ORIGINAL_ARTICLE
اثر سطوح مختلف اسید آمینه متیونین و پروتئین جیره بر عملکرد رشدی و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی
این آزمایش به منظور تعیین اثر سطوح مختلف پروتئین و اسید آمینة متیونین بر عملکرد رشدی و خصوصیات لاشه جوجههای گوشتی، انجام شد. در این آزمایش از 240 قطعه جوجة گوشتی سویة راس با دو سطح پروتئین (20 و 24 درصد برای دورة آغازین و 18 و 22 درصد برای دورة رشد) و 3 سطح اسید آمینة متیونین (سطح پیشنهادی ک اتالوگ (استاندارد)، سطح 115% پیشنهادی کاتالوگ و سطح 130% پیشنهادی کاتالوگ) استفاده گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل 3×2 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار و 10 قطعه جوجه در هر واحد آزمایشی انجام شد. جوجهها به مدت 5 هفته (از پایان هفته اول تا پایان هفته ششم)، با جیرههای یکسان از نظر انرژی، برای دو دورة آغازین (7 تا 21 روزگی) و رشد (22 تا 42 روزگی) تغذیه شدند. دسترسی جوجهها به آب و خوراک در طول دوره به صورت آزاد بود. مصرف غذا و اضافه وزن در پایان هر دوره اندازهگیری شد و در پایان دورة آزمایشی از هر قفس دو قطعه جوجه به صورت تصادفی انتخاب شدند و پس از توزین و ذبح، وزن لاشه و اجزای لاشه اندازهگیری شد. نتایج نشان دادند که سطوح بالای پروتئین و مکمل متیونین در دورهای آغازین و رشد و همچنین در کل دوره باعث بهبود در افزایش وزن زنده و ضریب تبدیل غذایی شدند. مصرف غذا تحت تاًثیر سطوح پروتئین و اسید آمینة متیونین در جیره ها قرار نگرفت. مکمل جیره ای متیونین باعث افزایش درصد گوشت سینه و کاهش مقدار چربی محوطة بطنی شد. با کاهش پروتئین جیره چربی محوطة بطنی افزایش یافت. اثرات متقابل بین متیونین و پروتئین در هیچ یک از صفات مورد نظر تفاوت معنیداری را نشان نداد
https://ijasr.um.ac.ir/article_27989_e4f37e1ece16975f4d0cd0b843df8d23.pdf
2009-06-22
10.22067/ijasr.v1i2.1942
متیونین
پروتئین
عملکرد رشدی
خصوصیات لاشه
جوجه های گوشتی
یحیی
محمدی
mohamadi_yahya@yahoo.com
1
دانشگاه ایلام
LEAD_AUTHOR
جلال
یوسفی
2
دانشگاه آزاد ایلام
AUTHOR
حسن
درمانی کوهی
darmani_22000@yahoo.com
3
دانشگاه ایلام
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
اثر فیتاز میکروبی بر قابلیت هضم ظاهری پروتئین خام، اسیدهای آمینه،
به منظور بررسی اثر آنزیم فیتاز میکروبی بر قابلیت هضم ظاهری پروتئین خام، اسیدهای آمینه و ابقای ظاهری کلسیم، فسفر کل، آهن و روی در جوجه مرغ های گوشتی، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 240 قطعه جوجه مرغ گوشتی سویه راس در مدت 28 روز انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سطوح صفر، 250، 500، 750، 1000 و 1250 واحد فیتاز در کیلوگرم جیره غذایی بود. جیره پایه ذرت- سویا از سن یک الی 28 روزگی استفاده شد. کل فضولات تولید شده از سن 21 روزگی به مدت سه روز به منظور آنالیز اسیدهای آمینه، پروتئین خام، کلسیم، فسفر کل، آهن و روی جمع آوری گردید. در این آزمایش سطوح 250 و500 واحد فیتاز در کیلوگرم جیره غذایی باعث بهبود معنیدار قابلیت هضم ظاهری اسیدهای آمینه (بجز آلانین، والین و ترئونین) و قابلیت هضم پروتئین نسبت به تیمار شاهد گردید. آنزیم فیتاز تأثیر معنی داری بر ابقای ظاهری کلسیم و فسفر نداشت اما ابقای ظاهری آهن و روی را به طور معنی داری افزایش داد. فیتاز در هیچ یک از سطوح مورد استفاده اثر معنیداری بر وزن بدن، مصرف خوراک و ضریب تبدیل خوراک از سن 28-1 روزگی نداشت.
