@article { author = {Mehri, Mehran and Nasirimoghadam, Hasan and Kermanshahi, Hasan and Danesh Mesgaran, Mohsen}, title = {Comparison and Estimation of Digestible Lysine Requirements of Broiler Chickens of Ross 308 and Cobb 500}, journal = {Iranian Journal of Animal Science Research}, volume = {4}, number = {4}, pages = {-}, year = {2011}, publisher = {Ferdowsi University of Mashhad}, issn = {2008-3106}, eissn = {2423-4001}, doi = {10.22067/ijasr.v4i4.20325}, abstract = {Two experiments were conducted to determine lysine (Lys) requirements of two commercial strains, Ross 308 and Cobb 500, from 15 to 28d of age. Basal diet was formulated to be adequate in all nutrients except for Lys. Incremental levels of supplemental Lys were added to the basal diet generating six experimental treatments in a range from 0.60 to 1.20% digestible Lys. Birds were randomized across 48 floor pens (4 replicates and 12 birds in each replicate) in completely randomized design and each pen was fed one of six amino acid levels. Body weight gain, feed intake, feed conversion ratio, and digestible Lys intake responded quadratically to graded levels of digestible Lys, and interaction effects between Lys and strain were significant for all performance traits except for feed conversion ratio. Digestible Lys requirements were estimated using broken-line linear and broken-line quadratic models. In Ross 308, digestible Lys requirements for body weight gain and feed conversion ratio were estimated at 0.95 and 1.08% of diet, respectively, by broken-line linear model. Digestible Lys need for body weight gain was optimized at 1.05% of diet using broken-line quadratic model. In Cobb 500, Lys requirements for body weight gain and feed conversion ratio were estimated at 0.89 and 0.98% of diet, respectively, by broken-line linear model. Digestible Lys need for body weight gain and feed conversion ratio were optimized at 0.99 and 1.14% of diet using broken-line quadratic model.}, keywords = {Digestible lysine,Strain,Requirement,Broken-line model}, title_fa = {برآورد و مقایسه احتیاجات لیزین قابل هضم در جوجه‌های گوشتی راس 308 وکاب 500}, abstract_fa = {دو آزمایش برای تعیین احتیاجات لیزین در جوجه‌های گوشتی راس 308 و کاب 500 از سن 15 تا 28 روزگی انجام گرفت. جیره پایه برای مقادیر کافی همه مواد مغذی به جز لیزین تنظیم گردید. سطوح افزایشی مکمل لیزین به جیره پایه افزوده شد تا 6 تیمار آزمایشی در دامنه 6/0 تا 2/1 درصد لیزین قابل هضم تامین شود. جوجه ها بطور تصادفی در 48 قفس (4 تکرار و 12 پرنده در هر تکرار) در قالب طرح کاملاً تصادفی قرار گرفتند و هر قفس یکی از شش سطح اسید آمینه را دریافت نمود. افزایش وزن، مصرف خوراک، ضریب تبدیل غذایی و مصرف لیزین قابل هضم به سطوح افزایشی لیزین بصورت غیرخطی پاسخ دادند و اثر متقابل بین سطح لیزین و سویه به جز در مورد مصرف خوراک برای سایر پاسخ‌های عملکرد معنی دار بود. میزان احتیاجات لیزین با استفاده از مدل‌های خطوط شکسته خطی و درجه دو برآورد شد. بر اساس مدل خطوط شکسته خطی احتیاجات لیزین در سویه راس برای افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل غذایی به ترتیب 95/0 و 08/1 درصد بدست آمد؛ ولی با استفاده از مدل خطوط شکسته درجه دو برای افزایش وزن بدن 05/1 درصد برآورد گردید. در سویه کاب احتیاجات لیزین برای افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل غذایی با استفاده از مدل خطوط شکسته خطی به ترتیب 89/0 و 98/0 درصد برآورد گردید، ولی با استفاده از مدل خطوط شکسته درجه دو میزان لیزین مورد نیاز برای افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل غذایی به ترتیب 99/0 و 14/1 درصد بود.}, keywords_fa = {Digestible lysine,Strain,Requirement,Broken-line model}, url = {https://ijasr.um.ac.ir/article_32350.html}, eprint = {https://ijasr.um.ac.ir/article_32350_be780f98debdcab76ffb4e7f185bab7a.pdf} } @article { author = {Nobakht, Ali}, title = {The Effect of Different Levels of Minerals and Vitamins Premixes on Performance of Laying Hens fed by Wheat and Corn Base Diets}, journal = {Iranian Journal of Animal Science Research}, volume = {4}, number = {4}, pages = {-}, year = {2011}, publisher = {Ferdowsi University of Mashhad}, issn = {2008-3106}, eissn = {2423-4001}, doi = {10.22067/ijasr.v4i4.20326}, abstract = {This experiment was conducted to evaluate effects of different levels of mineral and vitamin premixes with wheat and corn base diets on performance and egg traits of