ORIGINAL_ARTICLE
تاثیر استفاده مجدد از بستر و فرآوری آن بر عملکرد جوجه های گوشتی و کیفیت بستر
به منظور ارزیابی اثر استفاده مجدد از بستر و فرآوری آن با افزودنی-ها بر عملکرد جوجه های گوشتی و میزان وقوع و شدت جراحات لاشه جوجه های گوشتی آمیخته راس 308، آزمایشی با 576 پرنده به صورت آزمایش فاکتوریل شامل 2 نوع بستر (تازه و مجدد) و 3 نوع افزودنی (بدون افزودنی، زئولیت و سولفات آلومنیوم) در 4 تکرار و 24 جوجه در هر پن (200 × 100 سانتی متر) در هر تکرار اجرا شد. جیره های غذایی به صورت آزاد در 42 روز دوره پرورش در اختیار جوجه ها قرار گرفت. افزایش وزن، خوراک مصرفی، ضریب تبدیل خوراک و تلفات در پایان دوره تحت تأثیر بستر قرار نگرفت. افزودنیهای بستر موجب بهبود عملکرد جوجه های گوشتی در 0 تا 35 روزگی دوره پرورش گردید. با این حال در پایان دوره پرورش تفاوتی مشاهده نشد. درصد شیوع سوختگی زخم های سینه و کف پا و همچنین درصد شیوع سوختگی مفصل خرگوشی تحت تأثیر نوع بستر و افزودنی های بکارگرفته شده قرارنگرفت. نوع بستر و افزودنی ها تأثیری بر شاخص های ایمنی شامل وزن بورس، طحال و عیار پادتن علیه گلبول قرمز گوسفند (SRBC) نداشته است. نتایج این آزمایش نشان داد هر چند می توان از بستر استفاده شده مجددا استفاده نمود ولی بهتر است آن را با روش های مختلف فرآوری کرد.
https://ijasr.um.ac.ir/article_33571_7f5c39450c59a63c5a3b6b4aa5942bcd.pdf
2013-09-23
175
181
10.22067/ijasr.v5i3.31524
استفاده مجدد از بستر
جوجه های گوشتی
عملکرد
عمل آوری مواد بستری
مصطفی
لطفی
m.lotfi@yahoo.com
1
گروه پرورش و مدیریت طیور، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس تهران، تهران، ایران
AUTHOR
فرید
شریعتمداری
shariatf@modares.ac.ir
2
گروه پرورش و مدیریت طیور، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس تهران، تهران، ایران
LEAD_AUTHOR
محمد امیر
کریمی ترشیزی
karimitm@yahoo.com
3
گروه پرورش و مدیریت طیور، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، تهران،ایران
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تاثیر سطوح مختلف دانه سویای پرچرب اکسترود شده بر عملکرد، متابولیتهای خون و ریختشناسی مخاط روده جوجههای گوشتی
آزمایشی به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف دانه سویای پرچرب اکسترود شده بر عملکرد، متابولیتهای خونی و ریخت شناسی مخاط روده جوجههای گوشتی انجام گرفت. دانه سویای پرچرب در دمای 155 درجه سانتیگراد به مدت 15 ثانیه، اکسترود شد. در این آزمایش، تعداد 144 قطعه جوجه خروس گوشتی یک روزه به 12 گروه شامل 3 تیمار در 4 تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار تقسیم شدند و دانه سویای اکسترود شده در سطوح صفر، 5/7 و 15 درصد در جیرههای آغازین، رشد و پایانی جوجههای گوشتی استفاده شد. در دوره آغازین، مصرف خوراک جوجههای دریافت کننده سطح 15 درصد دانه سویا نسبت به گروه شاهد بطور معنی داری کاهش پیدا کرد ولی این تفاوت در بقیه دورهها معنی دار نبود. افزایش وزن روزانه جوجهها نیز در طول کل دوره (42-1 روزگی) با افزایش سطح دانه سویای اکسترود شده کاهش یافت. وزن نسبی پانکراس و آنزیمهای آسپارتات آمینوترانسفراز ، آلانین آمینو ترانسفراز، لاکتات دهیدروژناز وکراتین فسفوکیناز سرم خون جوجهها تحت تاثیرسطوح دانه سویای اکسترود قرار نگرفت. تری گلیسرید وکلسترول کل سرم خون جوجهها با افزایش دانه سویا در جیره بطور معنی داری کاهش یافت. طول پرز مخاط جوجهها نیز در قسمت دئودنوم روده کوچک با افزایش سطح دانه سویای اکسترود شده در جیره کاهش یافت که این کاهش طول پرز منجر به کاهش سطح جذبی پرزهای مخاط دئودنوم گردید ولی عمق کریپت ونسبت طول پرز به عمق کریپت تحت تاثیر سطوح دانه سویای اکسترود شده جیره قرار نگرفت. در قسمت ژوژنوم و ایلئوم روده کوچک، هیچ یک ازخصوصیات ریخت شناسی مخاط، تحت تاثیر سطوح دانه سویای اکسترود شده در جیره قرار نگرفت. نتیجه گیری میشود که استفاده از دانه سویای اکسترود شده در دمای 155 درجه سانتیگراد تا سطح 15 درصد باعث اختلاف معنی داری در عملکرد تولید جوجههای گوشتی در طول کل دوره نگردید؛ اگرچه طول پرز و سطح جذبی پرزهای مخاط دئودنوم جوجهها با افزایش سطح دانه سویای اکسترود شده در جیره کاهش یافت.