https://ijasr.um.ac.ir/article_28026_15a17cee78dc2e8ca54af8e68060c3e6.pdf
2009-06-22
10.22067/ijasr.v1i2.1970
فیتاز
قابلیت هضم
اسید آمینه
پروتئین خام
مواد معدنی
عملکرد
جوجه گوشتی
احمد
حسن آبادی
hassanabadi@um.ac.ir
1
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
LEAD_AUTHOR
حسن
نصیری مقدم
yasharna@yahoo.com
2
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی،دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
AUTHOR
حسن
کرمانشاهی
hassbird@yahoo.com
3
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی،دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
AUTHOR
محسن
دانش مسگران
danesh@um.ac.ir
4
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی،دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی تنوع ژنتیکی مرغان بومی استان خراسان رضوی با استفاده از نشانگر های ریز ماهواره
در این تحقیق به رابطه و تنوع ژنتیکی جمعیت مرغان بومی استان خراسان با استفاده از چهار جفت نشانگر ریزماهوارهای (MCW5، MCW16، MCW18 و MCW34) پرداخته شد. از این جمعیت 90 نمونه خون گرفته شد و DNA آنها به روش فنول و کلروفورم استخراج شد. جایگاه MCW5 با 6 آلل و جایگاه MCW34 با 4 آلل به ترتیب بیشترین و کمترین تعداد آلل را نشان دادند که به دنبال آن جایگاههای فوق با 293/5 و 138/3 به ترتیب بیشترین و کمترین آلل مؤثر را نشان دادند. بیشترین میزان هتروزیگوسیتی مورد انتظار در جایگاه MCW5 (8157/0) و کمترین آن مربوط به جایگاه MCW34 (6854/0) گزارش شد. میزان تنوع درون جمعیتی در این جمعیت (74/0) گزارش شد که ممکن است ناشی از همخونی پایین در این جمعیت باشد. تمامی جایگاههای مورد بررسی در این جمعیت انحراف از تعادل هاردی واینبرگ را نشان دادند. با توجه به نتایج تحقیق حاضر جمعیت مرغ بومی خراسان تنوع ژنتیکی زیادی نشان داد که ناشی از قابلیت زیاد نشانگرهای ریزماهواره در ارزیابی تنوع ژنتیکی میباشد.
