دانشگاه فردوسی مشهد
پژوهشهای علوم دامی ایران
2008-3106
2423-4001
3
2
2010
06
22
اثر افزودنی های محرک رشد بر عملکرد جوجه های گوشتی چالش یافته با Escherichia coli
FA
احمدرضا
ولیپوری
شعبان
رحیمی
تقی
زهرایی صالحی
10.22067/ijasr.v3i2.11008
به منظور بررسی اثر آنتی بیوتیک، پروبیوتیک، پری بیوتیک و اسید آلی بر عملکرد، جمعیت کلی فرم های سکوم و وزن اندام های داخلی، 528 قطعه جوجه گوشتی نر سویۀ راس 308 یکروزه در 6 تیمار با 4 تکرار و 22 جوجه در هر تکرار تقسیم شدند. گروه های آزمایشی شامل: 1) شاهد (تغذیه شده با جیره پایه)؛ 2) پریمالاک (جیره شاهد+g/kg 9/0 پریمالاک)؛ 3) باکتوسل (جیره شاهد+g/kg 1/0 باکتوسل)؛ 4) ویرجینیامایسین (جیره شاهد+ppm 15/0 یرجینیامایسین)؛ 5) فرماکتو (جیره شاهد+g/kg 2 فرماکتو) و 6) فرمایسین (جیره شاهد+g/kg 2 فرمایسین) بودند. در روز 7 همه جوجه ها از طریق تلقیح درون چینه دان با mL 5/0 محلول PBS حاوی mL/ CFU107×1 مخلوط دو سرووار بیماری زای Escherichia coli (O2K12 و O78K80) چالش یافتند. جهت بازیابی سرووارهای چالش یافته 8 جوجه از هر گروه آزمایشی در روزهای 14، 28 و 42 به روش انسانی کشته و نمونه گیری از کبد، طحال و محتویات سکوم آنها به عمل آمده و وجود ژنهای stx1، stx2، eaeA و hlyA مورد شناسایی قرار گرفت. افزایش وزن (P
https://ijasr.um.ac.ir/article_29822.html
https://ijasr.um.ac.ir/article_29822_2229d8caf988c9b7fca86a293a668d19.pdf
دانشگاه فردوسی مشهد
پژوهشهای علوم دامی ایران
2008-3106
2423-4001
3
2
2010
06
22
اثر مکمل آنزیمی بر انرژی قابل متابولیسم ذرت، گندم و تریتیکاله با استفاده از روش های جمع آوری کل مدفوع و نشانگر در جوجه های گوشتی
FA
حیدر
زرقی
0000-0002-2739-2580
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
h.zarghi@um.ac.ir
ابوالقاسم
گلیان
0000-0001-9419-1175
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
golian-a@um.ac.ir
حسن
کرمانشاهی
0000-0001-6969-6286
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
hassbird@yahoo.com
حسن
عاقل
گروه ماشین های کشاورزی، دانشـکده کشـاورزی، دانشـگاه فردوسـی مشهد، مشهد، ایران.
10.22067/ijasr.v3i2.11009
این مطالعه با استفاده از 120 قطعه جوجه گوشتی نر در سن 23-20 روزگی به منظور بررسی اثر مکمل آنزیمی زایلاناز-بتاگلوکاناز بر میزان انرژی قابل متابولیسم ظاهری تصحیح شده برای ازت ذرت، گندم و تریتیکاله در جوجه های گوشتی و مقایسه دو روش جمع آوری کل مدفوع و یا استفاده از نشانگر در جیره و مدفوع انجام شد. میزان انرژی قابل متابولیسم ظاهری تصحیح شده برای ازت ذرت، گندم و تریتیکاله به ترتیب 90± 3480، 61± 3263 و 54± 3260 کیلوکالری در کیلوگرم ماده خشک بدست آمد. افزودن مکمل آنزیمی زایلاناز-بتاگلوکاناز باعث افزایش معنی دار (05/0P
https://ijasr.um.ac.ir/article_29850.html
https://ijasr.um.ac.ir/article_29850_d51fe34e297dd3e69ff7b52bde24b762.pdf
دانشگاه فردوسی مشهد
پژوهشهای علوم دامی ایران
2008-3106
2423-4001
3
2
2010
06
22
بررسی اثر سطوح مختلف عنصر روی بر عملکرد و پاسخ ایمنی همورال درجوجه های گوشتی
FA
سمیه
شربت دار
محمود
شمس شرق
0000-0000-0000-0000
m_shams196@yahoo.com
علیرضا
حسابی نامقی
0000-0001-8222-2712
alireza_hessabi@yahoo.com
سعید
حسنی
saeedh_2000@yahoo.com