laying hens. Experiment carried out as 2*5 factorial include wheat and corn base diets and 5 levels of minerals and vitamin premixes (0, 0.25, 0.35, 0.45 and 0.55 percentage) in a completely randomized design with 360 Hi-Line (W36) laying hens from 65 to 77 weeks in 10 treatments, 3 replicates and 12 hens in each replicate for 12 weeks. The results showed that diets composition, level of mineral and vitamin premixes, and interaction between them significantly affected the performance and egg traits of laying hens (P}, keywords = {corn,Laying hen,Mineral and Vitamin premixes,Performance,wheat}, title_fa = {اثرات سطوح مختلف مکمل‌های معدنی و ویتامینی بر عملکرد مرغ‌های تخم‌گذار با جیره‌های بر پایه‌ی گندم و ذرت}, abstract_fa = {این آزمایش جهت ارزیابی اثرات استفاده از سطوح مختلف مکمل‌های معدنی و ویتامینی بر عملکرد و صفات کیفی تخم مرغ‌های تخم‌‌گذار با جیره‌های بر پایه‌ی گندم و ذرت انجام گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل 5 × 2 شامل دو جیره بر پایه‌ی گندم و ذرت، و 5 سطح از مکمل‌های معدنی و ویتامینی (صفر، 25/0، 35/0، 45/0 و 55/0 درصد) در قالب طرح کاملاً تصادفی با تعداد 360 قطعه مرغ تخم‌گذار سویه‌ی های- لاین (W36) از سن 65 تا 77 هفتگی در 10 تیمار و 3 تکرار و 12 قطعه مرغ در هر تکرار انجام گردید. اثر سطوح مختلف مکمل‌های معدنی و ویتامینی بر پایه‌ی گندم و ذرت بر عملکرد مرغ‌های تخم‌گذار معنی‌دار بود. در جیره‌ی بر پایه‌ی گندم، مقادیر مربوط به درصد تولید، مقدار تولید روزانه تخم‌مرغ، خوراک مصرفی و هزینه‌ی خوراک به ازای هر کیلوگرم تخم‌مرغ تولیدی کاهش یافت، در حالی که ضریب تبدیل غذایی نامناسب‌تر شد. بهترین عملکرد با استفاده از 55/0 درصد از مکمل‌های معدنی و ویتامینی مشاهده شد. در اثر متقابل نوع جیره و سطح مکمل‌ها، بهترین عملکرد مرغ‌ها با 55/0 درصد از مکمل‌ها در جیره‌ی بر پایه‌ی گندم بدست آمد. استفاده از گندم با 55/0 درصد از مکمل‌ها باعث کاهش درصد سفیده و افزایش درصد زرده‌ی تخم‌مرغ شد. استفاده از 55/0 درصد از مکمل‌ها باعث افزایش درصد سفیده و کاهش درصد زرده شد. در مجموع، جایگزینی ذرت با گندم در جیره های بر پایه ذرت، با استفاده از سطح 55/0 درصدی مکمل‌های مواد معدنی و ویتامینی موجب بهبود عملکرد و کاهش هزینه‌ی تولید مرغ‌های تخم‌گذار شد.}, keywords_fa = {corn,Laying hen,Mineral and Vitamin premixes,Performance,wheat}, url = {https://ijasr.um.ac.ir/article_32372.html}, eprint = {https://ijasr.um.ac.ir/article_32372_3247cff68ad1add7ee480047fb9d14fa.pdf} } @article { author = {Azimi, Javad and Karimi Torshizi, Mohammad Amir and Allameh, Abdolamir and Ahari, Hamed}, title = {Effects of Adding of Two Commercial Absorbent Materials and Natural Zeolite to the Diets Contaminated with Aflatoxin B1 on Broiler Performance and their}, journal = {Iranian Journal of Animal Science Research}, volume = {4}, number = {4}, pages = {-}, year = {2011}, publisher = {Ferdowsi University of Mashhad}, issn = {2008-3106}, eissn = {2423-4001}, doi = {10.22067/ijasr.v4i4.20327}, abstract = {This study was conducted to evaluate the effect of adding of two commercial absorbent products in feeds and to compare the results with the effect of adding of natural zeolite in reducing the adverse effects of aflatoxin B1 on broiler growth, performance and immune system. In this study, 200 one day old Arian 386 broiler chickens were used in a completely randomized design with 5 treatments, 4 replications and 10 chicks per each treatment. Experimental groups were as follows: negative control fed basal diet; positive control fed basal diet plus 1 mg aflatoxin B1 kg-1 diet; and three other groups fed 25g/kg Milbond-TX, Polysorb and Zeolite with 1 mg/kg aflatoxin B1, respectively. Feed intake did not significantly differ between the groups. The body weight gain and feed conversion ratio of birds fed contaminated diets were significantly decreased and increased, respectively but adding of the absorbent materials to contaminated feed caused a significant improvement in body weight gain and feed conversion. Among the internal organs, the spleen relative weights increased by consumption of aflatoxin B1contaminated feed. Aflatoxin B1 use without absorbent materials significantly decreased antibody production against Newcastle disease vaccine in 21 day. In addition, produced antibodies against sheep red blood cells in 35 day of age in birds fed aflatoxin B1 contaminated diets were reduced. The results of this study showed that the adding of natural zeolite and commercial absorbents in feeds contaminated with aflatoxin B1 causes improved performance and immune system compared with the group that received the aflatoxin B1 alone.