https://ijasr.um.ac.ir/article_28065_469402688d608d6cacb7c812bd86d040.pdf
2009-06-22
10.22067/ijasr.v1i2.1971
تنوع ژنتیکی
ریزماهواره
مرغ بومی
مهدی
نیکبختی
mahdi.nik@gmail.com
1
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران
LEAD_AUTHOR
حمیدرضا
میرزایی
2
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران
AUTHOR
مجید
افشاریان شاندیز
3
مؤسسه واکسن و سرم سازی رازی مشهد
AUTHOR
محمدرضا
محمدآبادی
mmohammadabadi@yahoo.ca
4
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
AUTHOR
داوود علی
ساقی
davoudali@yahoo.com
5
مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تأثیر استفاده از ضایعات ماکارونی بر عملکرد بوقلمونهای بومی در سنین 3- 8 هفتگی
آزمایشی به منظور ارزیابی چهارسطح ضایعات ماکارونی شامل سطوح: صفر ، 10 ، 20 و 30 درصد ضایعات ماکارونی روی عملکرد جوجه بوقلمونهای بومی از 3 تا 8 هفتگی با استفاده از طرح کاملاً تصادفی با 120 قطعه جوجه بوقلمون بومی در سه تکرار و 12 واحد آزمایشی انجام گرفت. در طول آزمایش (3 تا 8 هفتگی) جوجه بوقلمونها بهطور آزاد به آب و غذا دسترسی داشتند. مصرف خوراک و افزایش وزن بهصورت هفتگی اندازهگیری شده و ضریب تبدیل غذایی محاسبه گردید. مصرف خوراک در کل دوره در بین تیمارهای مختلف معنی دار نبود ولی تیمار دارای 20 درصد ضایعات ماکارونی بیشترین مصرف خوراک (91/2072 گرم) را داشت. افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی در بین تیمارهای مختلف بهطور معنی داری متفاوت بود (05/0›P)، بهطوریکه جیره غذایی دارای 20 درصد ضایعات ماکارونی بیشترین افزایش وزن ( 47/926 گرم) و کمترین ضریب تبدیل غذایی (237/2) را داشت. نتایج این آزمایش نشان داد که سطح 20 درصد ضایعات ماکارونی در جیره بوقلمونهای بومی در سنین 3 تا 8 هفتگی دارای بهترین عملکرد و کمترین هزینه خوراک به ازای یک کیلوگرم افزایش وزن میباشد.
https://ijasr.um.ac.ir/article_28089_18e37ba6d3af4db00114229385b79738.pdf
2009-06-22
10.22067/ijasr.v1i2.1972
بوقلمونهای بومی
ضایعات ماکارونی
عملکرد
حسن
فتحی
fahasan712006@yahoo.com
1
دانشگاه آزاد اسلامی واحد کلبیر
LEAD_AUTHOR
غلامعلی
مقدم
ghmoghaddam@tabrizu.ac.ir
2
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
AUTHOR
احمد
نعمت الهی
3
گروه انگل شناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
AUTHOR
عبدالمنصور
طهماسبی
a.tahmasbi@protonmail.ch
4
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
اثر سطوح مختلف منگنز و روی بر خاکستر پوسته، واحدهاو، تلفات و تخم مرغهای با سطوح روشن در مرغهای تخمگذار
این آزمایش جهت بررسی اثر منگنز در چهار سطح )30 ، 60 ,90 و 120( میلی گرم بر کیلوگرم و روی در چهار سطح )50 ، 100 ,150 و 200( میلیگرم برکیلوگرم ماده خشک خوراک مصرفی بر صفاتی همچون خاکستر پوسته، واحدها و تلفات و پوسته تخم مرغهای با سطوح روشن در مرغهای تخمگذار انجام شد. آزمایش در یک طرح کاملاً تصادفی در چارچوب فاکتوریل 4×4 که جمعاً 16 تیمار آزمایشی را تشکیل دادند انجام گرفت. 320 قطعه مرغ تخمگذار سفید از سویههای لاین 36 Wدر سن 28 هفتگی مورد استفاده قرار گرفتند که به 64 واحد آزمایشی تقسیم شدند. بهطوریکه هر واحد آزمایشی شامل 5 قطعه مرغ بوده و هر تیمار 4 تکرار داشت, مدت آزمایش 90 روز بود و در پایان آزمایش مرغها در سن 40 هفتگی بودند. نتایج نشان داد که منگنز و روی بصورت متقابل و یا جداگانه بر روی واحدهاو تلفات اثر معنی داری نداشتند ولی بر روی خاکستر پوسته و پوستههای با نقاط شفاف درسطح یک درصد اثر معنیداری داشتند همچنین سن مرغها بر روی واحدهاو خاکستر پوسته درسطح یک درصد اثر معنیداری داشت.