https://ijasr.um.ac.ir/article_33625_6a345e7c4421331b828f49b89ccac6ed.pdf
2013-09-23
182
189
10.22067/ijasr.v5i3.31526
اکستروژن
دانه سویای پرچرب
جوجههای گوشتی
عملکرد تولید
ریخت شناسی مخاط روده
صفا
ژاله
s_zh65@yahoo.com
1
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
LEAD_AUTHOR
ابوالقاسم
گلیان
golian-a@um.ac.ir
2
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
AUTHOR
احمد
حسن آبادی
hassanabadi@um.ac.ir
3
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
AUTHOR
سیدعلی
میرقلنج
a_mirghelenj@yahoo.com
4
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تأثیر جایگزینی یونجه خشک با سطوح مختلف پوسته پسته بر مصرف خوراک، قابلیت هضم مواد مغذی، فرآسنجه های تخمیری شکمبه، متابولیتهای خون و توازن نیتروژن در گوسفندان نر بلوچی
در این آزمایش، اثرات جایگزینی یونجه با سطوح مختلف پوسته پسته بر مصرف خوراک، قابلیت هضم مواد مغذی، فرآسنجه های تخمیری شکمبه، متابولیتهای خون و ابقاء نیتروژن در گوسفندان نر بلوچی بررسی شد. بدین منظور 3 رأس گوسفند نر بلوچی مجهز به کانولای شکمبه ای و شیردانی در قالب یک طرح مربع لاتین 3 × 3 به طور تصادفی مورد استفاده قرار گرفتند. جیره های آزمایشی شامل: 1) 30% یونجه، 20% کاه و 50% کنسانتره (بر اساس ماده خشک) و در جیره های 2 و 3 به ترتیب به میزان 15 و 30% یونجه توسط پوسته پسته جایگزین شد. نتایج آزمایش نشان داد که ماده خشک مصرفی تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. قابلیت هضم کل لوله گوارش برای ماده خشک، ماده آلی، ADF و NDF اختلاف معنی داری بین تیمارها نداشت، اما برای پروتئین خام به طور معنی دار کاهش یافت. غلظت نیتروژن آمونیاکی مایع شکمبه با افزایش تانن در جیره به طور معنی دار کاهش یافت. غلظت آنزیم های کبدی، کلسترول، HDL، LDL و VLDL تغییر معنی داری نداشت. نیتروژن مصرفی، نیتروژن دفعی از طریق ادرار و نیتروژن هضم شده به طور معنی دار کاهش، اما نیتروژن دفعی از طریق مدفوع به طور معنی داری افزایش یافت. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که استفاده از پوسته پسته در سطح 30 درصد ماده خشک در جیره بره های بلوچی با تأمین سطح مناسبی از تانن می-تواند بدون تأثیر منفی بر مصرف خوراک و قابلیت هضم مواد مغذی، سبب بهبود عملکرد حیوان شده و با افزایش دفع نیتروژن از ادرار به مدفوع از لحاظ زیست محیطی بسیار سودمند باشد.