رضا
حدادیان
10.22067/ijasr.v3i2.11010
این آزمایش به منظور بررسی اثر سطوح مختلف عنصر روی بر عملکرد و پاسخ ایمنی همورال در جوجه های گوشتی با250 قطعه جوجه خروس گوشتی یک روزه از سویه تجاری راس در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار و 5 تکرار و 10 قطعه در هر واحد آزمایشی اجرا گردید. جیره های آزمایشی شامل: جیره پایه (شاهد) و جیره های حاوی 40، 80، 120 و 160 میلی گرم در کیلوگرم روی (اکسید روی) بود. نتایج آزمایش نشان داد که پرندگان تغذیه شده با جیره های حاوی 120 میلی گرم در کیلوگرم روی و جیره شاهد به ترتیب دارای بیشترین و کمترین افزایش وزن بودند (05/0P). بیشترین و کمترین میانگین ضریب تبدیل غذایی مربوط به پرندگان تغذیه شده با جیره های حاوی 40 و 120 میلی گرم در کیلوگرم روی بود که اختلاف بین آنها معنی دار شد (05/0P). کمترین تیتر آنتی بادی برونشیت در 13 و 19 مربوط به پرندگان تغذیه شده باجیره شاهد و پرندگان تغذیه شده با جیره حاوی 40 میلی گرم در کیلوگرم روی و بیشترین آن مربوط به پرندگان تغذیه شده با جیره حاوی160 میلی گرم در کیلوگرم روی بود که اختلاف این تیمار با سایر تیمارها معنی دار شد (05/0P). در SRBC ثانویه در 36 روزگی بهترین تیتر مربوط به پرندگان تغذیه شده با جیره حاوی 40 میلی گرم روی در کیلوگرم وکمترین آن برای پرندگان تغذیه شده با جیره حاوی160 میلی گرم در کیلوگرم روی بود که اختلاف بین آن ها معنی دار شد (05/0P). به طور کلی نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که تغذیه جوجه های گوشتی با جیره حاوی 120 میلی گرم در کیلوگرم روی باعث بهبود رشد و ضریب تبدیل غذایی می شود. همچنین تیمارهای حاوی 40 و 160 میلی گرم در کیلوگرم روی، به ترتیب ایمنی بیشتری را در مقابل SRBC و برونشیت نشان دادند.
https://ijasr.um.ac.ir/article_29882.html
https://ijasr.um.ac.ir/article_29882_25b3c25a29dcd6942ecb65d09daa2e73.pdf
دانشگاه فردوسی مشهد
پژوهشهای علوم دامی ایران
2008-3106
2423-4001
3
2
2010
06
22
تأثیر سطوح مختلف سویای اکسترود شده و آنزیم آویزایم بر عملکرد جوجههای گوشتی
FA
حسن
نصیری مقدم
0000-0000-0000-0000
گروه علوم دامی، دانشکده کشـاورزی، دانشـگاه فردوسـی مشهد، مشهد، ایران
yasharna@yahoo.com
مونا
آزادگان مهر
لیلا
زرتاش
محمود
سالمی
مسئول فارم تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد
10.22067/ijasr.v3i2.11011
به منظور بررسی اثر جایگزینی سطوح مختلف دانه سویای اکسترود شده همراه با آنزیم آویزایم و بدون آن از تعداد 480 قطعه جوجه گوشتی سویه تجاری راس استفاده شد. آزمایش در قالب یک طرح کاملا تصادفی بصورت فاکتوریل (2 4) در 5 تکرار در یک دوره 36-0 روزگی با 8 جیره غذایی انجام شد. دانه سویا فرآوری شده در دمای 155 درجه سانتیگراد توسط دستگاه اکسترودر عمل آوری شد. تیمارها شامل 4 سطح جایگزینی دانه سویای پرچرب اکسترودشده (صفر، 5، 10 و 15درصد) و دو سطح آنزیم آویزایم (صفر و500 گرم در تن خوراک) بود. استفاده از دانه سویای پرچرب اکسترود شده و آنزیم آویزایم، بطور معنی داری باعث افزایش رشد، کاهش مصرف خوراک و بهبود ضریب تبدیل (05/0>P) در جوجه های گوشتی شد. فراسنجههای خونی شامل کلسترول و تری گلیسرید خون، وزن کبد و قلب تحت تاثیر سطوح مختلف دانه سویای پرچرب عمل آوری شده و آنزیم قرار نگرفتند.