https://ijasr.um.ac.ir/article_28125_6b055a7828dd6a82a84e6def6457ff2f.pdf
2009-06-22
10.22067/ijasr.v1i2.1973
منگنز
روی
واحدهاو
خاکستر پوسته
اکبر
زمانی
1
دانشگاه صنعتی اصفهان
AUTHOR
حمید
رحمانی
2
دانشگاه صنعتی اصفهان
AUTHOR
جواد
پوررضا
japour@cc.iut.ac.ir
3
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
LEAD_AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
مقایسه برخی توابع توصیف کننده شکل منحنی شیردهی در گاو نژاد هلشتاین
در این تحقیق به منظور تعیین بهترین منحنی تولید شیر در یک دوره شیردهی از 260709 رکورد روز آزمون تولید شیر متعلق به 30903 رأس گاو هلشتاین شکم اول استان خراسان استفاده شد. اطلاعات مورد استفاده مربوط به گاوهای 216 گله بود که طی سالهای 1367 الی 1385 زایش داشتند. توابع مورد استفاده شامل تابع گامای ناقص (وود)، تابع ویلمینک، تابع علیشفر و تابع لژاندر (با درجه برازش پنجم) بود. معیارهای مورد نظر برای مقایسه توابع شامل مجموع مربعات خطا، میانگین مجموع مربعات خطا، ضریب تعیین، ضریب تعیین تصحیح شده ، ضریب همبستگی و فاکتور تورم واریانس بود. براساس تمام معیارها به استثناء فاکتور تورم واریانس تابع علی- شفر و براساس فاکتور تورم واریانس تابع لژاندر به نحو مطلوبتری با دادههای تولید شیر مطابقت داشتند.
https://ijasr.um.ac.ir/article_28143_3d8bc475c13fc7c8045abe8c522fac23.pdf
2009-06-22
10.22067/ijasr.v1i2.1974
گاو هلشتاین
شکل منحنی شیردهی
توابع ریاضی
فاکتور تورم واریانس
حسین
مهربان
hosseinmehrban@gmail.com
1
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران
LEAD_AUTHOR
همایون
فرهنگ فر
hfarhangfar2003@yahoo.com
2
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران
AUTHOR
جواد
رحمانی نیا
javad_rahmaninia@yahoo.com
3
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران
AUTHOR
حسین علی
سلطانی
4
جهاد کشاورزی استان خراسان رضوی
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تأثیر محدودیت غذایی در سنین پایین بر عملکرد و غلظت تیروکسین سرم خون جوجه های گوشتی
به منظور بررسی تأثیر محدودیت غذایی در جوجههای گوشتی، آزمایشی با استفاده از 240 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه هایبرو به صورت فاکتوریل
2) در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تکرار و 12 قطعه جوجهخروس یا جوجهمرغ گوشتی در هر تکرار انجام × با دو فاکتور جنس و محدودیت غذایی ( 2
11 روزگی بود . محدودیت غذایی به صورت حجیم کردن جیره - گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل تیمار شاهد و یک دوره محدودیت غذایی در سن 4
غذایی با آرد پوسته خارجی برنج اعمال گردید . نتایج این آزمایش نشان داد که کاهش رشد جوجه ها در تیمار محدودیت غذایی، در سن 42 روزگی به طور
، کامل جبران شد و در 49 و 56 روزگی میانگین وزن بدن تیمار ت حت محدودیت غذایی به طور غیر معنیداری بیشتر از تیمار شاهد بود. میانگین وزن 42
49 و 56 روزگی و مصرف خوراک جوجه خروسها به طور معنی داری بیشتر از جوجه مرغها بود . میانگین خوراک مصرفی روزانه و ضریب تبدیل غذایی در
56 روزگی، تحت تأثیر تیمار آزمایش قرار نگرفت . این شاخص ها در جوجه خروسها به طور معنی داری بهتر از جوجه مرغها بود . - 49 و 0 -0 ،42- سنین 0