https://ijasr.um.ac.ir/article_33647_fcbb92c7449d4a116b9ca7f50eca9ef9.pdf
2013-09-23
190
200
10.22067/ijasr.v5i3.31528
تانن
قابلیت هضم
مصرف خوراک
توازن نیتروژن
گوسفند نر بلوچی
عطیه
رحیمی
atiehrahimi.um@gmail.com
1
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
LEAD_AUTHOR
عباسعلی
ناصریان
naserian@um.ac.ir
2
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
AUTHOR
رضا
ولی زاده
valizadeh@um.ac.ir
3
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
AUTHOR
عبدالمنصور
طهماسبی
a.tahmasbi@protonmail.ch
4
علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
AUTHOR
علیرضا
شهدادی
a.shahdadi@yahoo.com
5
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تاثیر آفت کش ارگانوفسفره فوزالون (phosalone) همراه با مقادیر مختلف بنتونیت بر فراسنجههای تخمیر پذیری یک جیره کاملاً مخلوط شده در شرایط آزمایشگاهی
در این آزمایش فراسنجههای تخمیرپذیری یک جیره کاملا مخلوط ( (TMRدر اثر افزودن مقادیر مختلف آفت کش ارگانوفسفره فوزالون (0، 100، 250، 500، 750 و 1000پی پی ام) همراه با مقادیر مختلف بنتونیت (صفر، 1 و 2 درصد ماده خشک TMR)به روش آزمایشگاهی کشت ثابت و تولید گاز تعیین شد. نتایج حاصل از تولید گاز نشان داد که میزان تولید گاز بصورت تجمعی در زمان 96 ساعت انکوباسیون، با افزایش مقادیر مختلف فوزالون به محیط کشت، از یک روند کاملا نزولی معنی داری در بین تیمارها برخوردار بود، به طوری که کمترین میزان تولید گاز برای سطح 1000 پی پی ام مشاهده گردید. همچنین با افزایش مقادیر فوزالون به محیط کشت ثابت، میزان تجزیه پذیری ماده خشک و نیتروژن آمونیاکی، روند نزولی معنی داری در بین تیمارها داشت، به طوری که بیشترین و کمترین میزان نیتروژن آمونیاکی مربوط به تیمار شاهد (بدون هیچ افزودنی) و تیمار 1000 پی پی ام بود. با افزایش فوزالون به محیط کشت، pH در زمان 24 ساعت انکوباسیون ثابت ماند، اما با افزایش سطح بنتونیت (بویژه سطح دو درصد)، pH روند نسبتا صعودی داشت. نتایج این آزمایش نشان داد که با افزایش سطوح فوزالون از 0 به 1000 پی پی ام به محیط کشت، برخی فاکتورهای تخمیرپذیری (همانند تولید گاز در زمانهای مختلف انکوباسیون، نیتروژن آمونیاکی و تجزیه پذیری ماده خشک) کاهش یافته، همچنین افزودن بنتونیت نسبت به گروه شاهد در تیمارهایی که هیچ سمی دریافت نکرده بودند، باعث کاهش میزان تولید گاز در زمان 96 ساعت بعد از انکوباسیون گردید و این در حالی بود که بطور کلی افزودن توام بنتونیت(بویژه سطح دو درصد) به مقادیر مختلف فوزالون، نیز باعث کاهش تولید گاز در زمانهای مختلف انکوباسیون گردید. در اثر افزودن بنتونیت به محیط کشت، اختلاف معنی داری برای تجزیه پذیری ماده خشک در بین تیمارها مشاهده نشد، هرچند که تنها با افزودن بنتونیت در سطح 100 پی پی ام فوزالون، تجزیه پذیری ماده خشک به طور معنی داری افزایش یافت.