https://ijasr.um.ac.ir/article_29917.html
https://ijasr.um.ac.ir/article_29917_aaf325e9decf352a6d7490d98318fa39.pdf
دانشگاه فردوسی مشهد
پژوهشهای علوم دامی ایران
2008-3106
2423-4001
3
2
2010
06
22
مقایسه منحنی رشد و تعیین میزان اثر هتروزیس برای اوزان بدن در تلاقی دو لاین انتخاب شده در بلدرچین
FA
الهام
رضوان نژاد
عباس
پاکدل
سید رضا
میرایی آشتیانی
حسن
مهربانی یگانه
محمد مهدی
یعقوبی
10.22067/ijasr.v3i2.11012
در این تحقیق دو لاین سبک وزن و سنگین وزن در بلدرچین که به مدت 7 نسل بر اساس وزن بدن در سن 4 هفتگی انتخاب در آنها صورت گرفته بود مورد استفاده قرار گرفتند. لاین سنگین وزن در هفتمین نسل انتخاب شده به طور معنی داری در سن 28 روزگی از لاین سبک وزن در همان نسل سنگین تر بود(01/0p
https://ijasr.um.ac.ir/article_29958.html
https://ijasr.um.ac.ir/article_29958_6ae6bcf092eae5a6119c2e2adc048913.pdf
دانشگاه فردوسی مشهد
پژوهشهای علوم دامی ایران
2008-3106
2423-4001
3
2
2010
06
22
اثرات اندازه ذرات علوفه یونجه و مکمل روغن سویا بر مصرف خوراک، قابلیّت هضم، رفتار جویدن و عملکرد گاوهای شیرده هلشتاین در اوایل شیردهی
FA
مهدی خلیل
ارجمندی
اسداله
تیموری یانسری
0000-0000-0000-0000
گروه علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران.
astymori@yahoo.com
10.22067/ijasr.v3i2.11068
از هشت رأس گاو هلشتاین با میانگین روزهای شیردهی 10±60 در قالب یک طرح چرخشی 4×4 طی چهار دوره 21 روزه به منظور بررسی اثرات اندازه ذرات علوفه یونجه و مکمل روغن سویا در جیره بر مصرف خوراک، قابلیّت هضم، فعّالیّت جویدن، تولید و ترکیبات شیر استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1) جیره بدون روغن سویا با یونجه بلند، 2) جیره حاوی 4 درصد روغن سویا و یونجه بلند، 3) جیره بدون روغن سویا با پودر یونجه و 4) جیره حاوی 4 درصد روغن سویا و پودر یونجه بود، به صورت کاملاً مخلوط به ترتیب حاوی20،20 و60 درصد ذرت سیلویی، علوفه یونجه و کنسانتره تغذیه شد. مکمل روغن تأثیری بر ماده خشک مصرفی نداشت، اما قابلیّت هضم الیاف نامحلول در شوینده خنثی و اسیدی، چربی خام و خاکستر را کاهش و قابلیّت هضم پروتئین خام را افزایش داد. با کاهش اندازه ذرات علوفه، مصرف ماده خشک و ماده آلی افزایش و قابلیّت هضم ماده خشک، ماده آلی، الیاف نامحلول در شوینده خنثی و اسیدی، چربی خام و خاکستر کاهش یافت. کاهش اندازه ذرات و مکمل سازی روغن، زمان نشخوار و کل فعّالیّت جویدن را کاهش داد. با افزودن روغن به پودر یونجه یک اثر همکوشی بر کاهش زمان مصرف خوراک، نشخوار و کل فعّالیّت جویدن مشاهده شد. غلظت نیتروژن آمونیاکی شکمبه با کاهش اندازه ذرات علوفه و افزودن روغن کاهش یافت. کاهش اندازه ذرات سبب افزایش نرخ عبور و کاهش میانگین زمان ماندگاری شکمبه ای گردید، اما تحت تأثیر مکمل روغن قرار نگرفت. مکمل روغن تولید شیر را افزایش و درصد چربی و پروتئین آن را کاهش داد. با کاهش اندازه ذرات، تولید شیر فقط در تیمارهای حاوی مکمل روغن افزایش یافت، اما به طور کلی درصد چربی و پروتئین شیر تحت تأثیر اندازه ذرات قرار نگرفت. مکمل سازی روغن در جیره نه تنها سبب افزایش چربی شیر نشد، بلکه سبب کاهش معنی-دار هضم الیاف نامحلول در شوینده خنثی و چربی شیر گردید