از میان ترکیبات لاشه تنها میانگین درصد چربی لاشه در تیمار محدودیت غذایی به طور معنی داری کمتر از تیمار شاهد بود . میانگین درصد چربی حفره
شکمی در سنین 49 و 56 روزگی در تیمار محدودیت غذایی به طور معنیداری کمتر از تیمار شاهد بود . درصد چربی لاشه جوجه خروس ها به طور
پس از محدودیت غذایی به طور معنی داری کاهش یافت؛ ولی در دوره رشد جبرانی بیشتر از T معنی داری کمتر از جوجه مرغها بود . غلظت هورمون 4
تیمار شاهد بود اما اختلاف معنی داری نداشت . به طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد که با به کار بردن یک دوره محدودیت غذایی در سنین پایین،
ضمن حصول رشد جبرانی، چربی لاشه و چربی حفره شکمی کاهش می یابد
https://ijasr.um.ac.ir/article_28176_b7860ff45bc67efbf048a03a5688d0f6.pdf
2009-06-22
10.22067/ijasr.v1i2.1977
محدودیت غذایی
تیروکسین
عملکرد
جوجه گوشتی
احمد
حسن آبادی
hassanabadi@um.ac.ir
1
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
LEAD_AUTHOR
ابوالقاسم
گلیان
golian-a@um.ac.ir
2
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
AUTHOR
حسن
نصیری مقدم
yasharna@yahoo.com
3
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی تزریق شیردانی نشاسته یا روغن تخم پنبه با کازئین بر عملکرد شیردهی بزهای سانن
این تحقیق به منظور بررسی اثرات ت زریقی شیردانی نشاسته گندم، نشاسته گندم یا روغن تخم پنبه همراه با کازئین از سه راس بز شیری سانن چند شکم
167 روز که در ناحیه شیردان کانولا گذاری شده بودند، انجام ± 1 کیلوگرم و 4 /5 ± 0/ زایش با میانگین تولید شیر و روزهای شیردهی به ترتیب 22
گردید. بزها با جیره پایه حاوی 40 درصد یونجه خشک و 60 درصد کنسانتره بصورت آزاد تغذیه شدند. تیمارهای آزمایشی شامل 1) تزریق 100 گرم
نشاسته گندم ؛ 2) تزریق 100 گرم نشاسته گندم و 50 گرم کازئین ؛ 3) تزریق 45 گرم روغن تخم پنبه و 50 گرم کازئین بود. نتایج نشان داد که تزریق
تولید شیر روزانه، درصد و تولید پروتئین کل، مواد جامد کل،کازئین و ( P < 0/ توام نشاسته و روغن تخم پنبه با کازئین باعث افزایش معنی دار ( 05
پروتئین حقیقی شیر شد ولی درصد و تولید لاکتوز، نیتروژن غیر پروتئینی و پروتئین آب پنیر شیر تحت تاثیر مواد تزریق شده قرار نگرفتند . تزریق
داد. مصرف ماده خشک، ماده آلی، پروتئین خام، فیبر نامحلول در شوینده خنثی ، ( P < 0/ نشاسته با کازئین، درصد چربی شیر را کاهش معنی دار ( 05
فیبر نامحلول در شوینده اسیدی ، قابلیت هضم ماده خشک ، ماده آلی ، پروتئین خام ، فیبر نامحلول در شوینده خنثی، فیبر نامحلول در شوینده اسیدی و
شکمبه، غلظت آمونیاکی شکمبه و pH عصاره اتری در کل دستگاه گوارش بین تیمارها اختلاف معنی دار نداشت. تزریق مواد به شیردان اثری روی
گلوکز، نیتروژن اوره ای و تری گلیسرید پلاسما نداشتند . به طور کلی می توان نتیجه گرفت که استفاده از کازئین در حضور نشاسته و چربی در بعد از
شکمبه اثر مثبت روی عملکرد شیردهی مخصوصا تولید شیر و پروتئین شیر داشت
https://ijasr.um.ac.ir/article_28232_05baf5b0954887ccc33b45cedcb8dd93.pdf
2009-06-22
10.22067/ijasr.v1i2.1978
کازئین
نشاسته
روغن تخم پنبه