https://ijasr.um.ac.ir/article_33688_97e00cfcd4caa60058e96917a766eef8.pdf
2013-09-23
201
209
10.22067/ijasr.v5i3.31529
آفت کش
فوزالون
TMR
تولید گاز
بنتونیت
محسن
کاظمی
phd1388@gmail.com
1
LEAD_AUTHOR
عبدالمنصور
طهماسبی
a.tahmasbi@protonmail.ch
2
علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
AUTHOR
رضا
ولی زاده
valizadeh@um.ac.ir
3
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
AUTHOR
عباسعلی
ناصریان
naserian@um.ac.ir
4
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
AUTHOR
رضا
افشاری
5
AUTHOR
آزاده
صنعی
6
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تعیین ترکیب شیمیایی و ضرایب تجزیه پذیری گیاه مرتعی شور بیابانی( Salsola tomentosa) در مراحل مختلف رشد با استفاده از روش کیسه های نایلونی
این آزمایش به منظور تعیین ترکیب شیمیایی و خصوصیات تجزیه پذیری گیاه مرتعی شور بیابانی با استفاده از روش کیسه های نایلونی انجام شد. نمونه برداری از منطقه دشت شمالی شهرستان گناباد در سه مرحله از رشد (رویشی، گلدهی و بذردهی) انجام شد. نمونه های برداشت شده پس از خشک شدن در هوای آزاد، آسیاب شدند و ترکیب شیمیایی گیاه تعیین شد. جهت تعیین میزان تجزیه پذیری ماده خشک، پروتئین، الیاف نامحلول در شوینده اسیدی و الیاف نامحلول در شوینده خنثی گیاه، از دو رأس گاو فیستوله شده استفاده گردید. میزان تجزیه پذیری نمونه ها در زمان های صفر، 2، 4، 8، 16، 24، 36، 48 ، 72 و 96 ساعت اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که در مراحل رشد گیاه شور بیابانی، حداکثر پروتئین خام و ماده آلی در مرحله رویشی به ترتیب 34/10 و 75/76 درصد بود، و بین مراحل رشد از نظر آماری اختلاف معنی دار وجود داشت. بیشترین خاکستر خام در مرحله بذردهی (9/31 درصد) مشاهده شد. با پیشرفت مرحله رشد از میزان پروتئین گیاه کاسته شده و بر مقدار الیاف نامحلول در شوینده اسیدی و الیاف نامحلول در شوینده خنثی آن افزوده شد. تجزیه پذیری ماده خشک، پروتئین خام، الیاف نامحلول در شوینده اسیدی و الیاف نامحلول در شوینده خنثی در مرحله رویشی از دیگر مراحل رشد بیشتر بود. به طوری که با افزایش رشد تجزیه پذیری الیاف نامحلول در شوینده خنثی و اسیدی و پروتئین کاهش معنی داری داشت. نتایج این مطالعه نشان دادکه با افزایش مرحله رشد، میزان پروتئین گیاه کاهش و محتوی فیبری آن افزایش یافته و همچنین تجزیه پذیری پروتئین و الیاف نامحلول در شوینده خنثی و اسیدی آن کاهش معنی داری پیدا کرد.
https://ijasr.um.ac.ir/article_33754_1d17014921ea82c34ecab28dd96c6576.pdf
2013-09-23
210
216
10.22067/ijasr.v5i3.31540
شور بیابانی
کیسه های نایلونی
تجزیه پذیری
مسلم
باشتنی
mbashtani@birjand.ac.ir
1
گروه تغذیه دام و طیور، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران
LEAD_AUTHOR
سمیه
صیفی
2
AUTHOR
حسین
نعیمی پور یونسی
3
AUTHOR
جلیل
فرزاد مهر
4
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
اثر کاهش سطح پروتئین جیره غذایی بر بازدهی باروری گاوهای شیرده هلشتاین در تنش گرمایی
هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر کاهش سطح پروتئین جیره غذایی بر بازدهی باروری گاوهای شیرده هلشتاین در تنش گرمایی بود. در این پژوهش 63 راس گاو یک و چند بار زایش کرده با روزهای شیردهی 5/16±71 پس از گذراندن دوره انتظار اختیاری و تایید سلامت تولید مثلی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی استفاده شد. گاوها براساس تولید شیر، تعداد زایش و روزهای شیردهی متوازن شده و به یکی از سه تیمار آزمایشی که دارای 5/18، 5/17 و 5/16 درصد پروتئین خام بودند اختصاص داده شدند. تمام گاوها تحت پروتکل همزمانی هیت سینک (Heat-synch) قرار گرفته و تلقیح شدند. اندازه و تعداد فولیکول ها در تخمدانهای چپ و راست در دو نوبت طی پروتکل توسط دستگاه سونوگرافی تعیین شد. فولیکول ها براساس قطر به سه دسته کوچک (کوچک تر از 5 میلی متر)، متوسط (5 تا 9/9 میلی متر) و بزرگ (بیش تر از 10 میلی متر) تقسیم بندی شدند. نرخ گیرایی تجمعی در اولین و دومین تلقیح تمایل به معنی داری را در بین تیمارها نشان داد و برای تیمارهای 1 تا 3 به ترتیب برابر با 7/47، 4/52 و 2/76 درصد بود. تعداد تلقیح به ازای هر آبستنی در تیمار 1 تا 3 به ترتیب 07/2، 03/2 و 53/1 بود. روزهای باز در تیمار 1 تا 3 به ترتیب 7/131، 5/132 و 16/121 روز بود. با توجه به نتایج این پژوهش افزایش در سطح پروتئین خام جیره غذایی بیشتر از توصیه شورای تحقیقات ملی (2001 NRC,) به علت افزایش غلظت ازت اوره ای خون و اثرات مضر آن بر سلامت رحم و کاهش باروری در زمان تنش گرمایی توصیه نمی شود.
