم بود. مصرف سطوح مختلف دانه خردل فرآوری شده، اثر معنیداری بر مصرف خوراک، افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل نداشت. وزن نسبی قلب، کبد، دستگاه گوارش و وزن قطعات لاشه به طور معنیداری تحت تاثیر تغذیه سطوح مختلف خردل فرآوری قرار نگرفت، اما وزن نسبی پانکراس افزایش نشان داد. تیمارهای غذایی تاثیر معنیداری بر میزان مالوندیآلدهاید، پیاچ و سایر پارامترهای کیفیت گوشت (افت خونابه، افت در نتیجه پخت و ظرفیت نگهداری آب) نداشتند. از نظر اقتصادی هزینه خوراک برای تولید یک کیلو وزن زنده با استفاده از دانه خردل فرآوری شده در سطح 10 درصد کمترین هزینه را داشت. لذا استفاده از دانه خردل فراوری شده تا سطح 10 درصد، اقتصادیتر به نظر میرسد.
Blood parameters
Growth performance
Japanese quail
Processed mustard seed
2015
06
22
153
161
https://ijasr.um.ac.ir/article_34607_8ddee7fa00d1ecc1cba9dc4642461637.pdf
Iranian Journal of Animal Science Research
ijasr
2008-3106
2008-3106
1394
7
2
اثر تزریق داخل تخم مرغی مواد مغذی مختلف و 36 ساعت گرسنگی پس از تفریخ بر قابلیت هچ، فرآسنجه های خونی، مورفولوژی روده و عملکرد جوجه های گوشتی
نگین
امیری
محمد
سالارمعینی
سیما
تشرفی
این تحقیق به منظور مطالعه قابلیت تغذیه جنینی بر درصد جوجه درآوری، وزن اولیه بعد از هچ، عملکرد رشد، فراسنجه های خونی، سیستم ایمنی جوجه های گوشتی و مرفولوژی پرزهای روده انجام شد. در این مطالعه 240 عدد تخم مرغ بارور سویه گوشتی راس 308 (سن گله مادر 28 هفتگی)، در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار مورد استفاده قرار گرفتند. به هر تیمار 3 تکرار و به هر تکرار 16 عدد تخم مرغ اختصاص داده شد. تیمارها عبارت بودند از بدون تزریق (شاهد 1)، تزریق 7/0 میلی لیتر آب مقطر (شاهد ۲) و یا محلول اسید های آمینه، دکستروز 10 درصد و یا دکستروز 20 درصد به مایع آمنیوتیک تخم مرغ های بارور در روز 5/17 انکوباسیون. جوجه ها بعد از هچ به مدت 36 ساعت از دسترسی به خوراک محروم بودند. وزن تولد در تیمار اسید آمینه نسبت به تیمار بدون تزریق و تزریق آب مقطر به طور معنیداری بیشتر بود. کمترین میانگین وزنی و مصرف خوراک در کل دوره پرورش مربوط به تیمار بدون تزریق بود. تیمارها تاثیری معنیداری بر ضریب تبدیل غذایی نداشتند. میزان گلوکز خون جوجهها پس از هچ در تیمار تزریق دکستروز 20 درصد نسبت به تزریق آب مقطر بیشتر بود. همچنین میزان تریگلیسرید در تیمار تزریق آب مقطر بیشترین مقدار را نشان داد. تزریق اسید آمینه و دکستروز 10 و 20 درصد سبب افزایش وزن نسبی تیموس (در سن یک و 3 روزگی) گردید همچنین بیشترین وزن نسبی بورس در سن یک روزگی در تیمار تزریق دکستروز 10 درصد مشاهده شد که البته با تیمار دکستروز 20 درصد اختلاف معنیداری نداشت. تزریق دکستروز 20 درصد سبب افزایش طول پرز نسبت به سایر تیمارها در سن سه روزگی گردید. بر اساس نتایج این آزمایش، به نظر میرسد تزریق مواد مغذی میتواند در بهبود عملکرد جوجهها موثر باشد.