بز سانن
مسلم
باشتنی
mbashtani@birjand.ac.ir
1
گروه تغذیه دام و طیور، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران
LEAD_AUTHOR
عباسعلی
ناصریان
naserian@um.ac.ir
2
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
AUTHOR
رضا
ولی زاده
valizadeh@um.ac.ir
3
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
فزایش مقاومت ماهی زینتی تایگر بارب Capoeta tetrazona به استرس های فیزیکو شیمیایی محیطی آب توسط مکمل پودر گاماروسCapoeta tetrazona
و 75 درصد ، این تحقیق با هدف افزایش مقاومت ماهی تایگر بارب به استرس های محیطی از طریق تغذیه با مکمل گاماروس دریایی درسه سطح 25
در مقاسیه با غذای تجاری و با سه تکرار به مدت 60 روز انجام پذیرفت . ماهیانبا غذای تجاری ماهی قزل آلا به همراه مکمل گاماروس در چهار تیمار
که عبارت بودند از : غذای کنسانتره تج اری (به عنوان شاهد )، مخلوط 25 درصد پودر گاماروس دریایی و 75 درصد غذای تجاری، مخلوط 50 درصد پودر
گاماروس دریایی و 50 درصد غذای تجاری ومخلوط 75 درصد پودر گاماروس دریایی و 25 درصد غذای تجاری تغذیه شدند . در پایان آزمایش ماهیان
دمای پایین ( 15 درجه سانتی گراد ) و ،(pH 3/ تغذیه شده با 25 درصد مکمل پودر گا ماروس دریایی و 75 درصد غذای تجاری در مواجه با شوک های ( 8
کمبود اکسیژن ، دارای بازماندگی بالاتر معنی داری در مقایسه با سایر گرو هها بودند. با توجه به نتایج به دست آمده استفاده از 25 درصد مکمل پودر
قزل آلا برای تولید ماهیان زینتی تایگربارب مقاوم و با کیفیت توصیه م یشود. SFT گاماروس دریایی به همراه غذای کنسانتره 00
https://ijasr.um.ac.ir/article_28278_5d9331189d10428c46e53aa8522aa380.pdf
2009-06-22
10.22067/ijasr.v1i2.1979
تایگر بارب
گاماروس دریایی
رنگدانه کارتنویید
استرس
حمید
محمدی آذرم
h_1359624@yahoo.com
1
دانشگاه فردوسی مشهد
LEAD_AUTHOR
عبدالمحمد
عابدیان کناری
2
دانشگاه فردوسی مشهد
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
مقایسه تأثیر دانه کتان و گلرنگ بر ترکیب اسیدهای چرب زرده تخم مرغ و پاسخ تیتر آنتی بادی مرغان تخم گذار
این آزمایش به منظور تع یین اثر سطوح مختلف دانه های گلرنگ و کتان، بر تیتر آنتی بادی، کلسترول خون و زرده، ترکیب اسیدهای چرب زرده و ن سبت
در قالب طرح کاملاً تصادفی، با 7 نوع جیره W– اسیدهای چرب امگا - 6 به امگا - 3 زرده تخم مرغ با 168 قطعه مرغ تخم گذار سویه های-لاین 36
7 و 10 درصد دانه گلرنگ ، غذایی در 3 تکرار ب ه مدت 12 هفته اجرا شد. مرغان با جیره های غذایی شامل جیره پایه فاقد دانه گلرنگ و کتان، سطوح 4
7 و 10 درصد دانه کتان تغذیه شدند. مشاهدات نشان داد که تیتر آنتی بادی، سطح کلسترول خون و تخم مرغ تحت تأثیر سطوح مختلف ، یا سطوح 4
دانه گلرنگ و کتان قرار نگرفت . سطوح مختلف دانه گلرنگ و کتان بر درصد اسیدهای چرب اشباع (مریستات، پالمیتات و استئ ارات)، امگ ا- 7
( پالمیتولئات)، امگا- 9 (اولئات) و امگ ا- 3 بلندزنجیر (ایکوزاپنتانوات و دوکوزاهگزانوات ) تأثیری نداشت . در مرغان تغذیه شده با دانه گلرنگ وکتان ، درصد
اسید لینولئیک زرده نسبت به شاهد به ترتیب روند افزایشی و کاهشی داشت . درصد اسید لینولنیک زرده در تیمار کتان به طور معنی داری افزایش یافت .