https://ijasr.um.ac.ir/article_29988.html
https://ijasr.um.ac.ir/article_29988_d4ea68806c66c755353df87b1457ee8c.pdf
دانشگاه فردوسی مشهد
پژوهشهای علوم دامی ایران
2008-3106
2423-4001
3
2
2010
06
22
مطالعه تاثیر سطح و نوع گوگرد مصرفی در جیره های پیش از زایش بر فراسنجه های خون، آغوز و ترکیبات آن و غلظت پلاسمایی آنزیم های کبدی در دوره انتقال گاوهای شیری
FA
اسماعیل
منیدری
حمید
امانلو
گروه علـوم دامـی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
amanlou@znu.ac.ir
وحید
کشاورز
محمدرضا
فروزان مهر
امیر
جلایری نیا
10.22067/ijasr.v3i2.11069
جهت مطالعه تاثیر سطح و نوع گوگرد مصرفی در جیره های پیش از زایش بر فراسنجه های خون، ترکیبات آغوز و غلظت آنزیم های کبدی در حول و حوش زایش تعداد 24 راس گاو شیری نژاد هلشتاین چند بار زایش کرده مورد استفاده قرار گرفت. میانگین وزن گاوها 9/687 کیلوگرم و تعداد روزهای مانده به زایش 8/21 روز بود. گاوها در یک طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و 8 تکرار دسته بندی گردیدند. تیمارها شامل: 1) جیره پایه، 2) سطح 41/0 درصد گوگرد با منبع سولفات منیزیم و 3) سطح 41/0 درصد گوگرد با منبع سولفات منیزیم به علاوه منبع آلی گوگرد (مپران) بودند. همچنین سطح گوگرد در جیره پایه 21/0 درصد بود. ماده خشک مصرفی پیش از زایش (001/0 =P ) در تیمار 2، پایین تر از بقیه تیمارها بودند. تیمارها بر تولید آغوز (0001/0 >P )، درصد پروتئین آغوز (0001/0 >P )، درصد ماده خشک آغوز (0001/0 >P ) و درصد خاکستر آغوز (006/0 =P ) تاثیر معنی داری داشتند. فراسنجه های خون شامل کلسیم، مس و گلوکز در پیش و پس از زایش با مصرف کردن سولفات منیزیم در تیمار دو کاهش پیدا کردند (05/0 >P ). دیگر فراسنجه های خون که شامل بتاهیدروکسی بوتیرات، اوره و اسیدهای چرب غیر استریفه بودند در پیش و پس از زایش با افزودن سولفات منیزیم در تیمار دو افزایش پیدا کردند (05/0 >P ). آنزیم های کبدی که شامل آسپارتات آمینو ترانسفراز و کراتین فسفو کیناز بودند در پیش و پس از زایمان افزایش معنی داری در تیمار دوم نشان دادند که نشان دهنده افزایش میزان فعالیت کبد بود. نتایج آزمایش حاضر نشان داد علیرغم اینکه افزایش سطح گوگرد مصرفی به 41/0 درصد که تنها از منبع معدنی تامین شده است تاثیر منفی بر ماده خشک مصرفی، عملکرد حیوان و فعالیت کبد دارد اما با این وجود افزایش سطح گوگرد تامین شده به صورت توام از منبع معدنی و آلی تاثیر مفید بر عملکرد و ویژگی های سلامت حیوان دارد.