https://ijasr.um.ac.ir/article_33787_96cc3cb079effc4229ac1b41b32f3d5b.pdf
2013-09-23
217
224
10.22067/ijasr.v5i3.31531
تنش گرمایی
پروتئین خام
باروری
فولیکول
نرخ آبستنی
وحید
غلامی
vahid.gholami@znu.ac.ir
1
LEAD_AUTHOR
حمید
امانلو
amanlou@znu.ac.ir
2
گروه علوم دامی دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان. زنجان. ایران.
AUTHOR
محمد حسین
شهیر
shahir_m@znu.ac.ir
3
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران.
AUTHOR
حمیدرضا
میرزایی الموتی
alamoutih@gmail.com
4
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
مقایسه جمعیت و مورفولوژی پروتوزوآی شکمبه گاو هلشتاین و گاومیش خوزستان تحت شرایط تغذیهای مشابه
هدف از انجام این آزمایش مقایسه جمعیت و ریخت شناسی پروتوزوآی موجود در شکمبه جوانه هلشتاین و گاومیش خوزستان تغذیه شده با جیره یکسان بود. مایع شکمبه از گاو و گاومیش هایی (12 راس) که با جیره مشابه با نسبت تقریبی 30 به 70 کنسانتره به علوفه تغذیه شده بودند، گرفته شد. نمونه های گرفته شده توسط فرمالدئید 5/18 درصد ثابت شدند، و کل مژکداران شمرده شده و جنس و گونه آنها تعیین شد. نتایج آزمایش نشان داد که تراکم کل پروتوزوآهای شکمبه گاومیش خوزستان بیشتر از گاو هلشتاین بود (به ترتیب 104×8/36 و 104×8/21 در هر میلی لیتر مایع شکمبه). جنسهای دیپلودینیوم، انتودینیوم، اپیدینیوم، افریوسکولکس و هولوتریشهای شکمبه گاو و گاومیش به ترتیب 63/37 ، 77/48، 0، 75/3، 83/9 و 47/44، 35/42، 31/5، 68/0، 18/7 درصد (از کل پروتوزوا) بودند. هیچ کدام از گونه های جنس اپیدینیوم (اپیدینیوم کوداتوم و اپیدینیوم ایکوداتوم) و گونه دیپلودینیوم کریستاگالی در شکمبه گاو وجود نداشت ولی در شکمبه گاومیش خوزستان مشاهده شدند. همچنین مشخص شد که پروتوزوآی افریوسکولکس پورکینی در شکمبه گاو و گاومیش وجود داشت، ولی تعداد آن در شکمبه گاو بیشتر از شکمبه گاومیش بود. بنابراین به نظر می رسد تحت شرایط جیره یکسان، اختلاف معنی داری در تعداد و جنس پروتوزوآ بین گاو هلشتاین و گاومیش خوزستان وجود دارد.
https://ijasr.um.ac.ir/article_33802_87f5f14b0336e7537425d1ce66c71371.pdf
2013-09-23
225
233
10.22067/ijasr.v5i3.31539
پروتوزوآی شکمبه
گاومیش خوزستان
مایع شکمبه
صفورا
جباری
1
دانشکده علوم دامـی و صـنایع غـذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، خوزستان، ایران.