}, keywords = {Aflatoxin,Absorbent materials,Zeolite,Broiler chicken}, title_fa = {تاثیر افزودن دو ماده جاذب تجاری و زئولیت طبیعی به خوراک آلوده به آفلاتوکسین B1 بر عملکرد و سیستم ایمنی جوجه های گوشتی}, abstract_fa = {این آزمایش به منظور بررسی تأثیر دو ماده جاذب تجاری و مقایسه آنها با زئولیت طبیعی در کاهش اثرات سوء آفلاتوکسین B1 روی رشد، عملکرد و سیستم ایمنی جوجه های گوشتی انجام گرفت. در این تحقیق از 200 قطعه جوجه گوشتی سویه آرین 386 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار، 4 تکرار و 10 قطعه جوجه برای هر تکرار استفاده شد. گروه های آزمایشی عبارت بودند از: گروه شاهد منفی: با تغذیه از جیره پایه؛ گروه شاهد مثبت: با تغذیه از جیره پایه + 1 میلی گرم در کیلوگرم آفلاتوکسین B1؛ سه گروه دیگر حاوی 25 گرم در کیلوگرم از مواد جاذب میلبوند تی ایکس، پلی زورب و زئولیت طبیعی و جیره آلوده به 1 میلی گرم در کیلوگرم آفلاتوکسین B1 بودند. میزان مصرف خوراک تفاوت معنی‌داری بین گروه ها نداشت. افزایش وزن بدن با مصرف جیرۀ غذایی آلوده به آفلاتوکسین B1 به طور معنی‌داری کاهش و ضریب تبدیل غذایی افزایش یافت، اما افزودن مواد جاذب باعث بهبود معنی دار افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی شد. از میان اندام‌های داخلی فقط وزن نسبی طحال در اثر مصرف جیرۀ غذایی آلوده به آفلاتوکسین B1 به طور معنی‌داری افزایش یافت. مصرف آفلاتوکسین B1 بدون مواد جاذب باعث کاهش معنی‌دار تولید پادتن بر علیه واکسن نیوکاسل در 21 روزگی شد. همچنین پادتن تولید شده بر علیه گلبول قرمز گوسفند در 35 روزگی با مصرف جیرۀ غذایی آلوده به آفلاتوکسین B1 کاهش یافت. نتایج این آزمایش نشان داد افزودن زئولیت طبیعی و مواد جاذب تجاری به جیرۀ غذایی آلوده باعث بهبود عملکرد و سیستم ایمنی در مقایسه با گروهی شد که آفلاتوکسین B1 را به تنهایی دریافت کرده بود.}, keywords_fa = {Aflatoxin,Absorbent materials,Zeolite,Broiler chicken}, url = {https://ijasr.um.ac.ir/article_32395.html}, eprint = {https://ijasr.um.ac.ir/article_32395_d95c27e82a5b1fad3d4bbf12fda16372.pdf} } @article { author = {Chaji, Morteza and Naserian, Abbas Ali and Valizadeh, Reza and Mohammadabadi, Tahereh}, title = {Physico-Chemical Properties of Steam Treated Sugarcane Pith and some Roughages and Their Role in Ruminants Nutrition}, journal = {Iranian Journal of Animal Science Research}, volume = {4}, number = {4}, pages = {-}, year = {2011}, publisher = {Ferdowsi University of Mashhad}, issn = {2008-3106}, eissn = {2423-4001}, doi = {10.22067/ijasr.v4i4.20329}, abstract = {On experiment was designed for evaluating the nutritienal characteristics and physico-chemical properties of steam treated sugarcane pith (19 bar, 3 min.) and some other roughages. Steam treatment resulted in a significant decreased (P}, keywords = {Sugarcane pith,Steam,Physicochemical properties}, title_fa = {مطالعه ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی پیت نیشکر عمل‌آوری شده با بخار آب و تعدادی از مواد الیافی و نقش آن‌ها در تغذیه نشخوارکنندگان}, abstract_fa = {این آزمایش برای مطالعه ویژگی‌های تغذیه‌ای و فیزیکی و شیمیایی پیت نیشکر خام و عمل‌آوری شده با بخار آب تحت فشار (19 بار به مدت 3 دقیقه)، باگاس خام نیشکر، کاه های گندم، جو و برنج، سبوس گندم و یونجه خشک طراحی شد. استفاده از بخار برای عمل‌آوری پیت خام نیشکر، سبب کاهش معنی‌داری در الیاف نامحلول در شوینده خنثی (77 در برابر 55 درصد)، نسبت همی‌سلولز به سلولز (54/0 در برابر 1/0) و افزایش حلالیت همی‌سلولز و به تبع آن افزایش قند محلول (20 در برابر 124 میلی گرم در گرم ماده خشک) شد. بخار تحت فشار منجر به بهبود ویژگی‌های فیزیکی شامل افزایش جرم حجمی توده‌ای (20/0 در برابر 31/0 میلی گرم بر میلی لیتر)، حل پذیری (2/8 در برابر 8/12 درصد)، جرم حجمی لحظه‌ای (30/0 در برابر 57/0 گرم بر میلی لیتر) و ماده آلی محلول (3/6 در برابر 2/11 درصد) و کاهش ظرفیت نگهداری آب (5/2 در برابر 1/2 میلی لیتر در گرم) شد. همبستگی‌های منفی و مثبتی بین ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی مواد الیافی وجود داشت. جرم حجمی توده ای، جرم حجمی لحظه‌ای و حل پذیری دارای ارتباط منفی با الیاف نامحلول در شوینده خنثی و اسیدی و لیگنین بودند. ظرفیت نگهداری آب ارتباط مثبت با این اجزاء داشت. به نظر می‌رسد عمل‌آوری مواد خشبی به ویژه پیت نیشکر با بخار آب تحت فشار روش مناسبی جهت بهبود ارزش تغذیه‌ای آن‌ها در تغذیه نشخوارکنندگان باشد.