https://ijasr.um.ac.ir/article_30030.html
https://ijasr.um.ac.ir/article_30030_35987a476ab5bd9f083a49a1d6b27430.pdf
دانشگاه فردوسی مشهد
پژوهشهای علوم دامی ایران
2008-3106
2423-4001
3
2
2010
06
22
تعیین ترکیب شیمیایی و ارزش غذایی گیاه اروشیا Eurotia ceratoides)) با استفاده از روش کیسه های نایلونی و تولید گاز
FA
رضا
ولی زاده
0000-0002-5912-4898
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
valizadeh@um.ac.ir
مرضیه
قدمی کوهستانی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
m_ghadami2006@yahoo.com
فریدون
ملتی
گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشـگاه
فردوسی مشهد
melati@um.ac.ir
10.22067/ijasr.v3i2.11072
ارزش تغذیه ای گیاه اروشیا (Eurotia ceratoides) به صورت تعیین ترکیب شیمیایی، تجزیه پذیری شکمبه ای به روش کیسه های نایلونی با استفاده از سه رأس گوسفند نر بالغ بلوچی دارای فیستولای دائمی شکمبه و تولید گاز به صورت آزمایشگاهی تعیین شد. نتایج حاصل از تجزیه شیمیایی نشان داد که محتوی پروتئین خام، فیبر نامحلول در شوینده خنثی، فیبر نامحلول در شوینده اسیدی، خاکستر، چربی خام و کربوهیدرات-های غیر فیبری این علوفه به ترتیب برابر با 4/19، 5/54، 6/41، 0/9، 40/1 و 7/15 درصد بود. از میان اجزای تشکیل دهنده گیاه، برگ ها دارای بالاترین محتوی پروتئین خام (9/27 درصد ماده خشک) و کمترین محتوی فیبر نامحلول در شوینده خنثی (7/40 درصد ماده خشک) بود. تجزیه-پذیری ماده خشک در زمان های صفر، 6، 12، 24، 48 و96 ساعت تعیین شد. نتایج به دست آمده از تجزیه پذیری نشان داد که بخش a (سریع التجزیه)، b (کند تجزیه)، c (ثابت نرخ تجزیه) مرتبط با ناپدید شدن ماده خشک در این علوفه به ترتیب برابر با 2/23، 5/30 و 0/8 درصد بود. نتایج حاصل از تولید گاز نشان داد که مجموع گاز تولید شده در طی 2، 4، 6، 8، 12، 24، 36، 48، 72 و 96 ساعت انکوباسیون در علوفه اروشیا به ترتیب برابر با 6/7، 8/15، 6/24، 6/31، 2/42، 1/62، 2/75، 6/83، 5/96 و 7/104 میلی لیتر به ازای یک گرم نمونه علوفه انکوبه شده در شرایط in vitro بود. نتایج این آزمایش نشان می دهد گیاه اروشیا با محتوی پروتئین بالا و ساختار خاص فیبر نامحلول در شوینده خنثی می تواند منبع علوفه ای مناسبی برای تغذیه نشخوارکنندگان کوچک چراکننده در بسیاری از مراتع طبیعی و تحت شرایط کم بارش کشور باشد.
https://ijasr.um.ac.ir/article_30062.html
https://ijasr.um.ac.ir/article_30062_94ecb962ec58e878fa20b231e0fb80d9.pdf
دانشگاه فردوسی مشهد
پژوهشهای علوم دامی ایران
2008-3106
2423-4001
3
2
2010
06
22
تعیین ترکیب شیمیایی و ارزش غذایی گیاه افدرا (Ephedra intermedia) با روش کیسه های نایلونی و تولید گاز
FA
رضا
ولی زاده
0000-0002-5912-4898
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
valizadeh@um.ac.ir
مرضیه
قدمی کوهستانی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
m_ghadami2006@yahoo.com
فریدون
ملتی
گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشـگاه
فردوسی مشهد
melati@um.ac.ir
10.22067/ijasr.v3i2.11073
ارزش تغذیه ای گیاه افدرا (Ephedra intermedia) به صورت تعیین ترکیبات شیمیایی، تجزیه پذیری شکمبه ای و تولید گاز به صورت آزمایشگاهی با استفاده از سه رأس گوسفند بالغ بلوچی دارای فیستولای دائمی شکمبه ای تعیین شد. نمونه ی آزمایشی در اواخر فصل بهار در مراتع طبیعی شمال خراسان رضوی جمع آوری گردید. تولید گاز و خصوصیات تجزیه پذیری ماده خشک در ساعات متوالی صفر، 2، 4، 6، 8، 12، 24، 36، 48، 72 و 96 اندازه گیری شد. بررسی ترکیبات شیمیایی نشان داد که این گیاه به ترتیب محتوی 9/91، 2/9، 7/60، 8/30، 1/8، 3/3 و 6/18 درصد ماده ی آلی، پروتئین خام، فیبر نامحلول در شوینده ی خنثی، فیبر نامحلول در شوینده ی اسیدی، خاکستر، چربی خام و کربوهیدرات های غیر فیبری بود. فراسنجه های تجزیه پذیری ماده ی خشک شامل بخش سریع تجزیه (a)، بخش کند تجزیه (b) و ثابت نرخ تجزیه (c) به ترتیب برابر با 16/20 درصد، 06/42 درصد و 07/0 درصد در ساعت بود. همچنین، فراسنجه های تولید و نرخ تولید گاز، ماده ی آلی قابل هضم و انرژی قابل متابولیسم نمونه ی آزمایشی به ترتیب برابر با 22/65 میلی لیتر به ازای گرم ماده خشک، 043/0 میلی لیتر در ساعت، 42/27 گرم در 100 گرم ماده خشک و 18/4 مگاژول در کیلوگرم ماده خشک تعیین شد. مقدار کل ترکیبات فنولی و تانن گیاه برابر 93/2 و 97/0 درصد بود. نتایج این آزمایش به طور کلی نشان می دهد گیاه افدرا به کندی در شکمبه تخمیر می شود که می تواند ناشی از وجود تانن و مواد فنولی در این گیاه باشد. چنین خصوصیاتی در گیاهان مراتع طبیعی می تواند به حفظ و احیا مراتع در معرض تخریب کمک کند.