LEAD_AUTHOR
مرتضی
چاجی
mortezachaji@yahoo.com
2
دانشکده علوم دامـی و صـنایع غـذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، خوزستان، ایران.
AUTHOR
موسی
اسلامی
meslami93@yahoo.com
3
دانشکده علوم دامـی و صـنایع غـذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، خوزستان، ایران.
AUTHOR
طاهره
محمدآبادی
t.mohammadabadi.t@gmail.com
4
دانشکده علوم دامـی و صـنایع غـذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، خوزستان، ایران.
AUTHOR
محمد
بوجارپور
bojarpour@gmail.com
5
دانشکده علوم دامـی و صـنایع غـذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، خوزستان، ایران.
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی میزان بیان ژنهای IFN-γ و TGFβ1 درخوکچههای هندی واکسینه شده با واکسن غیرفعال شده تب برفکی تیپ O
تب برفکی یک بیماری ویروسی به شدت واگیردار در زوج سمان بوده که خسارات اقتصادی قابل توجهی را به تولیدات دامی وارد میسازد. یکی از موثرترین راهکارهای کنترل بیماری تب برفکی، پیشگیری توسط واکسن است. یکی از عملکردهای واکسنها، تحریک بیان برخی از ژنهای سیستم ایمنی موسوم به سایتوکاین میباشد. در این مطالعه، تغییرات بیان ژنهای IFN-γ و TGFβ1 در خوکچههای هندی واکسینه شده با واکسن غیرفعال شده تب برفکی تیپ O مورد بررسی قرار گرفت. نمونههای خون از دو گروه خوکچه هندی واکسینه شده و شاهد در سه زمان متفاوت و مشخص گرفته شد. پس از خونگیری، RNA از نمونههای خون استخراج و بهcDNA تبدیل شد. سپس الگوی بیان ژنهای IFN-γ و TGFβ1 با روش Real-time PCR نسبی بررسی شد. نتایج نشان داد بیان ژنهای IFN-γ و TGFβ1 در خونگیریهای دوم و سوم نسبت به خونگیری اول، به طور معنیداری افزایش یافت. به علت اینکه افزایش بیان سایتوکاینها شاخصی از پاسخ سیستم ایمنی میباشد، از این ژنها میتوان به عنوان شاخصهایی جهت آزمودن اثرات واکسنهای نوترکیب نیز استفاده کرد.
https://ijasr.um.ac.ir/article_33668_5d948b752653139d1f2db38bbee63733.pdf
2013-09-23
234
241
10.22067/ijasr.v5i3.31533
تب برفکی
خوکچه هندی
IFN-γ
TGFβ1
Real-Time PCR
رضا
پسندیده
rezapasandideh63@gmail.com
1
گروه ژنتیک و اصلاح نژاد دام ، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان، ملاثانی، ایران
LEAD_AUTHOR
محمدرضا
نصیری
nassiryr@um.ac.ir
2
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی،دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
AUTHOR
علی اصغر
اسلمی نژاد
aslaminejad@um.ac.ir
3
گروه علوم دامی ، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
AUTHOR
مجتبی
طهمورث پور
m_tahmoorespur@yahoo.com
4
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
AUTHOR
سعید
زیبایی
saeedzibaei@yahoo.co.uk
5
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تولید سلولهای بنیادی رویانی با استفاده از رویانهای شبیه سازی شده در گاومیش
سلولهای بنیادی رویانی از لایه زاینده داخلی رویان در مرحله بلاستوسیست تولید میشوند و توانایی تمایز به تمام سلولهای لایه زاینده رویان را دارند. در این تحقیق سلولهای بنیادی رویانی از بلاستوسیستهای حاصل از شبیه سازی به روش Hand Made Cloning (HMC) تولید شدند و کارایی آنها با سلولهای بنیادی رویانی حاصل از لقاح آزمایشگاهی مقایسه گردید. برای کشت سلولهای بنیادی از لایه تغدیه کننده بعلاوه محیط کشت حاوی Knockout-Dulbeccoʾs Modified Eagle's Medium (Ko-DMEM)، Knockout Serum Replacement(KSR)، Leukemia Inhibitory Factor (LIF)، Basic Fibroblast Growth Factor-2 (FGF-2)، ال- گلوتامین، اسیدهای آمینه غیر ضروری و جنتامایسین استفاده شد. جهت شناسایی سلولهای بنیادی از شناساگرهای سطح سلولی SSEA-1، SSEA-4، TRA-1-60 و TRA-1-81 و پرتوانی OCT3/4، SOX2 وNANOG استفاده گردید. نتایج نشان دادند، که نرخ رشد سلولهای بنیادی حاصل از لقاح آزمایشگاهی بطور معنی داری بیشتر از سلولهای بنیادی حاصل از شبیه سازی بود (به ترتیب 120 درصد در مقایسه با 65 درصد). با این وجود، نتایج حاصل از بررسی بیان ژن نشان داد، اختلاف معنی داری در بیان ژنهای OCT3/4، SOX2 و C-MYC بین سلولهای بنیادی حاصل از شبیه سازی و لقاح آزمایشگاهی مشاهده نگردید، تنها اختلاف مشاهده شده مربوط به بیان ژن NANOG است، که در سلولهای بنیادی حاصل از شبیه سازی بطور معنی داری افزایش یافت. سلولهای بنیادی حاصل از هر دو منشاء قابلیت پرتوانی خود را برای بیش از دو سال حفظ کردند و به سلولهای مختلف از جمله سلولهای عصبی، پوششی، چربی و عضلانی تمایز یافتند.