}, keywords_fa = {Sugarcane pith,Steam,Physicochemical properties}, url = {https://ijasr.um.ac.ir/article_32432.html}, eprint = {https://ijasr.um.ac.ir/article_32432_c4265682d03cac98ced221f487a34691.pdf} } @article { author = {Ayoubi, Ali Reza and Arshami, Javad and Valizadeh, Reza and Mousavi, Zahra and Mousaie, Amir}, title = {The Effect of asafetida Gum Extract on Blood Parameters and Histopathology of Testes in Male Wistar Rat}, journal = {Iranian Journal of Animal Science Research}, volume = {4}, number = {4}, pages = {-}, year = {2011}, publisher = {Ferdowsi University of Mashhad}, issn = {2008-3106}, eissn = {2423-4001}, doi = {10.22067/ijasr.v4i4.20330}, abstract = {Ferula (Ferula assafetida) is a perennial plant which belongs to Umbelliferea family is grow in a wide range of arid and semi-arid regions in Iran. Ferulla assafetida contains compounds including coumarins and sesquiterpens that has been traditionally used to treat diseases such as nervous disorders, asthma, gastrointestinal disease and epilepsy.. Effects of asafetida gum extract on blood parameters and histopathology of testes in male Wistar rat were studied using 32 rats with the initial body weight of 252 ± 4.3 g which randomly divided into 4 groups of 8 rats each the animals were injected with normal saline (control), and 75, 150 and 300 milligram per kilogram (mg/kg) body weight of asafetida gum extract respectively. The result showed that, 300mg/kg asafetida gum extract caused adverse effects on blood cholesterol, glucose, aspartate aminotransferase (AST) and alanine transaminase (ALT) concentration, while 75 mg/kg had positive effects on above-mentioned parameters. Serum testosterone significantly decreased by increasing the level of asafetida gum extract and 300 mg/kg group had the lowest serum testosterone concentration. The numbers of Leydig cell layers were suppressed in asafetida-treated animals in comparison with the control. In conclusion, therapeutic effects of asafetida gum extract are dose-dependent and the level 300 mg/kg caused adverse impacts on metabolites and reproductive performance in male Wistar rats. The refers more in vivo studies with bigger experiment population are required.}, keywords = {Ferula assa-fetida,Blood parameters,Testosterone,Histopathology of testes,Wistar rat}, title_fa = {اثر عصاره صمغ آنغوزه (Ferula assa-foetida) بر پارامتر های خون و هیستوپاتولوژی بیضه در موش صحرایی نر ویستار}, abstract_fa = {آنغوزه(Ferula assa-foetida) ، گیاهی چندساله از خانواده چتریان است و در بسیاری از مناطق گرمسیری ایران می روید. صمغ آنغوزه حاوی ترکیباتی نظیر سزکویی ترپن ها و کومارین ها است که در طب سنتی برای درمان اختلالات عصبی، صرع، آسم و بیماری های گوارشی استفاده می‌شده است. در این مطالعه، به منظور بررسی تاثیر عصاره صمغ آنغوزه بر متابولیت های خون و هیستوپاتولوژی بیضه، از تعداد 32 سر موش صحرایی بالغ نر در 4 تیمار 8 تایی به مدت 14 روز در یک طرح کاملا تصادفی استفاده شد. تیمارها شامل مقادیر صفر، 75، 150 و 300 میلی گرم عصاره آنغوزه بر کیلوگرم وزن بدن موش ها بود که روزانه به روش تزریق درون صفاقی انجام شد. نمونه گیری بافت بیضه و خون گیری از قلب تمام موش ها در روز 15 انجام شد. نتایج نشان داد که تزریق 300 میلی گرم عصاره آنغوزه سبب افزایش و مقادیر 75 و 150 میلی گرم از آن باعث کاهش معنی دار سطوح تری گلیسرید، آنزیم های آلانین آمینو ترانسفراز (ALT) و آسپارتات آمینو ترانسفراز (AST) موش ها نسبت به گروه کنترل شد. تعداد سلول های لایدیگ و میزان تستوسترون خون با افزایش غلظت عصاره به طور معنی داری کاهش یافت. بر اساس نتایج بافت شناسی، سطح 300 میلی گرم عصاره احتمالا دارای اثرات سمی بر سیستم تولید مثلی نر است، هر چند سطوح 75 و 150 میلی گرم بر عملکرد اثرات سودمند نشان داد. در عین حال تحقیقات بیشتر با تعداد حیوان زیادتر در دوره‌ای طولانی تر پیشنهاد می گردد.