Amino acid
Amniotic sac
Broiler
Dextrin
In-ovo injection
2015
06
22
162
172
https://ijasr.um.ac.ir/article_34640_3f1bb6e52d21aae3a082b8611a545f22.pdf
Iranian Journal of Animal Science Research
ijasr
2008-3106
2008-3106
1394
7
2
مقایسه اثرات گل میمونی با سین بیوتیک و آنتی بیوتیک بر عملکرد و پاسخ ایمنی جوجه های گوشتی
فرهاد
رستمی
کامران
طاهرپور
حسینعلی
قاسمی
فاضل
پور احمد
این آزمایش به منظور مقایسه اثر افزودن گل میمونی با آنتی بیوتیک ویرجینامایسین و سین بیوتیک به جیره بر عملکرد و پاسخ ایمنی جوجه های گوشتی انجام شد. تعداد 250 قطعه جوجه خروس (سویه تجاری راس 308) یکروزه به 25 گروه 10 قطعه ای (پنج تیمار و پنج تکرار به ازای هر تیمار) تقسیم شدند. تیمارهای آزمایشی شامل جیره پایه بدون ماده افزودنی (جیره شاهد) و جیره پایه حاوی 02/0 درصد آنتی بیوتیک ویرجینامایسین، سطح تجاری سین بیوتیک (در جیره آغازین 15/0 درصد و در جیره های رشد و پایانی 10/0 درصد)، 4/0 و 8/0 درصد گیاه گل میمونی بود. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که جوجه های تغذیه شده با جیره های حاوی گل میمونی، سین بیوتیک و آنتی بیوتیک در پایان دوره پرورش به طور معنی داری ضریب تبدیل بهتری نسبت به گروه شاهد داشتند. در مقابل، افزایش وزن و خوراک مصرفی جوجه ها در کل دوره (1 تا 42 روزگی) تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. اعمال همه تیمارهای آزمایشی به استثنای تیمار 4/0 درصد گل میمونی سبب افزایش معنی دار درصد لنفوسیت و کاهش معنی دار نسبت هتروفیل به لنفوسیت در مقایسه با تیمار شاهد شدند. پرنده های تغذیه شده با تیمارهای سین بیوتیک و 8/0 درصد گل میمونی به طور معنی دار پاسخ ثانویه پادتن بالاتری علیه واکسن های نیوکاسل و گامبورو را در مقایسه با پرندگان گروه شاهد نشان دادند. از نتایج این مطالعه می توان نتیجه گرفت که افزودن 8/0 درصد گل میمونی به جیره جوجه های گوشتی سبب بهبود بازده خوراک و پاسخ ایمنی می شود و می تواند بعنوان یک جایگزین مناسب برای آنتی بیوتیک در تغذیه جوجه های گوشتی مدنظر قرار گیرد.
Broiler
Heterophil:lymphocyte
Immune response
Performance
Scrophularia striata
2015
06
22
173
183
https://ijasr.um.ac.ir/article_34652_aa1ee0b8227471bdcff51e60e97fc81a.pdf
Iranian Journal of Animal Science Research
ijasr
2008-3106
2008-3106
1394
7
2
تحلیل فنوتیپی و ژنوتیپی سن هنگام نخستین زایش درگاوهای شیری هلشتاین ایران
عاطفه
سیددخت
علی اصغر
اسلمی نژاد
مرتضی
بیطرف ثانی
سن اولین زایش اثر مهمی روی سودآوری و مدیریت تولیدمثلی گله گاو شیری دارد، به طوری که زایش تلیسه ها در سن بیشتر از 24 ماهگی به دلیل از دست رفتن فرصت تولید شیر و کاهش روز های تولیدی زندگی دام، باعث افزایش هزینه های تولید در صنعت گاو شیری می شود. به منظور برآورد اجزای ژنتیکی و بررسی روند تغییرات سن اولین زایش گاوهای شیری هلشتاین در ایران از 19499 رکوردهای تولید و تولید مثل 96 گله گاوهای شیری هلشتاین طی سال های 1375 لغایت 1387 استفاده شد. داده ها با استفاده از یک مدل تک صفتی و نرم افزار Wombat آنالیز شد. وراثت پذیری صفت سن اولین زایش 0994/0 برآورد گردید. میانگین سن اولین زایش گاوهای شیری هلشتاین