https://ijasr.um.ac.ir/article_30103.html
https://ijasr.um.ac.ir/article_30103_c32530e90ba111f0e801f1fc8aa6fe32.pdf
دانشگاه فردوسی مشهد
پژوهشهای علوم دامی ایران
2008-3106
2423-4001
3
2
2010
06
22
برآورد پارامترهای ژنتیکی صفات تولیدی گاوهای هلشتاین استان خراسان رضوی
FA
عبدالصمد
امینی
گروه علوم دامی ، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
علی اصغر
اسلمی نژاد
گروه علوم دامی ، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
aslaminejad@um.ac.ir
مجتبی
طهمورث پور
0000000261653182
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
m_tahmoorespur@yahoo.com
10.22067/ijasr.v3i2.11074
رکوردهای تولید شیر وچربی 28 گله گاو هلشتاین خراسان رضوی مربوط به سالهای 1387-1368 مورد بررسی قرار گرفت. صفات مورد مطالعه تولید شیر وچربی 305 روز و دو بار دوشش دوره شیردهی اول تا سوم بود. اثرات ثابت گله، سال زایش، فصل زایش و سن زایش (تابعیت درجه دوم) بر تولید شیر وچربی دوره شیردهی اول تا سوم، تولیدات هرسه دوره ( تکراررکورد) و اثر دوره خشکی شیردهی قبلی (تابعیت درجه دوم) بر تولیدات دوره شیردهی دوم وسوم معنی دار بود (01/0>p). برآورد مولفه های کو (واریانس) با روش حداکثردرست نمائی محدود شده (REML) با نرم افزار Wombat انجام گرفت. وراثت پذیری دوره شیردهی اول تا سوم (مدل تک صفته) برای صفت تولید شیر به ترتیب 27/0، 19/0 و13/0 و برای تولید چربی به ترتیب 18/0، 15/0 و 14/0 بود. وراثت پذیری تولید شیر وچربی (مدل تکرار پذیری) 21/0 و 15/0 و تکرارپذیری این صفات 46/0 و 35/0 برآورد شد. همبستگی های ژنتیکی، فنوتیپی و محیطی بین مقدار شیر و مقدار چربی 84/0، 79/0 و 78/0 بود.
https://ijasr.um.ac.ir/article_30174.html
https://ijasr.um.ac.ir/article_30174_1617c5115719a630360991e5332b31a9.pdf
دانشگاه فردوسی مشهد
پژوهشهای علوم دامی ایران
2008-3106
2423-4001
3
2
2010
06
22
برآورد پارامترهای ژنتیکی صفات تولیدی در گاوهای هلشتاین
FA
محمد
تیموریان
گروه علوم دامی ، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
m.teimurian@gmail.com
علی اصغر
اسلمی نژاد
گروه علوم دامی ، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
aslaminejad@um.ac.ir
مجتبی
طهمورث پور
0000000261653182
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
m_tahmoorespur@yahoo.com
10.22067/ijasr.v3i2.11075
هدف اصلی این تحقیق برآورد پارامترهای ژنتیکی صفات تولید شیر و چربی شیر با استفاده از مدل دام تک صفته، چندصفته و تکرارپذیری بر روی رکوردهای 305 روز سه دوره نخست شیردهی بود. همچنین این پارامترها برای صفت تولید شیر با استفاده از مدل رگرسیون تصادفی بر روی رکوردهای روزآزمون دوره اول نیز برآورد شد. داده ها مربوط به رکوردهای 17055گاو ده گله گاو شیری هلشتاین استان خراسان رضوی در طی سال های 1375 تا 1386 می باشد. بیشترین وراثت پذیری صفات تولید شیر و چربی در دوره اول شیردهی مشاهده شد. همبستگی ژنتیکی و فنوتیپی بالایی بین تولید شیر و چربی در دوره های مختلف وجود داشت. همبستگی بین دوره های غیرمتوالی با افزایش فاصله بین دوره ها، کاهش پیدا کرد. مدل رگرسیون تصادفی تک صفته برای تخمین مؤلفه های کواریانس روزآزمون تولید شیر اولین دوره شیردهی استفاده شد و پارامترهای ژنتیکی در طول دوره برآورد گردید. واریانس فنوتیپی صفت تولید شیر در طول دوره ثابت نبود و در شروع و پایان دوره بیشتر بود. حداکثر واریانس باقی مانده در ابتدای دوره تخمین زده شد. حداقل و حداکثر واریانس ژنتیکی افزایشی در ابتدا و ماه هشتم دوره برآورد گردید و برآورد وراثت پذیری در ابتدای دوره از همه کمتر بود (07/0) و تا ماه هشتم دوره افزایش پیدا کرد (28/0).