}, keywords_fa = {Ferula assa-fetida,Blood parameters,Testosterone,Histopathology of testes,Wistar rat}, url = {https://ijasr.um.ac.ir/article_32457.html}, eprint = {https://ijasr.um.ac.ir/article_32457_840a26715ed18ec146953b9f0ae6c027.pdf} } @article { author = {Sobhanirad, Saeed and Behgar, Mehdi and Vakili, Reza and Elahi Torshizi, Mahdi}, title = {Effect of Gamma Irradiation and Chemical Process on Gas Production Parameters of some Agricultural By-products in in vitro}, journal = {Iranian Journal of Animal Science Research}, volume = {4}, number = {4}, pages = {-}, year = {2011}, publisher = {Ferdowsi University of Mashhad}, issn = {2008-3106}, eissn = {2423-4001}, doi = {10.22067/ijasr.v4i4.20331}, abstract = {The aim of this study was investigating the effect of gamma irradiation and NaOH treatment of some agricultural by products (tomato pulp, orange pulp, pistachio hull and wheat straw) on fermentation parameters and gas production test. Treatments of gamma irradiation (50, 100 and 200 kGy) and %5 NaOH was done on each source of by products. The results showed that gamma irradiation at the dose of 200 kGy numerically and %5 NaOH increased (P}, keywords = {Gamma irradiation,Chemical process,Agricultural by products,Gas production}, title_fa = {تأثیر پرتوتابی گاما و عمل آوری با سود سوزآور بر فراسنجه‌های تولید گاز برخی از محصولات فرعی کشاورزی در شرایط آزمایشگاهی (In vitro)}, abstract_fa = {هدف از انجام این پژوهش، بررسی تأثیر استفاده از پرتوتابی گاما و مقایسه آن با روش عمل آوری با سود بر فرآیند تخمیر و فراسنجههای تولید گاز برخی منابع فرعی کشاورزی (تفاله گوجه فرنگی، تفاله پرتقال، پوسته پسته و کاه گندم) در شرایط آزمایشگاهی بود. تیمارهای آزمایشی شامل 1) شاهد، 2) پرتوتابی گاما با دز 50 کیلوگری، 3) پرتوتابی گاما با دز 100 کیلوگری، 4) پرتوتابی گاما با دز 200 کیلوگری و 5) تیمار سود 5 درصد بود که بطور جداگانه بر روی هر کدام از منابع فرعی کشاورزی اعمال شدند. نتایج این آزمایش نشان داد پرتوتابی با دز 200 کیلوگری و سود به صورت معنی داری باعث افزایش تولید گاز در کاه گندم و تفاله گوجه فرنگی شدند. تاثیری از پرتوتابی و تیمار سود بر تولید گاز پوسته پسته مشاهده نشد. تفاله پرتقال پرتوتابی شده با دز 200 کیلوگری بیشترین مقدار گاز تولیدی را به خود اختصاص داد. بخش b و همچنین ثابت نرخ تولید گاز (c) در نمونه های کاه گندم پرتوتابی شده با دز 200 کیلوگری و سود در مقایسه با دیگر تیمارها و گروه شاهد بالاتر بود. ثابت نرخ تولید گاز و بخش b در تفاله گوجه فرنگی، پوسته پسته و تفاله پرتقال در تیمار پرتوتابی شده با دز 200 کیلوگری افزایش معنی‌داری نسبت به دیگر گروه‌ها داشت، ولی کمترین مقدار در بخش b مربوط به تفاله پرتقال تیمار شده با محلول سود بود. نتایج نشان می‌دهد که در نمونه‌های خوراکی دارای درصد پایین‌تر سلولز و همی سلولز، پرتوتابی با گاما با دز 200 کیلوگری می‌تواند موثر باشد و سبب افزایش قابلیت هضم آزمایشگاهی این نمونه‌های خوراکی شود.}, keywords_fa = {Gamma irradiation,Chemical process,Agricultural by products,Gas production}, url = {https://ijasr.um.ac.ir/article_32489.html}, eprint = {https://ijasr.um.ac.ir/article_32489_5d7e22b959e679aaee95b54e62a48940.pdf} } @article { author = {Salary Neya, Amir and Fathi Nasri, Mohammad Hassan and Farhangfar, Homayon and Naeemipour Younesi, Hossein}, title = {Effect of Two Different Levels of Fiber on Feed Intake, Average Daily Gain, Feed Efficiency and Ruminal Metabolites of Holstein Calves}, journal = {Iranian Journal of Animal Science Research}, volume = {4}, number = {4}, pages = {-}, year = {2011}, publisher = {Ferdowsi University of Mashhad}, issn = {2008-3106}, eissn = {2423-4001}, doi = {10.22067/ijasr.v4i4.20332}, abstract = {This experiment was conducted to determine the effect of feeding alfalfa hay and starter fiber level on feed intake and performance of Holstein dairy calves, using thirty two male calves in a completely randomized design assigned to four diets in a 2×2 factorial arrangement. The experimental treatments were as follow: T1: starter with low fiber and without alfalfa hay, T2: starter with low fiber along with alfalfa hay, T3: starter with high fiber and without alfalfa hay and T4: starter with high fiber along with alfalfa hay. Results showed feed intake was not significantly different in pre-weaning and throughout the study but after weaning there was significant difference among treatments. Average daily gain of calves was not significantly different during pre-weaning period but during post-weaning and throughout the study there was significant difference among treatments for this trait. Feed efficiency was not significantly different among treatments in pre-weaning and post-weaning periods but it was significantly different during throughout the study. The results of this experiment showed adding fiber to dairy calves ration through both starter concentrate and alfalfa hay may reduce their performance.