در ایران طی سال های 1375 لغایت 1387، 91/24 ماه برآورد شد که طی سال های مورد مطالعه به واسطه تلقیح و زایش زودتر تلیسه ها کاهش یافته است، به طوری که گاوهایی که در سال های 1375 و 1376 متولد شده اند بیشترین سن در اولین زایش را داشتند و گاوهایی که در سال های 1386 و 1387 متولد شده اند کمترین سن را در زمان اولین زایش نشان دادند. با توجه به مقادیر برآورد شده ارزش های اصلاحی صفت سن اولین زایش، روند ژنتیکی این صفت طی سال های تولد 1375 لغایت 1387 برآورد شد. بدین صورت که روند ژنتیکی در بعضی سال ها مثبت و برای بعضی سال های مورد مطالعه منفی برآورد شد و نشان می دهد که در راهبردهای انتخاب، کاهش ژنتیکی سن اولین زایش در گله های ایران مد نظر قرار نگرفته است، هرچند که از نظر فنوتیپی این صفت کاهش داشته است. گاوهای استان های یزد، مرکزی و خراسان جنوبی بیشترین سن و گاوهای استان های کرمانشاه، آذربایجان شرقی و اردبیل کمترین سن اولین زایش را داشتند. شرایط اقلیمی و آب و هوایی مناسب می تواند در افزایش باروری تلیسه ها و کاهش سن اولین زایش مؤثر باشد، هرچند عوامل مدیریتی، با وجود عوامل جوی مناسب در برخی از استان های کشور اثر به سزایی روی این صفت داشت.
Age at first calving
Dairy cattle
Genetic trend
Phenotypic trend
profitability
2015
06
22
184
190
https://ijasr.um.ac.ir/article_34678_959fd77131047b82da49856dd609ab85.pdf
Iranian Journal of Animal Science Research
ijasr
2008-3106
2008-3106
1394
7
2
برآورد اثر لایه بندی جمعیتی در گله های خویشاوند و آمیخته گاوهای شیری به روش مطالعات ارتباطی کل ژنومی با شبیه سازی
مرتضی
بیطرف ثانی
محمدرضا
نصیری
علی اصغر
اسلمی نژاد
محمد مهدی
شریعتی
لایه بندی جمعیتی5 یکی از مسائلی است که می تواند در مطالعات ارتباطی ژنومی باعث بروز خطا شود. در تحقیق حاضر از شیوه مطالعه ارتباطی ژنومی (طرح Case-Control) برای شناسایی اثر لایه بندی جمعیتی استفاده شد. جامعه آماری و ژنوم 10000 گاو در طی 100 نسل با روش تعادل رانش – جهش ژنتیکی شبیه سازی و سپس با استفاده از جامعه مذکور، 800 گاو آمیخته و خالص با 50000 SNP تعیین ژنوتیپ شده در طول 30 جفت کروموزوم، ایجاد شدند. نتایج نشان داد که هر چه نسبت Case/Control در بین جوامع خویشاوند از عدد یک بیشتر منحرف شود، شاخص آماری لامبدا که نشان دهنده اثر لایه بندی جمعیتی است، افزایش خواهد یافت. به طوری که شاخص لامبدا در مدل ژنتیکی افزایشی با نسبت های 1، 77/0 و 33/0 به ترتیب 42/0 ، 31/11 و 77/97 و در مدل ژنتیکی عدم غلبه، به ترتیب 47/0 ، 21/8 و 40/57 برآورد گردید. اثر لایه بندی جمعیتی در بین گروههای مختلف جامعه گاوهای آمیخته وجود نداشت و شاخص لامبدا در مدلهای ژنتیکی عدم غلبه، غلبه کامل، مغلوبیت، افزایشی و فوق غلبه به ترتیب 55/0 ، 66/0 ، 89/0 ، 76/0 و 41/0 برآورد شد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که برای کنترل اثر لایه بندی جمعیتی در مطالعات ارتباطی ژنومی، گروههای case-control نبایستی از جوامعی مختلف با اجداد و درجه خویشاوندی متفاوت انتخاب شوند، مگر با نسبتهای کاملا یکنواخت در دو جامعه. همچنین، پیشنهاد می گردد از گاوهای آمیخته به دلیل عدم وجود عامل ساختار ژنتیکی جمعیتی استفاده گردد.