نسبت اسیدهای چرب امگا - 6 به امگا - 3 زرده تخم مرغ گروه های تغذیه شده با دانه کتان روند کاهشی و در تیمارهای دانه گلرنگ روند افزایشی داشت .
به طور کلی، مکمل نمودن دانه کتان و گلرنگ در جیره مرغان تخم گذار می تواند باعث افزایش اسیدهای چرب غیراشباع با چند پیوند دوگانه ش ود
همچنین مجموع اسیدهای چرب امگا- 3 و نسبت اسیدهای چرب امگا- 6 به امگا- 3 زرده در تیمارهای کتان به ترتیب افزایش و کاهش یافتند
https://ijasr.um.ac.ir/article_28317_a1dc8e363123268b95b8e2e658e9c2d1.pdf
2009-06-22
10.22067/ijasr.v1i2.1980
دانه گلرنگ و کتان
مرغ تخم گذار
تیتر آنتی بادی
زرده تخم مرغ
اسیدهای چرب امگا- 3 و امگا- 6
سیدجواد
حسینی واشان
jhosseiniv@yahoo.com
1
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران.
LEAD_AUTHOR
نظر
افضلی
nafzali@birjand.ac.ir
2
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران.
AUTHOR
محمد
ملکانه
drmalekaneh@yahoo.com
3
دانشگاه فردوسی مشهد
AUTHOR
محمد علی
ناصری
4
دانشگاه فردوسی مشهد
AUTHOR
علی
رسانی
5
دانشگاه فردوسی مشهد
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی تاثیر جایگزینی کنجاله کلزا با کنجاله سویا بر جمعیت قارچ های بی هوازی شکمبه با استفاده از روش رقابتی PCR
هدف از این مطالعه بررسی تاثیرات جایگزینی کنجاله کلزا با کنجاله سویا بر جمعیت قارچ های بی هوازی شکمبه گاوهای شیری هلشتاین ایران بود .
بدین منظور 6 راس گاو شیرده هلشتاین در طول مدت 5 تا 56 روز پس از زایش انتخاب شدند . جیره های مورد استفاده محتوی کنجاله سویا (تعد ا: 3
رأس) و کنجاله کلز ا (تعدا: 3 رأس ) بودند. گاو ها در جایگاه های بسته در طول مدت اعمال جیره نگهداری و خوراک به صورت کاملا مخلوط روزی 2 بار
رقابتی استفاده گردید . قطعه استاندارد در PCR به آنها داده شد . به منظور بررسی کمی جمعیت قارچ های بی هوازی تحت تیمارهای تغذیه ای از روش
انجام و PCR رقابتی از ژنوم فاژ لامبدا سنتز گردید و تکثیر همزمان با راندمان یکسان این قطعه با قطعه کنترل استاندارد در یک واکنش PCR واکنش
مورد ارزیابی قرار گرفت . از شدت نسبی باندهای قطعه الگو و کنترل استاندارد به منظور بررسی کمی جمعیت قارچ ه ای بی هوازی شکمبه تحت
در قالب یک طرح کاملا تصادفی مورد بررسی قرار گرفت ند. نتایج این GLM با روش SAS جیره های مختلف استفاده گردید . داده های حاصل با نرم افزار
±1/ مطالعه نشان داد جمعیت قارچ های بی هوازی شکمبه احتمالا تغییرات معنی داری را در اثر جایگزینی کنجاله کلز ا با کنجاله سویا (به ترتیب 87
34 ، واحد اختیاری ) نشان ندادند. / 35/12 و 79
https://ijasr.um.ac.ir/article_28356_8e2c2e55d54831b27e42914e24b80f1d.pdf
2009-06-22
10.22067/ijasr.v1i2.1981
کنجاله کلزا
کنجاله سویا
قارچ های بی هوازی شکم
رقابتی PCR
محمدرضا
نصیری
nassiryr@um.ac.ir
1