}, keywords = {Fiber,Starter concentrate,Holstein calves}, title_fa = {تأثیر دو سطح مختلف فیبر جیره شروع کننده بر مصرف خوراک، افزایش وزن روزانه، بازده مصرف خوراک و فراسنجه های شکمبه ای گوساله های شیری هلشتاین}, abstract_fa = {به منظور بررسی تأثیر افزودن یونجه خشک و سطح فیبر کنسانتره شروع کننده بر خوراک مصرفی و عملکرد گوساله های شیری هلشتاین، آزمایشی با استفاده از 32 رأس گوساله نر، در قالب یک طرح کاملاً تصادفی و با روش فاکتوریل 2×2 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل:1-کنسانتره شروع کننده با سطح فیبر پایین و بدون افزودن یونجه، 2-کنسانتره شروع کننده با سطح فیبر پایین و حاوی یونجه، 3-کنسانتره شروع کننده با سطح فیبر بالا و بدون افزودن یونجه و 4-کنسانتره شروع کننده با سطح فیبر بالا و حاوی یونجه بودند. اختلاف بین تیمارها از نظر مقدار خوراک مصرفی در دوره قبل از شیرگیری و کل دوره آزمایش معنی داری نبود اما در دوره بعد از شیرگیری از این نظر بین تیمارها اختلاف معنی داری مشاهده شد. به لحاظ اضافه وزن روزانه در دوره قبل از شیرگیری اختلاف معنی داری بین تیمارها وجود نداشت اما در دوره بعد از شیرگیری و کل دوره آزمایش اختلاف بین تیمارها معنی دار بود. اختلاف معنی داری بین تیمارهای آزمایشی در دوره های قبل و بعد از شیرگیری به لحاظ بازده مصرف خوراک وجود نداشت اما این اختلاف در کل دوره معنی دار بود. تفاوت در میانگین غلظت کل اسیدهای چرب فرار شکمبه گوساله ها معنی دار بود. نتایج این پژوهش نشان داد استفاده توأم از فیبر در کنسانتره شروع کننده و نیز از طریق افزودن یونجه خشک به جیره گوساله های شیری سبب کاهش عملکرد آنها می شود.}, keywords_fa = {Fiber,Starter concentrate,Holstein calves}, url = {https://ijasr.um.ac.ir/article_32510.html}, eprint = {https://ijasr.um.ac.ir/article_32510_177270bfc89b252fcb7101d408f8a04b.pdf} } @article { author = {Ghoorchi, Taghi and Ghanbari, Farzad and Ebrahimi, Tayebe}, title = {An investigation on the Effect of some Additives on Aerobic Stability, Chemical Composition and Microbes of Corn Silage}, journal = {Iranian Journal of Animal Science Research}, volume = {4}, number = {4}, pages = {-}, year = {2011}, publisher = {Ferdowsi University of Mashhad}, issn = {2008-3106}, eissn = {2423-4001}, doi = {10.22067/ijasr.v4i4.20333}, abstract = {This experiment was conducted to determine the effects of propionic acid, formic acid, molasses and molasses plus urea on chemical composition, microbial population, ruminal degradability of dry matter (DM) and crude protein (CP), and aerobic stability of corn silage. Prior to ensiling, whole crop corn was chapped and treated with water (control), propionic acid (1%), formic acid (0.8%), molasses (5%) and molasses plus urea (13%). The Ensiling process was performed in 10 litter buckets. Silos were opened after 60 days. DM content was the highest in silages treated with propionic acid and formic acid. Formic acid treated silages had greater contents of crude fat (CF) and total volatile fatty acid (TVFA) compare to other treatments.The CP content of corn silage was increased by combination of molasses and urea. All additives decreased Neutral detergent fiber (NDF) and acid detergent fiber (ADF). Total count of microorganism in control group was higher than formic acid and propionic treatments. Lactic acid bacteria (LAB) count in silages treated with molasses and molasses plus urea was higher than other treatments. Yeast pollution was not observed in any of the treatments. By using propionic acid, and molasses plus urea, the yeast count in the control group showed a drastic decrease, up to zero. Molasses and molasses plus urea increased potential degradability of CP. Effective ruminal degradability (ERD) of DM at ruminal out flaw rate of 0.05h-1 in formic acid, propionic acid and molasses treatments was higher compare to control and molasses plus urea. ERD of CP in ruminal out flaw rate of 0.05h-1 in silages treated with molasses and molasses plus urea was higher than other treatments. Aerobic stability in silages treated with propionic acid and formic acid was higher than other treatments. In conclusion, quality of corn silage improved by additives.