Association Studies
Population Stratification
SNPs
2015
06
22
191
198
https://ijasr.um.ac.ir/article_34687_8b6733bab67ba3ff9ad3f0b38551c1bb.pdf
Iranian Journal of Animal Science Research
ijasr
2008-3106
2008-3106
1394
7
2
تاثیر سطوح مختلف اسانس گیاه سیر(Allium sativum) بر شاخص های رشد، بقاء و برخی شاخص های خونی و بیوشیمیایی ماهی گورامی سه خال (Trichogaster trichopterus)
عبدالرضا
جهانبخشی
حمیدرضا
احمدنیای مطلق
مهسا
جوادی موسوی
ادریس
رحیمی کیا
در این مطالعه، اثر سطوح مختلف اسانس گیاه سیر بعنوان یکی از مهم ترین گیاهان دارویی که می تواند تاثیر به سزایی در فیزیولوژی بدن داشته باشد بر شاخص های رشد، بقاء، پارامترهای خونی و بیوشیمیایی ماهی گورامی سه خال (Trichogaster trichopterus) مورد بررسی قرار گرفت. جیره های آزمایشی با سه سطح(سه تیمار وهر تیمار شامل سه تکرار) 10/0، 15/0و 20/0 گرم اسانس سیر بر کیلوگرم غذا و جیره شاهد تهیه شدند. ماهیان با میانگین وزنی 10/0± 33/4 گرم در آکواریوم های 70 لیتری که دما1±27، پی- اچ 5/0±8/7 و سختی آب 5/2 ± 299 بود نگهداری و به مدت 60 روز با جیره های آزمایشی تغذیه شدند و در پایان دوره شاخص های رشد، بقاء، شاخص های خون شناسی، گلوکز و پروتیئن سرم اندازه گیری شدند. نتایج حاصل نشان داد که رشد و ضریب تبدیل غذایی در تیمارهای آزمایشی در مقایسه با گروه شاهد صورت معنی داری به ترتیب افزایش و کاهش داشتند. میزان هماتوکریت، هموگلوبین، گلبول های سفید و قرمز خون در تیمارهای حاوی اسانس سیر به صورت معنی داری در مقایسه با گروه شاهد افزایش یافت. در حالی که اسانس سیر اثر معنی داری بر پارامترهای میانگین حجم گلبول، میانگین هموگلوبین گلبول و میانگین غلظت هموگلوبین گلبول نداشت. میزان پروتئین خون در تیمارهای تغذیه شده با اسانس سیر به صورت معنی داری افزایش و میزان گلوکز خون به صورت معنی داری نسبت به گروه شاهد کاهش یافت. با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق می توان گفت که افزودن اسانس گیاه سیر می تواند نقش مثبتی در ارتقاء وضعیت عمومی، ایمنی و رشد ماهی گورامی سه خال داشته باشد.
Feed Conversion Ratio
Glucose
Hematocrit
Protein
2015
06
22
218
224
https://ijasr.um.ac.ir/article_34624_b5fe8e812dca7cf59199628b0bd417cc.pdf
Iranian Journal of Animal Science Research
ijasr
2008-3106
2008-3106
1394
7
2
مطالعه ساختار شجره و اثرات ناشی از افت همخونی بر صفات رشد در گوسفندان بومی استان لرستان
زهرا
یگانه پور
هدایت اله
روشنفکر
جمال
فیاضی
میرحسن
بیرانوند
محمد
قادرزاده
هدف از مطالعه حاضر بررسی شجره و افت همخونی بر صفات رشد در گوسفند لری می باشد. برای انجام پژوهش حاضر از اطلاعات شجره و رکوردهای مرتبط با صفات رشد شامل وزن تولد، وزنشیرگیری، وزن ششماهگی و وزننهماهگی 6440 رأس بره حاصل از 273 رأس قوچ و 1955 رأس میش که طی سالهای 1380 تا 1389 از مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان لرستان جمعآوری شده بود، استفاده گردید. تجزیه شجره از برنامه Pedigree ، برآورد ضریبهمخونی از برنامه CFC و برای محاسبه میزان تابعیت صفات از همخونی، از نرم افزار WOMBAT استفاده گردید. در کل جمعیت تعداد حیوانات همخون 2126 دام بودند که 33 درصد گله را شامل میشد. میانگین ضریبهمخونی کل جمعیت 69/0 درصد و میانگین ضریب همخونی جمعیت همخون 24/2 درصد برآورد گردید. روند تغییرات سالیانه ضریب همخونی 21/0 درصد بود که به لحاظ آماری معنیدار میباشد. کمترین و بیشترین مقدار همخونی به ترتیب صفر و 85/26 درصد محاسبه شد. پایین بودن ضریبهمخونی گله میتواند ناشی از نامعلوم بودن شجره برخی حیوانات، نوسانات مدیریتی و تا حدی ممانعت از آمیزش خویشاوندان نزدیک باشد. اثر همخونی در جمعیت گوسفندان لری با استفاده از مدلهای حیوانی مناسب برای هر صفت تولیدی بررسی شد. با افزایش هر یک درصد افزایش در همخونی، وزنتولد 4 گرم، وزنشیرگیری 3/20 گرم، شش ماهگی 247 گرم و نهماهگی 5/4 گرم کاهش پیدا کرده است. استفاده از یک برنامه آمیزش مستقیم تحت کنترل در گله حاضر میتواند جایگزینی مناسب برای حفظ سطح همخونی شود.