گروه علوم دامی، دانشکده کشـاورزی، دانشـگاه فردوسـی مشهد، مشهد، ایران
LEAD_AUTHOR
رضا
ولی زاده
valizadeh@um.ac.ir
2
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی،دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
AUTHOR
محسن
دانش مسگران
danesh@um.ac.ir
3
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی،دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
AUTHOR
علیرضا
هروی موسوی
bbheravi@yahoo.com
4
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
AUTHOR
محمدهادی
سخاوتی
sekhavati@um.ac.ir
5
گروه علوم دامی، دانشکده کشـاورزی، دانشـگاه فردوسـی مشهد، مشهد، ایران
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
اثر کنجاله پالم مکمل شده با آنزیم بتا ماناناز بر روی عملکرد و جمعیت لاکتو باسیل های سکوم جوجه های گوشتی
این آزمایش جهت بررسی اثر سطوح مختلف کنجاله پالم مکمل شده با آنزیم بر عملکرد جوجه های گوشتی و جمعیت باکتری های مفید دستگاه گوارش
با استفاده از تعداد 240 قطعه جوجه یک روزه گوشتی نر از سویه تجاری لهمان انجام گرفت . پرندگان در 20 واحد آزمایشی قرار گرفتند وداد ه ه ا در یک
2 به علاوه جیره شاهد تجزیه و تحلی ل آماری شدند . دو سطح کنجاله پالم مورد استفاده 5 و 10 درصد کل جیره و دو X طرح کاملا تصادفی به صورت 2
0 درصد کل جیره و تیمار شاهد بدون کنجاله پالم و آنزیم بود . به هر یک از 5 تیمار آزمایشی 4 تکرار 12 / 0 و 07 / سطح آنزیم مورد استفاده 035
جوجه ای اختصاص یافت . جیره ها از 0 تا 42 روزگی به جوجه های گوشتی تغذیه شدند . مصرف خوراک، افزایش وزن بدن، ضریب تبدیل غذایی و جمعیت
باکتری های لاکتوباسیلوسی اندازه گیری شدند . مصرف خوراک در 0تا 21 روزگی و 22 تا 42 روزگی و ضریب تبدیل غذایی در 0 تا 21 روزگی تحت تأثیر
سطح کنجاله پالم قرار گرفت، ولی ت أثیر معنی داری بر سایر فراسنجه های اندازه گیری شده در دوره های دیگر نداشت . سطوح مختلف آنزیم نیز در
دوره های آغازین و رشد وکل دوره ت أثیر معنی داری بر مصرف خوراک، اضافه وزن، ضریب تبدیل غذایی و جمعیت لاکتوباسیل ه ای روده کور در 42
روزگی نداشت . نتایج این آزمایش نشان داد که تفاوت معنی داری بین فراسنجه های عملکرد تیمارهای حاوی کنجاله پالم و آنزیم با شاهد در 0 تا 42
روزگی وجود نداشت . با این وجود میانگین جمعیت باکتر ی های لاکتوباسیلوسی در 42 روزگی حاکی از افزایش غیر معنی دار آنها در جیره ه ای حاوی
کنجاله پالم و آنزیم بود
https://ijasr.um.ac.ir/article_28391_62a1c565ede54d5ccf0eeb3d3087e731.pdf
2009-06-22
10.22067/ijasr.v1i2.1983
جوجه گوشتی
کنجاله پالم
بتا ماناناز
عملکرد
لاکتوباسیل ها
رضا
وکیلی
rezavakili2010@yahoo.com
1
گروه علوم دامی، واحد کاشمر، دانشگاه آزاد اسلامی، کاشمر، ایران
LEAD_AUTHOR
سید محسن
علوی
2
گروه علوم دامی، واحد کاشمر، دانشگاه آزاد اسلامی، کاشمر، ایران
AUTHOR