}, keywords = {Corn silage,chemical composition,Microbial population,Degradability,Aerobic stability}, title_fa = {بررسی تاثیر افزودنی های مختلف بر پایداری هوازی، ترکیب شیمیایی}, abstract_fa = {این پژوهش به منظور بررسی تاثیر افزودنی های اسید پروپیونیک (1 درصد)، اسیدفرمیک (8/0)، ملاس (5 درصد) و ملاس+ اوره (13 درصد) بر ترکیب شیمیایی، جمعیت میکروبی، تجزیه پذیری ماده خشک و پروتئین خام و پایداری هوازی سیلاژ ذرت انجام گرفت. عمل سیلو کردن در سطل-های 10 لیتری انجام گرفت. سیلوها بعد از 60 روز باز شدند. سیلاژهای تیمار شده با اسید پروپیونیک و اسیدفرمیک بیشترین مقدار ماده خشک را داشتند. تیمار اسید پروپیونیک درصد چربی خام و اسید چرب فرار کل بالاتری نسبت به سایر تیمارها داشت. مقدار پروتئین خام سیلاژ ذرت توسط ترکیب ملاس+ اوره افزایش یافت. کلیه افزودنی های مورد استفاده در این پژوهش باعث کاهش الیاف نامحلول در شوینده اسیدی و الیاف نامحلول در شوینده خنثی شدند. شمار کل میکروارگانیسم ها در گروه شاهد و تیمار ملاس+ اوره بیشتر از سایر گروه های تیماری بود. تعداد باکتری های تولید کننده اسیدلاکتیک در سیلاژهای تیمار شده با ملاس و ملاس+ اوره بیشتر از سایر تیمارها بود. آلودگی به مخمر در هیچکدام از سیلاژهای تیمار شده با افزودنی ها مشاهده نشد. تیمارهای ملاس و ملاس+ اوره پتانسیل تجزیه پذیری پروتئین خام را افزایش دادند. تجزیه پذیری موثر ماده خشک در سرعت عبور شکمبه ای 5 درصد در ساعت در تیمارهای اسیدفرمیک، ملاس و اسید پروپیونیک نسبت به تیمارهای ملاس+ اوره و شاهد بیشتر بود. تجزیه پذیری موثر پروتئین خام در سرعت عبور شکمبه ای 5 درصد در ساعت در تیمارهای ملاس و ملاس+ اوره بیشتر از سایر تیمارها بود. پایداری هوازی در تیمارهای اسید پروپیونیک و اسیدفرمیک بیشتر از سایر تیمارها بود. به طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد که افزودنی ها باعث افزایش کیفیت سیلاژ شدند.}, keywords_fa = {Corn silage,chemical composition,Microbial population,Degradability,Aerobic stability}, url = {https://ijasr.um.ac.ir/article_32520.html}, eprint = {https://ijasr.um.ac.ir/article_32520_e44446755fe9fee7a8d84c548d3ddf36.pdf} } @article { author = {Samoozad, Mahboobe and Nassiry, Mohammadreza and Aslaminejad, Ali Asghar and Tahmoorespur, Mojtaba and Doosti, Mohammad and Ghiadi, Abdoljalil and Ghovvati, Shahrokh}, title = {Study of Genetic Diversity in Iranian Turkmen Horse by Four Microsatellite Markers}, journal = {Iranian Journal of Animal Science Research}, volume = {4}, number = {4}, pages = {-}, year = {2011}, publisher = {Ferdowsi University of Mashhad}, issn = {2008-3106}, eissn = {2423-4001}, doi = {10.22067/ijasr.v4i4.20335}, abstract = {The aim of this study was to assess the genetic diversity of Iranian Turkmen Horse using microsatellite markers (HMS02, HMS03, HMS07 and AHT04). Blood samples were collected from 51 Turkmen horses in Khorasan Shomali province, Iran. Genomic DNA was extracted and then standard Polymerase Chain Reaction performed to amplify the microsatellite markers using specific primers. The PCR products were electrophoresed on 8% polyacrylamide gel. The results have demonstrated that the number of alleles in these loci varied from 9 to 12 with mean value of 10.5. HMS02 and HMS07 had the highest (12) and the lowest (9) number of alleles, respectively. HMS02 had the highest (0.8847) and HMS03 had the lowest (0.8039) heterozygosity rates. Also, polymorphic information content (PIC) was the highest (0.86) in HMS07and the lowest (0.77) in HMS03. Finally, the highest and the lowest value of Shannon index were estimated in HMS07 and AHT04, respectively. Results have shown that these four microsatellite loci have high polymorphism and can be used as suitable molecular markers in genetic studies.}, keywords = {Polymorphic Information content,Iranian Turkmen Horse,Genetic diversity,Heterozygosity,Microsatellite marker}, title_fa = {بررسی تنوع ژنتیکی در اسب اصیل ترکمن ایران با استفاده از 4 جایگاه ریزماهواره}, abstract_fa = {هدف از این پژوهش بررسی تنوع ژنتیکی اسب اصیل ترکمن ایران با استفاده نشانگرهای ریزماهواره بود. تعداد 51 نمونه خون از اسب‌های اصیل ترکمن در منطقه راز و جرگلان در خراسان شمالی جمع آوری شد. DNA ژنومی استخراج، سپس واکنش زنجیره ای پلیمراز برای تکثیر قطعات چهار جایگاه ریزماهواره (HMS02، HMS03، HMS07 و AHT04) با استفاده از جفت آغازگر‌های اختصاصی به صورت استاندارد انجام شد سپس محصولات واکنش زنجیره‌ای پلیمراز چهار جایگاه بر روی ژل اکریل آمید 8 درصد الکتروفورز و رنگ‌آمیزی شدند. نتایج این تحقیق نشان داد که تعداد آلل های چهار جایگاه مورد مطالعه از 9 تا 12 آلل متغیر بودند که بیشترین تعداد آلل در جایگاه ژنی HMS02 (12 آلل) و کمترین تعداد آلل در جایگاه ژنی HMS07(9آلل) مشاهده ‌شد. بیشترین مقدار هتروزیگوسیتی(8847/0) در جایگاه HMS02 و کمترین مقدار این معیار (8039/0) در جایگاه HMS03 مشاهده شد. بیشترین مقدار اطلاعات چند شکلی PIC (86/0) مربوط به جایگاه (HMS07) و کمترین مقدار این معیار (77/0) مربوط به جایگاه HMS03 بود. بیشترین و کمترین مقدار شاخص شانون (2617/2 و 0532/2 ) نیز به ترتیب در جایگاه‌های ژنیHMS07 و AHT04 برآورد گردید. نتایج نشان دادند که 4 جایگاه ریزماهواره مطالعه شده چند شکلی بالایی دارند و می‌توانند به عنوان نشانگر ملکولی مناسبی در مطالعات ژنتیکی مورد استفاده قرار گیرند.