Animal model
Growth traits
Inbreeding depression
Inbreeding trend
Lori sheep
2015
06
22
199
207
https://ijasr.um.ac.ir/article_34713_f31026f639233bdd863d247922a55880.pdf
Iranian Journal of Animal Science Research
ijasr
2008-3106
2008-3106
1394
7
2
بررسی صحت ارزش اصلاحی پیشبینی شده در مرغان بومی خراسان برای صفت وزن بدن در سن هشت هفتگی
فائزه
قربانی
سید همایون
فرهنگ فر
نظر
افضلی
محمد ابراهیم
نویدی زاده
در هر برنامه اصلاحنژادی هدف آن است که ارزش اصلاحی حیوانات، با دقت و صحت بالایی پیشبینی گردد تا بر اساس آن بتوان بهبود ژنتیکی قابل ملاحظهای را در طول زمان برای صفات مورد نظر، ایجاد نمود. هدف از این تحقیق، بررسی صحت ارزش اصلاحی پیشبینی شده در مرغان بومی خراسان برای صفت وزن بدن در سن هشت هفتگی بود. دادههای مورد استفاده، تعداد 47000 رکورد وزن بدن متعلق به 47000 جوجه (نتاج 753 خروس و 5154 مرغ)، جمعآوری شده طی هفت نسل (1391-1385) بود. مدل آماری مورد استفاده برای آنالیز دادهها، یک مدل حیوانی بود، که در آن گروه همزمان نسل - هچ - جنس، متغیر کمکی وزن جوجه در سن یک روزگی، و اثرات تصادفی ژنتیکی افزایشی مستقیم و مادری گنجانده شدند. مدل مزبور بر دادهها توسط نرمافزار DMU برازش داده شد. وراثتپذیری مستقیم و مادری صفت وزن بدن در سن هشت هفتگی به ترتیب 4387/0 و 0483/0 برآورد گردید. میانگین ارزش اصلاحی مستقیم و مادری به ترتیب 65/76 و 91/7- گرم و میانگین صحت ارزیابی ژنتیکی (مستقیم و مادری) به ترتیب 741/0 و 427/0 بود. برآورد روند ژنتیکی برای صفت وزن بدن در هفته هشتم و بر اساس ارزش اصلاحی مستقیم و مادری به ترتیب 344/1 ± 951/26 گرم و 199/0± 252/2- گرم به دست آمد. روندهای مزبور به لحاظ آماری معنیدار بودند. از آنجا که صحت انتخاب یکی از اجزای مهم اثرگذار بر میزان پیشرفت ژنتیکی صفات محسوب میگردد، لذا بر اساس نتایج تحقیق حاضر، نتیجهگیری میشود که در رابطه با صفت وزن بدن در سن هشت هفتگی مرغان بومی خراسان، انتخاب ژنتیکی، با صحت نسبتاً بالایی اجرا گردیده است.
Animal model
Body weight
Indigenous chickens
Selection accuracy
2015
06
22
208
217
https://ijasr.um.ac.ir/article_34724_ea8a77eb1cff28df25c91d85a4375b7c.pdf