https://ijasr.um.ac.ir/article_30205.html
https://ijasr.um.ac.ir/article_30205_26a01bbbe7e22f80d2cc500e4da33d04.pdf
دانشگاه فردوسی مشهد
پژوهشهای علوم دامی ایران
2008-3106
2423-4001
3
2
2010
06
22
بررسی تنوع ژنتیکی جایگاه ژن DGAT1 و میزان ارتباط آن با تولید شیر در جمعیت گاو های هلشتاین ایران
FA
حامد
خراتی کوپایی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
محمدرضا
محمدآبادی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
mmohammadabadi@yahoo.ca
سعید
انصاری مهیاری
0000-0003-1115-5043
دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
s.ansari@iut.ac.ir
علی
اسماعیلی زاده کشکوئیه
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
aliesmaili@uk.ac.ir
علیرضا
ترنگ
بخش تحقیقات ژنومیکس، مدیریت منطقه شمال کشور( رشت)، پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی
مهدی
نیکبختی
mahdi.nik@gmail.com
10.22067/ijasr.v3i2.11076
در سال های اخیر در طرح های نقشه یابی QTL مشخص شده است که یک ژن کاندید بالقوه (DGAT1) در انتهای سانترومری کروموزوم شماره 14 برای درصد چربی و تولید شیر وجود دارد. ژنDGAT1 با کد کردن آنزیم دی آسیل گلیسرول اسیل ترانسفراز (DGAT) نقش اصلی را در سنتز تری گلیسیرید و چربی شیر دارد. ایجاد یک جهش تک نوکلئوتیدی باعث تبدیل گوانین به آدنین در مولکول DNA ، و منجر به جایگزینی آلانین به جای لیزین در آنزیم DGAT میگردد. وجود این جهش اثر زیادی روی تولید و ترکیب شیر دارد. در این پژوهش 398 نمونه خون از گاوهای هلشتاین استانهای تهران و اصفهان جمع آوری گردید، سپس استخراج DNA با استفاده از روش نمکی انجام پذیرفت. با انجام واکنش PCR یک قطعه 411 جفت بازی از اگزون شماره 8 این ژن تکثیر گردید. تعیین ژنوتیپ جمعیت با استفاده از تکنیک PCR-RFLP انجام شد. بر اساس نحوه برش آنزیم CfrI سه نوع ژنوتیپ KK ،KA ،AA مورد انتظار بود که، افراد KK تیپ وحشی هستند. افراد KA دارای یک آلل جهش یافته (A) و افرادAA دارای دو آلل جهش یافته هستند. نتایج این تحقیق نشان داد که 36 فرد دارای ژنوتیپ KK ، 226 فرد دارای ژنوتیپ KA و 136 فرد دارای ژنوتیپ AA می باشند. بنابراین فراوانی آلل K برابر37/0 و فراوانی آلل A برابر با 63/0 برآورد گردید. همچنین میزان اثر این ژن روی تولید شیر 305 روز در سطح1/0 درصد معنی دار بدست آمد
https://ijasr.um.ac.ir/article_30240.html
https://ijasr.um.ac.ir/article_30240_42aa0b06fd751902c474fd014118b039.pdf
دانشگاه فردوسی مشهد
پژوهشهای علوم دامی ایران
2008-3106
2423-4001
3
2
2010
06
22
تخمین پارامترها و روند ژنتیکی برای صفت نمره سلول های بدنی در گاوهای هلشتاین ایران با استفاده از یک مدل روز آزمون با تابعیت تصادفی
FA
عاطفه
عابدینی
همایون
فرهنگ فر
0000-0000-0000-0000
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران
hfarhangfar2003@yahoo.com
کمال
شجاعیان
k_shojaeian@yahoo.com
حسین
نعیمی پور یونسی
مسلم
باشتنی
0000-0003-3253-128X
گروه تغذیه دام و طیور، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران
mbashtani@birjand.ac.ir
بهروز
محمد نظری
10.22067/ijasr.v3i2.11077