}, keywords_fa = {Polymorphic Information content,Iranian Turkmen Horse,Genetic diversity,Heterozygosity,Microsatellite marker}, url = {https://ijasr.um.ac.ir/article_32528.html}, eprint = {https://ijasr.um.ac.ir/article_32528_44b7aac7abdf34e4dd612bd9a92a97b5.pdf} } @article { author = {Samadi, F. and Hassani, S.}, title = {Influence of Parity on Reproductive Performance in Postpartum Dairy Cows}, journal = {Iranian Journal of Animal Science Research}, volume = {4}, number = {4}, pages = {-}, year = {2011}, publisher = {Ferdowsi University of Mashhad}, issn = {2008-3106}, eissn = {2423-4001}, doi = {10.22067/ijasr.v4i4.20336}, abstract = {The purpose of this research was the study of reproductive performance in postpartum dairy cows with different parities. Twenty Holstein dairy cows were assigned into two equal primiparous and multiparous groups. Body weight and body condition score (based on 1-5 scoring) were measured every other week, starting from two weeks before calving till pregnancy confirmation. Daily milk yield was also recorded. Reproductive parameters including days from calving to the uterus returning time, to the initiation time of clinical oestrus signs, to the first time of insemination and number of insemination per pregnancy were recorded. Meanwhile, blood serum concentrations of estrogen and progesterone were measured. Results indicated that, the mean (±SE) of body weight and milk production was significantly higher for multiparous cows. Blood serum concentration of estrogen (mean ±SE) was significantly lower for primiparous cows (61.86±17.91 vs. 71.39±17.02 pg/ml). The number of insemination per pregnancy and estrus frequency did not differ between both groups. However, the intervals (mean ±SE) of calving to the uterus returning time (40.0±5.41 vs. 24.0±5.41 days), to the first insemination (119.62±14.17 vs. 67.5±14.17 days) and the initiation of clinical oestrus signs (28.5±4.5 vs. 19.67±8.5 days) was significantly higher for primiparous than multiparous cows. In general, this study demonstrated that the effect of parity on postpartum reproductive performance is modulated through its effect of blood serum estrogen level, uterus returning time and estrus initiation time.}, keywords = {Parity,reproduction,Dairy cow}, title_fa = {تاثیر دفعات زایش بر راندمان تولیدمثلی گاوهای شیری در دوره پس از زایش}, abstract_fa = {هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر دفعات زایش بر راندمان تولیدمثلی پس از زایش در گاوهای شیری بود. 20 راس گاو هلشتاین بر اساس شکم زایش، به دو گروه مساوی یک‎ و چندبار زایش تقسیم شدند. وزن و نمره وضعیت بدن (بر اساس امتیازدهی 5-1) از دو هفته قبل از زایش تا زمان تائید آبستنی به صورت هفته در میان تعیین شدند. رکورد روزانه شیر نیز ثبت شد. فراسنجه های تولیدمثلی مانند زمان بازگشت رحم، زمان شروع علائم فحلی، زمان اولین تلقیح و تعداد تلقیح به ازاء هر آبستنی ثبت شدند. غلظت‎های استروژن و پروژسترون سرم خون نیز اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که میانگین (± خطای استاندارد) وزن بدن و تولید شیر در گاوهای چندبار زایش به طور معنی داری بیشتر بود. میانگین (± خطای استاندارد) غلظت سرمی استروژن خون در گاوهای یک‎بار زایش کمتر بود (91/17±86/61 در برابر02/17±39/71 پیکوگرم در میلی لیتر). تعداد تلقیح به ازای هر آبستنی و وقوع فحلی تحت تاثیر دفعات زایش نبودند. میانگین (± خطای استاندارد) پارامترهایی همچون فاصله زایش تا بازگشت رحم (41/5±0/40 در برابر 41/5±0/24 روز)، فاصله زایش تا اولین تلقیح (17/14±62/119 در برابر 17/14±5/67 روز) و شروع علائم فحلی (5/4±5/28 در برابر 5/8±67/19 روز) در گاوهای یک باز زایش به طور معنی داری بیشتر از گاوهای چند بار زایش بود. به طور کلی، این مطالعه نشان داد که تاثیر دفعات زایش بر راندمان تولیدمثلی دوره پس از زایش از طریق تاثیر بر غلظت استروژن سرم خون، زمان بازگشت رحم و زمان شروع فحلی می باشد.}, keywords_fa = {Parity,reproduction,Dairy cow}, url = {https://ijasr.um.ac.ir/article_32544.html}, eprint = {https://ijasr.um.ac.ir/article_32544_9ca8932d096890b7150a8b2808e736d1.pdf} }