https://ijasr.um.ac.ir/article_33710_970bfdd0148bb7f71dcae7743bb46470.pdf
2013-09-23
242
250
10.22067/ijasr.v5i3.31534
سلولهای بنیادی رویانی
شبیه سازی
لقاح آزمایشگاهی
گاومیش
محمد
زندی
mz1075@yahoo.com
1
LEAD_AUTHOR
محمدرضا
سنجابی
2
AUTHOR
سپیده
خاموشی
sepidehkhamoushi@yahoo.com
3
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
برآورد ضریب هم خونی و اثر آن بر برخی صفات تولید مثلی گله های گاو شیری استان اصفهان
این مطالعه به منظور برآورد ضریب هم خونی و اثر آن بر سن اولین زایش، فاصله گوساله زایی و روزهای باز در جمعیت گاو شیری در استان اصفهان به اجرا درآمد. در این مطالعه از 31977 رکورد سن اولین زایش (گاوهای شکم اول)، 36982 رکورد فاصله گوساله زایی و 51423 رکورد مربوط به روزهای باز (گاوهای شکم اول به بالا) استفاده شد. ضریب هم خونی هر حیوان با استفاده از شجره 78425 گاو ماده و 8056 گاو نر متولد شده از سال 1342 تا 1388 محاسبه گردید. متوسط ضریب هم خونی کل جمعیت مورد مطالعه 33/2 درصد، با حداکثر 30/31 درصد برآورد شد. 57234 رأس از حیوانات هم خون بودند و میانگین ضریب هم خونی در آنها 57/3 درصد برآورد شد. ضرایب تابعیت خطی بر ضریب هم خونی برای سن اولین زایش، فاصله گوساله زایی و روز های باز به ترتیب 21/0±589/0، 15/0±08/1 و 12/0±278/0 روز برآورد شد. هم خونی در دوره های مختلف زایش بر صفات تولید مثلی مورد مطالعه اثر نامطلوب و معنی دار داشت و ضرایب تابعیت روندی افزایشی را نشان داد. برآوردها نشان داد در سالهای اخیر آمیزش های نزدیک در گله ها صورت گرفته و در طی زمان میانگین ضریب هم خونی بطور قابل توجهی افزایش یافته است و این موضوع اثرات نامطلوبی بر صفات تولید مثلی گاوهای شیری استان اصفهان داشته است.
https://ijasr.um.ac.ir/article_33774_f64e963139fc25ca349d0013f0cf2826.pdf
2013-09-23
251
256
10.22067/ijasr.v5i3.31535
ضریب هم خونی
صفات تولیدمثلی
گاو هلشتاین
سجاد
قلی زاده
sajadgholizadeh.iut89@gmail.com
1
گروه علوم دامی ، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
AUTHOR
سعید
انصاری مهیاری
s.ansari@iut.ac.ir
2
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
AUTHOR
احمد
ریاسی
ariasi@cc.iut.ac.ir
3
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران.
AUTHOR
محمد
رکوعی
rokouei@uoz.ac.ir
4
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران
AUTHOR