داده های مورد استفاده در این تحقیق، شامل 101147 رکورد روز آزمون مربوط به شمارش سلول های بدنی متعلق به 13977 رأس گاو هلشتاین شکم اول در 183 گله بود که طی سال های 1381 تا 1385 زایش داشتند. برای تحلیل ژنتیکی ارقام، از یک مدل روز آزمون با تابعیت تصادفی استفاده شد. شمارش سلول های بدنی از طریق تبدیل لگاریتمی (در مبنای عدد نپری، 71828/2) به نمره سلول های بدنی تبدیل گردید. در مدل روز آزمون، اثر ثابت گروه همزمان استان – گله – سال - فصل تولید، و متغیرهای کمکی سن گاو در هنگام رکوردگیری (خطی و درجه دوم) و درصد ژن هلشتاین (خطی و درجه دوم) گنجانده شدند. تابع چند جمله ای متعامد لژاندر با مرتبه برازش سوم برای در نظر گرفتن مرحله شیردهی و همچنین تنوع ژنتیکی افزایشی و محیط دائمی رکوردهای نمره سلول های بدنی هر گاو در نظر گرفته شد. اجزای واریانس (کواریانس) ژنتیکی و محیطی، توسط روش حداکثر درستنمائی محدود شده برآورد شدند. وراثت پذیری نمره سلول های بدنی بطور کلی کمتر از 10 درصد در کل ماه های شیردهی بود. پائین ترین و بالاترین مقادیر وراثت پذیری به ترتیب در ماه های دوم (03/0) و دهم (068/0) بدست آمد. هنگامی که فاصله بین ماه های شیردهی زیاد شد همبستگی های ژنتیکی افزایشی و محیط دائمی کاهش یافت. روند ژنتیکی با استفاده از تابعیت خطی میانگین ارزش اصلاحی از سال زایش برآورد شد. روند ژنتیکی معنی دار آماری برای نمره سلول های بدنی وجود نداشت.
https://ijasr.um.ac.ir/article_30268.html
https://ijasr.um.ac.ir/article_30268_e8cbfb7d3afd7bb847eed28d61e1ba66.pdf
دانشگاه فردوسی مشهد
پژوهشهای علوم دامی ایران
2008-3106
2423-4001
3
2
2010
06
22
اثر سن بر خصوصیات الیاف شترهای ماده یک کوهانه استان سمنان (مقاله کوتاه)
FA
حمیدرضا
انصاری رنانی
حمیدرضا
باقرشاه
سپهر
مرادی
10.22067/ijasr.v3i2.11078
این تحقیق به منظور ارزیابی اثر سن بر خصوصیات الیاف شترهای ماده یک کوهانه استان سمنان انجام گرفت. در این طرح از 28 راس شتر ماده یک کوهانه استان سمنان در قالب سه گروه سنی (جوان، بالغ و مسن) برای اندازه گیری خصوصیات الیاف استفاده شد. مقدار 50 گرم الیاف از قسمت میانی سمت چپ شترها، جهت تعیین خصوصیات، نمونه برداری گردید. مدل آماری این تحقیق، طرح کاملا تصادفی بود. تجزیه داده ها و مقایسه میانگین ها به روش دانکن و با استفاده از برنامه نرم افزاری SAS انجام گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که طول دسته الیاف و درصد کرک در شترهای جوان به طور معنی داری بیشتر از شترهای بالغ و مسن بود و بین شترهای بالغ و مسن از این لحاظ تفاوتی وجود نداشت. میانگین قطر در شترهای مسن به طور معنی داری بیشتر از شترهای بالغ و جوان بود و بین شترهای بالغ و جوان از این لحاظ تفاوتی وجود نداشت. سنین مختلف تاثیری بر ضریب تغییرات قطر، درصد الیاف غیر مدولایی و مدولایی نداشت. درصد مو در شترهای جوان به طور معنی داری کمتر از شترهای بالغ و مسن بود و بین شترهای بالغ و مسن از این لحاظ تفاوتی وجود نداشت. راندمان در شترهای مسن به طور معنی داری بیشتر از شترهای جوان بود و در شترهای جوان به طور معنی داری بیشتر از شترهای بالغ بود. به طور کلی، می توان نتیجه گرفت که با افزایش سن، بدلیل بالارفتن نسبی قطر و کاهش درصد کرک از کمیت و کیفیت الیاف شترها کاسته می شود.
https://ijasr.um.ac.ir/article_30295.html
https://ijasr.um.ac.ir/article_30295_b1dc6f8fede33bbd706c777367b28af9.pdf